Temat interpretacji
Z wniosku z dnia 24.02.2005 r. wynika, iż podatnik jest obywatelem Japonii i przebywa w Polsce czasowo. Ośrodek jego interesów życiowych, podobnie jak zamiar stałego pobytu koncentruje się w Japonii. W 2004 roku wykonywał usługi na podstawie umowy zlecenia zawartej ze spółką utworzoną wg prawa brytyjskiego, posiadającą siedzibę w Wielkiej Brytanii. W związku z tą umową otrzymywał miesięczne wynagrodzenie, które wypłacane było przez w/w spółkę.
We wniosku prezentowane jest stanowisko, iż w wobec braku płatnika, obowiązek odprowadzenia zryczałtowanego podatku spoczywa bezpośrednio na podatniku. Należny zryczałtowany podatek powinien zostać wykazany w rocznym zeznaniu podatkowym i wpłacony na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, którego dotyczy zeznanie.
Ustosunkowując się do tego problemu Naczelnik tut. Urzędu wyjaśnia co następuje.
Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podatkowej podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania, dla celów podatkowych, miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym "certyfikatem rezydencji".
W myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Umowa między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów podpisana w Tokio dnia 20 lutego 1980 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 12, poz. 60) w artykule 14 stanowi, iż dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o niezależnym charakterze, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że dla wykonywania swej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane tej stałej placówce.
Termin "stała placówka" nie został zdefiniowany w umowie. Podstawą uznania, że dana osoba posiada w umawiającym się państwie stałą placówkę są więc okoliczności faktyczne. Przyjmuje się, że chodzi tu o każde miejsce, wykorzystywane przez daną osobę, z dającą się zaobserwować regularnością, w celu prowadzenia działalności o której mowa w art. 14 umowa między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów.
Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników został uregulowany w rozdziale 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy podatkowej płatnicy, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m. in. z tytułów określonych w art. 29.
Kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego płatnicy winni zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy przekazać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru (PIT-8A).
Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Spółka utworzona wg prawa brytyjskiego, posiadająca siedzibę w Wielkiej Brytanii nie jest płatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa dlatego też nie ciążą na niej obowiązki określone w wyżej cytowanych postanowieniach art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle powyższego należy uznać, że obowiązek odprowadzenia zryczałtowanego podatku spoczywa na podatniku - osobie zagranicznej poprzez wykazanie go w zeznaniu rocznym wzór PIT-36, które zarówno w 2004 r. jak i w latach poprzednich zawierało pozycję "zryczałtowany podatek dochodowy od dochodu z remanentu likwidacyjnego i/lub od dochodu (przychodu), od którego płatnik nie pobrał zryczałtowanego podatku" oraz uiszczenia do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.
Za takim stanowiskiem przemawia także treść art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku, który stanowi, iż w zeznaniu rocznym wykazuje się należny zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29, 30 i 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.
W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.
Powyższa interpretacja: dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących; nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.