Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3. W zakresie pytania nr 1, 2, 4, i 5 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze fakt, że główny klient Wnioskodawcy prowadzi działalność oddaloną od miejsca prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności o 30 km. słusznym wydaje się zakup motocykla dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej oraz wprowadzenie go do ewidencji środków trwałych.

W państwie polskim jest obowiązek jazdy w kasku na motocyklu, skoro nie można korzystać z motocykla bez kasku więc logicznym wydaje się zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodów oraz odliczenie pełnego VAT naliczonego przy jego zakupie.

O konieczności korzystania z kasku podczas jazdy na motocyklu wprost mówi art. 40 Prawo o ruchu drogowym. Odzież specjalistyczna powinna być również w ocenie Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu. Kupując motocykl, wprowadzając go do ewidencji środków trwałych i wykorzystując na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - jazdy do klientów zakupiona odzież specjalistyczna, przeznaczona tylko i wyłącznie do jazdy na motocyklu wraz z wszytymi usztywnieniami, protektorami, zabezpieczeniami, odblaskami, wykonana ze specjalistycznych tworzyw, chroniących zdrowie i życie kierującego pojazdem, które nie mogą być wykorzystywane w innym celu aniżeli jazda na motorze stanowi koszt uzyskania przychodu a co zatem idzie VAT zapłacony przy jego nabyciu podlega odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przytoczone uregulowania oznaczają, że kosztem uzyskania przychodów są według ustawy nie wszelkie wydatki związane z osiągnięciem przychodu, przychodów z działalności gospodarczej, lecz jedynie te wydatki, które poniesione zostały w celu osiągnięcia określonego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodem bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i racjonalności działania dla wyżej określonego celu.

Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, istotnym jest ustalenie, czy wydatki związane z eksploatacją motocykla są potrzebne w prowadzonej działalności i mają związek z tą działalnością, czy też wydatki te nie są związane z działalnością gospodarczą, a więc takie, które co do zasady mają charakter osobisty. Poza tym koszt podatkowy musi być odpowiednio udokumentowany. Jednakże aby wydatek ten mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi zaistnieć związek przyczynowy określony w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zaznaczyć jednak, że wykazanie związku przyczynowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a wykonywaną działalnością gospodarczą oraz jego wpływ na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach, której świadczy usługi informatyczne.. W celu zapewnienia sobie szybkiego dostępu do klienta Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu motocykla, który będzie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawca poniesie wydatki związane z nabyciem ubioru do jazdy motocyklem oraz kasku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż jest kwestią oczywistą, że korzystanie z motocykla pozwala na sprawne i szybkie poruszanie się po mieście. Jednakże zważyć należy, że wydatek poniesiony na zakup odzieży motocyklowej nie ma w przedmiotowej sprawie ani bezpośredniego ani pośredniego związku z osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Bezpośrednim celem jaki jest związany z zakupem odzieży motocyklowej ochronnej służącej do jazdy na motocyklu jest ochrona zdrowia użytkownika, a wydatki poniesione na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym.

W tym miejscu należy zauważyć, iż nie każdy wydatek ponoszony przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, może zostać zaliczony, zgodnie z prawem podatkowym, do kosztów uzyskania przychodu.

Zatem stanowisko wnioskodawcy względem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu odzieży motocyklowej i kasku jest nieprawidłowe.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem odzieży do jazdy motocyklem oraz kasku, gdyż nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, a ich poniesienie nie ma wpływu na wielkość osiąganego przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB1/415-269/12-5/EC, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 290 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie