Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja (tekst jednolity - Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika, z dnia 06.12.2005r. uzupełnionego w dniu 16.02.2006r. oraz pismem z dnia 28.02.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w całości odsetek od zaciągniętej na zakup samochodu pożyczki oraz kwoty zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki,

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U Z A S A D N I E N I E

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (usługi biura rachunkowego), z której dochód opodatkowany jest na zasadach ogólnych - podatkowa książka przychodów i rozchodów. Ponadto Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 31.10.2005r. Podatnik nabył od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna - sprzedaży samochód osobowy, niezbędny w prowadzonej działalności gospodarczej za cenę 26.500,00 zł. W związku z zakupem pojazdu nie została wystawiona faktura VAT i nie przysługiwało Podatnikowi odliczenie naliczonego podatku od towarów i usług.

W dniu nabycia samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, jako kompletny i zdatny do użytku na podstawie dowodu przyjęcia środka trwałego OT wystawionego w dniu 31.10.2005r.. W umowie sprzedaży jako nabywcy zostali wymienieni: Podatnik, małżonka i matka. W umowie sprzedaży nie została określona proporcja udziałów nabywców we własności samochodu. Powyższe reguluje dodatkowa umowa oraz przelewy dokonane w ramach zapłaty za samochód. Zgodnie z dodatkową umową udział Podatnika i małżonki, z którą posiada wspólność majątkową, wynosi 24.500,00 zł, a udział matki Podatnika 2.000,00 zł. Podatnik dokonał w całości zapłaty za samochód na konto sprzedającego, a następnie otrzymał przelewem od matki kwotę 2.000,00 zł. Z dodatkowej umowy zawartej na piśmie pomiędzy kupującymi (Podatnikiem, jego żoną i matką) wynika, że samochód pozostaje w wyłącznej dyspozycji Podatnika, który może ten samochód używać w prowadzonej działalności gospodarczej oraz wprowadzić go do ewidencji środków trwałych, w zamian za ponoszenie wszelkich kosztów utrzymania, ubezpieczenia i eksploatacji pojazdu i utrzymania samochodu w dobrym stanie technicznym. W przypadku wycofania samochodu z działalności gospodarczej współwłaściciele wspólnie zdecydują o dalszej eksploatacji samochodu. Małżonka Podatnika nie prowadzi działalności gospodarczej.

Na zakup samochodu Podatnik otrzymał w dniu 24.10.2005r. pożyczkę w wysokości 22.000,00 zł, od której uiszczono w dniu 07.11.2005r. podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 440,00 zł. Umowa pożyczki stanowi, iż spłata kapitału nastąpi w 36 równych ratach w wysokości 611,11 zł, a do każdej raty zostaną doliczone odsetki od aktualnej kwoty pożyczki pozostającej do spłaty. Płatności pierwszej raty dokonano, zgodnie z ustalonym przez Strony harmonogramem spłat, w dniu 30.11.2005r. w wysokości 769,33 zł (w tym 611,11 zł tytułem spłaty kapitału oraz 158,22 zł tytułem odsetek). Według oświadczenia Podatnika, Strony nie określiły, iż odsetki będą płatne za każdy dzień trwania umowy. Zgodnie z umową dopuszczalna jest jednak spłata wyższej niż 611,11 zł raty wraz z naliczonymi odsetkami.

W dniu 03.11.2005r. Podatnik dokonał zapłaty kwoty podatku (PCC) od zakupu pojazdu w wysokości 530,00 zł, tj. 2% od ceny nabycia, czyli od kwoty 26.500,00 zł i nie otrzymał w związku z tym żadnych zwrotów od współwłaścicieli pojazdu.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy zapłacone odsetki od otrzymanej na zakup samochodu pożyczki oraz zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki może w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Podatnika, odsetki będą stanowiły w całości koszt uzyskania przychodu; podatek od czynności cywilnoprawnych również.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą, za koszt uzyskania przychodów uważa się wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, że aby określony koszt mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

• musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• nie może być wymieniony w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy);
• musi być udokumentowany w sposób nie budzący wątpliwości.

Stosownie do treści art. 23. ust. 1. pkt. 1 lit. b) ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie (...) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środka trwałego ustalona zgodnie z art. 22 g ustawy.

Z treści art. 22g ust. 1 ustawy wynika, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1. w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,

2. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
4. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Za cenę nabycia, w świetle ust. 3 tego artykułu, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych przepisów prawa wynika, że w przypadku nabycia środka trwałego w drodze kupna - wartość początkową ustala się na podstawie ceny nabycia.

Ceną nabycia jest kwota należna zbywcy (po uwzględnieniu ewentualnych upustów, bonifikat i innych zmniejszeń). Powiększa się ją o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. W szczególności są to koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji. Ważne przy tym jest, że wszystkie koszty związane z nabyciem środka trwałego zalicza się do jego ceny nabycia nawet, jeśli nie zostały jeszcze zapłacone. Tak ustaloną cenę nabycia pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego wysokość odsetek naliczonych od dnia udzielonej pożyczki do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania zwiększa wartość początkową środka trwałego, mimo, iż faktycznie odsetki zostały zapłacone po dniu przyjęcia pojazdu do ewidencji środków trwałych.

Podatek od czynności cywilnoprawnych stanowi zapłatę za czynność dokumentującą zawieraną umowę (umowę pożyczki) i jest kosztem określonej czynności cywilnoprawnej (kosztem zawartej umowy pożyczki). Koszty tych czynności wchodzą więc w skład ceny nabycia stanowiącej podstawę do wyliczenia odpisów amortyzacyjnych wliczonych pośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego na wstępie stanu faktycznego wynika, że Podatnik w dniu 31.10.2005r. nabył wspólnie z żoną i matką samochód za cenę 26.500,00 zł. Udział Podatnika i jego małżonki w cenie zakupu stanowi 24.500,00 zł, matki - 2.000,00 zł. Uwzględniając definicję środka trwałego przywołaną w cytowanym art. 22a ust. 1 ustawy - Podatnik będąc współwłaścicielem nabytego środka trwałego może zaliczyć go do środków trwałych. Ponieważ żona Podatnika nie prowadzi działalności gospodarczej, Wnioskodawca ma prawo ustalić wartość początkową w wysokości stanowiącej udział Podatnika i jego małżonki we własności tego środka trwałego.

Zgodnie z treścią zawartej w dniu 24.10.2005r. umowy pożyczki, Podatnik winien ją spłacić wraz z odsetkami w ustalonych harmonogramem ratach, a zatem wartość odsetek naliczonych od dnia udzielenia pożyczki do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania Wnioskodawca winien uwzględnić przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego.

W związku z zawarciem umowy sprzedaży pojazdu na kupujących ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych wysokości 530,00 zł. Mimo, iż całą kwotę należnego podatku od czynności cywilnoprawnych zapłacił Wnioskodawca, zapłacony podatek zwiększy wartość początkową środka trwałego, jedynie w proporcji przypadającej do zapłaty przez Podatnika i jego małżonkę.

Skoro zatem wysokość odsetek naliczonych od dnia udzielonej pożyczki do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania, jak również podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki na zakup środka trwałego powiększają jego wartość początkową i w sposób pośredni - poprzez dokonanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego środka - ujmowane są w kosztach prowadzonej działalności gospodarczej, nie może być po raz drugi (bezpośrednio) ujęty do kosztów działalności gospodarczej.