Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8.10.2007 r. (data wpływu 15.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wykorzystywanej w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.10.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka komandytowa (w której wnioskodawca jest komandytariuszem) sprzedała w miesiącu sierpniu 2007 roku nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym za kwotę 5.000.0000,00. Nieruchomość ta została w m-cu lutym bieżącego roku wniesiona do Spółki przez jednego z komandytariuszy tytułem wkładu niepieniężnego w kwocie 4.000.000,00. Spółka zaliczyła wniesioną nieruchomość do środków trwałych wykorzystywanych na cele najmu lokali - przedmiotem działalności Spółki jest między innymi wynajem nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.20.Z). W czasie posiadania nieruchomości Spółka nie podjęła decyzji o jej amortyzowaniu oraz nie poczyniła żadnych nakładów zwiększających wartość nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy do przychodu ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej należy zastosować zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia określone w art. 30e ustawy o PDOF. Podstawę obliczenia podatku stanowić będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości tj. kwotą 5.500.0000,00 stanowiącą cenę wyrażoną w umowie sprzedaży (zgodnie z art. 19 ustawy), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d tj. udokumentowanymi kosztami nabycia w wysokości 4.000.000,00 stanowiącymi wartość nieruchomości wniesionej w postaci wkładu niepieniężnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przy czym, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przepisu powyższego nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Jednakże, w świetle treści art. 10 ust. 3 ww. ustawy przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Podobnie art. 14 ust. 2c ww. ustawy wyklucza z przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, nakazując w tym zakresie odpowiednio stosować art. 30e ustawy.

Stosownie do art. 30e ust. 1 tej ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Przy czym, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 tej ustawy).

Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem, w przypadku sprzedaży budynku mieszkalnego, koszt uzyskania przychodu ustala się zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W świetle cytowanych przepisów, w przypadku sprzedaży budynku mieszkalnego wniesionego do spółki komandytowej w formie aportu, a więc składnika majątku spółki, stanowiącego współwłasność łączną wspólników tejże spółki, będącego jednocześnie jej środkiem trwałym, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość tego budynku określona w akcie notarialnym przenoszącym jego własność na rzecz spółki komandytowej.

Ponadto stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w czasie posiadania nieruchomości spółka nie podjęła decyzji o jej amortyzowaniu oraz nie poczyniła żadnych nakładów zwiększających wartość nieruchomości w związku z powyższym dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości należy obliczyć jako różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy).

Stosownie do powołanego wyżej art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów ustalone zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami u każdego wspólnika, będą określone proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.

Reasumując przychody uzyskane przez spółkę ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym są przychodami z odpłatnego zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kosztem uzyskania przychodu są natomiast udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d tj. ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.