Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2007 r. (data wpływu 10.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będzie pełnił określone funkcje dotyczące zbywania na terytorium Polski tytułów lub jednostek uczestnictwa przez fundusz zagraniczny z siedzibą w Luksemburgu na rzecz uczestników będących rezydentami podatkowymi w Polsce.

Działania tego funduszu podejmowane będą na zasadach wskazanych w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.), w tym na podstawie uregulowań zawartych w Dziale XII tejże ustawy Zbywanie tytułów i jednostek uczestnictwa oraz tworzenie oddziałów.

W zakresie planowanego zbywania i odkupywania jednostek uczestnictwa fundusz zagraniczny, zgodnie z przepisami ww. ustawy o funduszach inwestycyjnych, powinien posiadać na terytorium Polski:

a) przedstawiciela funduszu do zadań którego należy:

• reprezentowanie funduszu zagranicznego przed Komisją Nadzoru Finansowego,

• reprezentowanie funduszu zagranicznego wobec uczestników funduszu zagranicznego,

• wykonywania czynności koniecznych do obsługi uczestników funduszu zagranicznego, w tym przyjmowania reklamacji uczestników,

• zapewnienie uczestnikom funduszu zagranicznego dostępu do informacji o funduszu na zasadach określonych w ustawie,

• informowania Komisji o zmianach w dokumentach, o których mowa w art. 253 ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca szczególną uwagę zwraca na to, iż złożenie oświadczenia woli, dokumentu urzędowego lub pisma procesowego przedstawicielowi uznaje się z mocy ustawy za złożenie go funduszowi zagranicznemu;

b) agenta płatności (z mocy ustawy może być to jedynie bank krajowy lub krajowy oddział instytucji kredytowej) do zadań którego należą:

• przyjmowanie wpłat na nabycie tytułów uczestnictwa funduszu zagranicznego,

• dokonywanie wypłat środków z tytułu umorzenia tytułów uczestnictwa funduszu zagranicznego, dokonywanie wypłat dochodów lub innych świadczeń należnych uczestnikom funduszu zagranicznego;

c) pośrednika w zbywaniu, tj. podmiotu, za pośrednictwem którego fundusz zagraniczny zbywa i odkupuje tytuły lub jednostki uczestnictwa na terytorium Polski.

Dalej wnioskodawca podaje, że ze względu na specyfikę inwestowania w fundusze zagraniczne, na podmioty te ustawa nakłada dodatkowe obowiązki informacyjne i rozliczeniowe, jak:

• zapewnienie sprawnego wpłacania i wypłacania kwot związanych z nabywaniem i umarzaniem tytułów uczestnictwa funduszu,

• zapewnienie dostępu do informacji o funduszu,

• zapewnienie co najmniej takiego poziomu ochrony, jak w państwie macierzystym,
  
  

• dostarczanie potwierdzeń zbycia lub umorzenia tytułów uczestnictwa w języku polskim, z częstotliwością obowiązującą fundusz zagraniczny zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w państwie macierzystym.

W ocenie wnioskodawcy kluczowym zagadnieniem jest, że ze względu na specyfikę funduszu zagranicznego - siedziba funduszu i miejsce prowadzenia działalności, jak też siedziba i miejsce innych podmiotów związanych działalnością funduszu (podmiot zarządzający, depozytariusz, agent transferowy) znajdują się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i tam wykonywane są wszystkie czynności związane z działalnością podstawową funduszu zagranicznego. Na terytorium Polski wykonywane są jedynie czynności techniczne zbycia i odkupienia, w których wykonaniu uczestniczą podmioty polskie.

Stąd wszelkie zobowiązania, jak też rozliczenia dokonywane są poza granicami Rzeczypospolitej.

Wobec planów funduszu zagranicznego związanych z dystrybucją jednostek uczestnictwa na terytorium Polski, wnioskodawca będzie pełnił wobec tego funduszu dwojaką funkcję:

1. przedstawiciela funduszu zagranicznego - zgodnie z art. 45 ust. 2a pkt 2 w związku z art. 253 ust. 2 pkt 6 cytowanej ustawy o funduszach inwestycyjnych;



2. pośrednika w zbywaniu zgodnie z art. 45 ust. 2a pkt 1 tejże ustawy.

Ponadto wnioskodawca prowadzi na rzecz funduszu negocjacje z innymi podmiotami polskimi mogącymi pełnić funkcje pośrednika, jak też agenta płatności.

Wnioskodawca, mając na uwadze przedstawioną powyżej konstrukcję prawną zbywania i odkupowania jednostek lub tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych na terytorium Polski podkreśla, że istotnym dla niego jest, oprócz zagadnień prawno-regulacyjnych, prawidłowe określenie przez wnioskodawcę - jako przedstawiciela funduszu zagranicznego obowiązków związanych z rozliczeniami publiczno-prawnymi (informacyjnych i rozliczeniowych), dotyczącymi następującego schematu inwestowania:

zbycie jednostek (1)

Fundusz zagraniczny (Luksemburg) Uczestnik (polski rezydent podatkowy)

odkupienie jednostek (2)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawcy, z racji wykonywania przez niego czynności przedstawiciela, jak i pośrednika nie będą na nim, ani na żadnym innym podmiocie polskim zaangażowanym w obsługę transakcji dotyczących jednostek uczestnictwa (tytułów uczestnictwa) funduszu zagranicznego ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W tego typu sytuacji podatnik samodzielnie dokonuje rozliczenia w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego (19% od dochodu z funduszy inwestycyjnych) w rozliczeniu rocznym.

Swoje stanowisko wnioskodawca opiera na analizie kluczowego jego zdaniem przepisu, tj. art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu aktualnie obowiązującym:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Uważa, iż analizę tej regulacji należy dokonywać głównie na tle jej historycznego brzmienia; przepis ten bowiem do 31.12.2003 r. brzmiał następująco:

Płatnicy wymienieni w ust. 1 oraz podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia gier i zakładów wzajemnych, do prowadzenia rachunków podatników albo do gromadzenia środków pieniężnych podatnika w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu:

1. dochodów, o których mowa w art. 29, wypłacanych osobom określonym w art. 3 ust. 2a,
,br>

2. dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1-4, z zastrzeżeniem ust. 4c.

Uważa, że aktualnie obowiązujące przepisy w istotny sposób ograniczają definicję płatnika. W jego ocenie płatnikami będą jedynie podmioty dokonujące wypłaty, o czym świadczy użyty przez ustawodawcę zwrot od dokonywanych wypłat (świadczeń). Podnosi też, iż z treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, aby funkcja płatnika mogła być powierzona jakiejkolwiek osobie jedynie pośredniczącej w wypłacie (realizacji) świadczenia. Roszczenie o wypłatę jest bowiem kierowane do funduszu zagranicznego, a podmioty polskie jedynie reprezentują fundusz, pośredniczą w tych czynnościach. W ocenie wnioskodawcy nie budzi wątpliwości to, że wypłata, stawianie płatności do dyspozycji dokonywane są przez fundusz zagraniczny a nie przez inny podmiot w Polsce (w tym wnioskodawcę). Powołując art. 256 ustawy funduszach inwestycyjnych wskazuje, że to fundusz zagraniczny jest obowiązany zapewnić uczestnikom funduszu:

1. sprawne wpłacanie i wypłacanie kwot związanych z nabywaniem i umarzaniem tytułów uczestnictwa funduszu;



2. dostarczać potwierdzenia zbycia lub umorzenia tytułów uczestnictwa w języku polskim, z częstotliwością obowiązującą fundusz zagraniczny zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w państwie macierzystym.

Dalszą argumentację opiera na stwierdzeniu, że ustawodawca przewidział w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych tryb rozliczania dochodów z funduszy zagranicznych bez pośrednictwa płatnika. Przywołuje w tym miejscu art. 30a ust. 11 ustawy mówiący o tym, iż kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5 (art. 30a), uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10 (art. 30a), podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (zeznaniu rocznym).

Następnie wnioskodawca wskazuje na art. 45 ust. 3b tejże ustawy stanowiący o tym, że w zeznaniu rocznym wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, a więc także podatek z art. 30a ust. 1 pkt 5 dotyczący dochodów z funduszy inwestycyjnych (w tym zagranicznych) - jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Uważa, iż ww. przepisy oznaczają, że w przypadku inwestycji w fundusz zagraniczny, uczestnicy będą zobowiązani do samodzielnego dokonania rozliczenia i zapłaty 19% zryczałtowanego podatku dochodowego. Podstawą dla rozliczenia będzie w tym zakresie informacja uzyskana od funduszu zagranicznego, do której sporządzenia jest on zobligowany na mocy art. 256 ust. 1 pkt 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych, a który stanowi, że fundusz zagraniczny jest zobowiązany zapewnić uczestnikom funduszu dostarczanie potwierdzeń zbycia lub umorzenia tytułów uczestnictwa w języku polskim, z częstotliwością obowiązującą fundusz zagraniczny zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w państwie macierzystym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa płatnikiem jest każdy podmiot obowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobierania od podatnika podatku i wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Źródłem przychodów, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c, przy czym - według art. 5a pkt 14 - ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej (art. 30a ust. 7).

Od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, w myśl art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19%, z zastrzeżeniem art. 52a tej ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 4 powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności (świadczeń) z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 ustawy są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych, tj. m.in. dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Obowiązek podatkowy powstanie w momencie uzyskania (wypłaty) dochodu ze zbycia jednostek uczestnictwa (dochodem jest różnica między wypłaconą kwotą za odkupione jednostki uczestnictwa a wydatkami poniesionymi na nabycie jednostek). Podatek ten podlega przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę bądź miejsce prowadzenia działalności przez płatnika w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, o czym stanowi art. 42 ust. 1 ustawy.

Ponadto płatnik, o którym mowa w art. 41 ustawy, w myśl art. 42 ust. 1a obowiązany jest w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Obecnie wzór ten został ustalony na formularzu PIT-8AR.

Płatnik nie ma natomiast obowiązku sporządzania i przesyłania podatnikom będącymi polskim rezydentami podatkowymi, oraz właściwym urzędom skarbowym imiennych informacji o wysokości dochodu z udziału w funduszach inwestycyjnych. Wynika to z brzmienia art. 42 ust 2 pkt 1 ustawy. Na podstawie tego przepisu płatnik, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, obowiązany jest przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (formularz PIT-8C). Jednak obowiązek ten dotyczy wyłącznie dochodów wskazanych w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 tej ustawy. Przychody te - to niektóre przychody z działalności wykonywanej osobiście oraz przychody z praw majątkowych. Wśród przychodów tych nie znajdują się przychody (dochody) z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, opodatkowane na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Jeżeli pobór zryczałtowanego podatku dochodowego następuje poprzez płatnika, podatnik nie jest wówczas zobowiązany do wykazywania dochodów z udziału w funduszach inwestycyjnych w jakimkolwiek zeznaniu rocznym (art. 45 ust. 3 pkt 1 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy).

Zawarte w przepisach prawa podatkowego i przedstawione powyżej regulacje dotyczące instytucji płatnika nie znajdują jednak przełożenia na gruncie rozpatrywanej sprawy. Z przedstawionego we wniosku opisu sytuacji wynika, że Spółkawnioskodawca zamierza pełnić wobec funduszu inwestycyjnego z Luksemburga funkcje przedstawiciela tego funduszu oraz pośrednika w zbywaniu jednostek uczestnictwa tego funduszu na terenie Polski. Prowadzi także na rzecz funduszu negocjacje z innymi podmiotami polskimi mogącymi pełnić funkcje pośrednika, jak też agenta płatności. Zauważyć należy, iż podmiotem prawnie zobowiązanym do wypłaty należności dla polskich rezydentów podatkowych z tytułu udziału w tym funduszu będzie sam fundusz - jako strona stosunku zobowiązaniowego. Podmioty polskie działające na rzecz tego funduszu będą wykonywać tylko czynności techniczne związane, m.in. z zapewnieniem dokonania wypłaty, w granicach zlecenia otrzymanego od funduszu. Będą więc tylko podmiotami pośredniczącymi w działaniu tego funduszu na terenie Polski, podmiotami mającymi zapewnić sprawność tego działania. Mimo, iż wypłaty z tytułu udziału w tym funduszu dokonywane będą przez pośredników na terenie Polski, faktycznie źródło dochodów położone będzie za granicą. Polskie podmioty będą tylko pośredniczyły pomiędzy rzeczywistym źródłem przychodów (funduszem z Luksemburga) a podatnikiem. W tym stanie rzeczy, podmioty te ze względu na przypisane im funkcje, nie spełniają definicji płatnika, określonej w przepisach Ordynacji podatkowej, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będą zobowiązane do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat dla uczestników tego funduszu.

Podatnik wówczas winien samodzielnie dokonać stosownych rozliczeń podatkowych w zeznaniu rocznym. Wyraźnie to wynika z następujących uregulowań w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych:

• art. 30a ust. 9 ustawy mówi, że podatnicy będący polskimi rezydentami podatkowymi, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone m.in. w ust. 1 pkt 5 (a więc z udziału w funduszach kapitałowych), od kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%;

• art. 30a ust. 11 w związku z art. 45 ust. 3b nakłada zaś na podatników obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (zeznaniu rocznym może to być w zależności od rodzaju osiąganych dochodów formularz PIT-36, PIT-36L lub PIT-38) kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10.

W oparciu o wskazane wyżej uregulowania podatnik ma możliwość odliczenia podatku zapłaconego za granicą i uniknięcia w ten sposób podwójnego opodatkowania, podczas gdy takiej możliwości jest pozbawiony, jeśli pobór podatku i złożenie zeznania rocznego odbywa się za pośrednictwem płatnika.

Reasumując: na podmiotach polskich, które będą pełniły funkcje przedstawiciela, agenta płatności, dystrybutora jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego z Luksemburga nie będą ciążyły obowiązki płatnika określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.