Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30 marca 2006r. Spółki (data wpływu do tut. Urzędu: 18.04.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w sprawie: opodatkowanie wynagrodzenia nierezydenta z tytułu zawartej umowy zlecenia stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Spółka zamierza zawrzeć z obywatelem USA umowę zlecenia, której przedmiotem będzie doradctwo inwestycyjne. Praca będzie wykonywana w Polsce, prawdopodobnie przez okres kilku dni w miesiącu (w zależności od potrzeb). Zleceniobiorca, jak uzupełnił wnioskodawca w piśmie z dnia 08.06.2006r., nie ma w Polsce miejsca zamieszkania, nie posiada karty stałego pobytu ani pozwolenia na wykonywanie pracy, nie przedstawił też certyfikatu rezydencji. Z uwagi na to, że podlega on w Polsce ubezpieczeniom społecznym Spółka pyta, czy pobierając, na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zryczałtowany podatek winna uprzednio pomniejszyć przychód zleceniobiorcy o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne? W ocenie Spółki, opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy podlega przychód uzyskany na podstawie umowy zlecenia, pomniejszony o składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje: Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy). W myśl generalnej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Źródłem przychodów jest, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, działalność wykonywana osobiście. Katalog przychodów z tego źródła precyzuje art. 13 ustawy. W pkt 8 lit. a powołanego przepisu wskazano, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Pojęcie przychodu definiuje art. 11 ust. 1 ustawy, w myśl którego przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20 % przychodu (art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy). W myśl art. 29 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym dalej "certyfikatem rezydencji". W przedmiotowej sprawie przepis art. 29 ust. 2 nie znajduje zastosowania, bowiem zleceniobiorca nie przedstawił certyfikatu rezydencji. W konsekwencji jego przychód będzie opodatkowany zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1. Należy zauważyć, że w przypadku osób o ograniczonym obowiązku podatkowym opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym zawsze podlega przychód. Oznacza to, że osoby o ograniczonym obowiązku podatkowym, uzyskujące przychody z działalności wykonywanej osobiście nie mają prawa do zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu a także nie przysługują im odliczenia kwot (m. in. składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych), o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy. Podstawę obliczenia podatku, zgodnie z powyższym przepisem, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu wymienionych w tym przepisie kwot.
A zatem stanowisko Spółki w niniejszej sprawie jest nieprawidłowe. Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.