Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Targu działając na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku, który wpłynął dnia 29 grudnia 2006 r., złożone przez podatnika w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika w złożonym wniosku:
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka cywilna w której jest Pan udziałowcem zaciągnęła kredyt obrotowy, którego termin spłaty się zbliża. Spółka wstąpiła, więc do banku z nowym wnioskiem kredytowym o przedłużenie kredytu obrotowego. W ostatni dniu zapadalności starego kredytu bank odmówił przedłużenia nowego kredytu, rzekomo z powodu braku zdolności kredytowej spółki. W związku z powyższym wspólnicy spółki cywilnej zaciągnęli wspólnie kredyty bankowe w banku, który prowadzi ich rachunki oszczędnościowo rozliczeniowe. W dniu jego przyznania został w całości przelany na konto spółki i posłużył na spłatę starego kredytu obrotowego spółki. Koszty prowizji bankowych, opłat i odsetek od kredytów zaciągniętych przez wspólników ponosi spółka cywilna. W związku z powyższym złożył pan zapytanie czy prowizje, odsetki od kredytów zaciągniętych przez wspólników stanowią koszty uzyskania przychodu spółki cywilnej.
Stanowisko wnioskodawcy:
Osoba fizyczna jako wspólnik spółki cywilnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może wykorzystywać osobisty rachunek oszczędnościowy (oszczędnościowo rozliczeniowy). Powyższy wniosek można wyciągnąć przede wszystkim z brzmienia art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 Nr 72, poz. 665 ze zm.), który stanowi, że rachunki oszczędnościowe, rachunki oszczędnościowo rozliczeniowe oraz rachunki terminowych lokat oszczędnościowych prowadzone są dla osób fizycznych. Skoro, więc rachunek oszczędnościowo rozliczeniowy dostępny jest dla osób fizycznych, to ze swojego rachunku osobistego można korzystać również do rozliczeń firmowych, bo przecież nienaruszony jest w ten sposób art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, nakazując przedsiębiorcy dokonywanie rozliczeń za pośrednictwem rachunku bankowego, a taki status ma rachunek oszczędnościowo rozliczeniowy wg literalnego brzmienia art. 49 ust. 1 Prawo bankowe. Nadmienia Pan również, że za zapłata prowizji i odsetek od kredytów przez spółkę będzie spełniać warunki określone w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a mianowicie powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu. Oznacza to, że musi wystąpić związek przyczynowo skutkowy między określonym wydatkiem, a uzyskanym (lub planowanym) przychodem. We wniosku stwierdza Pan, że taki związek istnieje i nie ma znaczenia, kto jest wnioskodawcą kredytu, tylko kto faktycznie ponosi ciężar opłat, prowizji bankowych oraz odsetek od kredytu.
Ocena prawna stanowisko wnioskodawcy:
Przepisy prawa podatkowego nie uzależniają możliwości dokonywania pomniejszenia przychodów podatkowych o wydatki poniesione na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do kosztów uzyskania przychodu zalicza się wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem tych, które wymienione zostały w art. 23 tej ustawy. Ustawodawca stwarza podatnikowi opodatkowanemu na zasadach określonych w tej ustawie, możliwość zaliczenia w koszty prowadzonej działalności wszelkich kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Określenie "wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów" obejmuje stany faktyczne poniesienia przez podatnika wszelkich kosztów, pod warunkiem, iż podatnik wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, oraz że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Ponadto art. 23 ust. 1 pkt 32 powołanej ustawy wyklucza zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Powołane powyżej przepisy ustawy wskazują zatem jednoznacznie, iż kosztem uzyskania przychodów są zapłacone odsetki od kredytu.Warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo - skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej. Stanowisko powyższe ma zastosowanie w pełni, gdy podatnik podatku dochodowego prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko (działalność indywidualną).Inaczej jednak wygląda sytuacja, gdy kredyt zaciągają na własne nazwiska osoby fizyczne, które prowadzą działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Spółka cywilna jest organizacją wspólników związanych wspólnością celu gospodarczego i współwłasnością w odniesieniu do zgromadzonego majątku spółki. Majątek ten stanowi wspólność wszystkich wspólników na zasadach współwłasności łącznej i jest niepodzielny w okresie trwania spółki. Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług, przy czym domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość (art. 861 § 1 i 2 ww. ustawy). W razie wątpliwości wspólnik wnoszący wkład powinien wykazać, czy rzecz została wniesiona do spółki na współwłasność wspólników czy tylko do używania. Każdy ze wspólników ma w majątku spółki swój udział, ale nie stanowi on żadnej określonej części i nie podlega ich swobodnej dyspozycji. Zasada wspólności (współwłasności), łącznej wyrażona w art. 863 k.c. podyktowana jest koniecznością utrzymania w czasie trwania spółki odrębności majątku wspólnego i jego niepodzielności dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Kwestię utworzenia wspólnego majątku wspólników przez wniesienie wkładów reguluje przepis art. 862 k.c.
W niniejszej sprawie z treści zapytania Pana jako wspólnika spółki cywilnej wynika, że wspólnicy spółki cywilnej zaciągnęli wspólnie kredyty bankowe w banku, który prowadzi ich rachunki oszczędnościowo rozliczeniowe, które wspólnicy otrzymają w ramach kredytu udzielonego osobom fizycznym. W wyżej przedstawionej sytuacji nie będzie możliwe zaliczenie odsetek od kredytu udzielonego osobie fizycznej do kosztów uzyskania przychodów w spółce cywilnej. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodu odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów. W wyroku z dnia 12.11.1998 r., sygn. akt SA/Sz 2440/97, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż odsetki od pożyczki (kredytu) stanowiącej własny kapitał włożony przez podatnika w źródło przychodu nie uważa się za koszt uzyskania przychodu w spółce cywilnej stosownie do ww. art. 23 ust. 1 pkt 9. W niniejszej sprawie pani jako kredytobiorca otrzyma z banku na podstawie umowy kredytu określone środki pieniężne. Należy zaznaczyć, że podobne stanowisko zostało zajęte przez Ministra Finansów w piśmie PO 2/2-8010-041895 z dnia 10.10.1995 r. (cyt. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są kwoty zapłaconych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Jednocześnie, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodu odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.
W przypadku gdy źródłem tym jest działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki cywilnej, udzielenie pożyczki tej spółce przez jednego ze wspólników, stanowiące czynność objętą dążeniem do celu spółki, wypełnia dyspozycję powołanego art. 23 ust. 1 pkt 9. W konsekwencji zatem odsetki od takiej pożyczki nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w spółce cywilnej.)
Powyższa interpretacja:
- zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu fatycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
- stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.