Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.05.2006r.złożonego w Urzędzie Skarbowym w Mińsku Mazowieckim (data wpływu do organu podatkowego 19.05.2006r.), przesłanego pismem z dnia 22.05.2006r. zgodnie z właściwością miejscową do tut. organu podatkowego (data wpływu 29.05.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 22 ust. 2 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko wyrażone we wniosku - za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 15.05.2006r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 29.05.2006r.) XY działając w imieniu płatnika XX w Warszawie wystąpiło o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresui sposobu zastosowania art. 22 ust. 2 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)w indywidualnej sprawie.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zatrudniona w XX w Warszawie, Pani ................. zamieszkała i zameldowana w Mińsku Mazowieckimwystąpiła z wnioskiem o zastosowanie zwiększonych kosztów uzyskania przychodu w trakcie roku podatkowego, ze względu na zamieszkiwanie w innej miejscowościniż znajduje się zakład pracy.
W związku z zaistniałą sytuacją wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie- czy w trakcie trwania roku podatkowego, z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania, możliwym jest równoczesne zastosowanie kosztów uzyskania przychodu w różnej wysokości, to jest w wysokości po 102,25zł np. za pierwsze cztery miesiące roku podatkowego i po 127,82zł za pozostałe8 miesięcy roku podatkowego, w których miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę ?
Według oceny wnioskodawcy, możliwe jest zwiększenie pracownikowi kosztów uzyskania przychodów w trakcie roku podatkowego, co potwierdzają to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując miesięczne kwoty kosztów uzyskania przychodu,a nie tylko jedną wysokość dla całego roku. Z tego też względu po zmianie miejsca zamieszkania pracownika możliwe jest zwiększenie wysokości kosztów uzyskania przychodu.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznegoi stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku o podatku dochodowymod osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) koszty uzyskania przychodówz tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej w przypadku, gdy:1)podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy, wynoszą 102,25zł miesięcznie,a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227,00zł;2)podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, koszty uzyskania przychodu za rok podatkowy nie mogą przekroczyć łącznie 1.840,77zł;3)miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością,w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, miesięczne koszty uzyskania przychodu wynoszą 127,82zł, a za rok podatkowy łącznie nie więcejniż 1.533,84zł;4)podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, koszty uzyskania przychodu za rok podatkowy nie mogą przekroczyć łącznie 2.300,94zł.
Stosownie do treści art. 32 ust. 2 i 5 ww. ustawy, zakład pracy przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy stosuje koszty uzyskania przychodów w wysokości określonejw art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3, tj. w kwocie 102,25zł lub 127,82zł, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunków uprawniających do stosowania kosztów podstawowychalbo podwyższonych. Natomiast w przypadku powiadomienia przez pracownika zakładu pracyo zmianie stanu faktycznego wynikającego ze złożonego oświadczenia, zakład pracy nie zmniejsza zaliczki na podatek dochodowy o podwyższone koszty uzyskania przychodów (art. 32 ust. 4ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, przepisów art. 22 ust. 2 pkt. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do pracy, z wyjątkiem sytuacji gdy zwrócone koszty zostały zaliczonedo przychodów podlegających opodatkowaniu.
Z treści powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca wprowadził dla podatników osiągających przychody ze stosunku pracy koszty zryczałtowane przewidujące dwa rodzaje limitów: miesięczne i roczne. Koszty podwyższone, w wysokości 127,82zł miesięcznie, przysługują podatnikowi wtedy, gdy spełnione zostały warunki ich zastosowania, tj. miejsce stałegolub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy a podatnik nie dostaje dodatku za rozłąkę. Nie może on również otrzymać zwrotu kosztów dojazdu do pracy, chyba że kwota zwrotu kosztów została wcześniej opodatkowana.Tak więc przy spełnieniu określonych przez ustawodawcę warunków, nie ma przeszkóddo zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, przy ustalaniu zaliczkina podatek dochodowy podatnika za miesiące, w których miejsce jego zamieszkania położonejest w innej miejscowości niż znajduje się zakład pracy.
Mając na uwadze powołane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawionystan faktyczny, tutejszy organ podatkowy uznaje stanowisko wyrażone we wnioskuza prawidłowe.
Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionegoprzez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.