Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w związku z pismem z dnia 02 lutego ... - Interpretacja - D2-443/14/04

ShutterStock
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 24.03.2004, sygn. D2-443/14/04, Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w związku z pismem z dnia 02 lutego 2004 r. Nr Ek-0962-07/2004 uzupełnionego pismem z dnia 24 lutego 2004 r. Nr Ek-0962-07-2/2004, informuję, iż zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy dnia 08 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega świadczenie usług oraz przekazania lub zużycia towarów na potrzeby reprezentacji albo reklamy.

Aby czynność zużycia towarów była opodatkowana podatkiem od towarów i usług , zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 08 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.), muszą zaistnieć dwie przesłanki:
- dany towar musi podlegać zużyciu, czyli musi być spożytkowany, podlegać zniszczeniu lub wyczerpać się zasób tego towaru przez dłuższe użytkowanie,
- zrobienie z danego towaru pożytku musi odbyć się w ramach i w celach reprezentacji i reklamy tj. z organizacją przyjęć i imprez mających na celu promowania własnej działalności.
Jeżeli podatnik zużywa na terenie zakładu pracy dla swoich potrzeb /potrzeb pracowników czy członków zarządu/ towary w postaci kawy, herbaty, wody mineralnej, innych napojów, towarów potrzebnych do sporządzenia np. kanapek /dotyczy to towarów zakupionych jak i własnej produkcji/, to takie zużycie towarów będzie tzw. zużyciem własnym nie podlegającym opodatkowaniu VAT na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 1 cyt. w/w ustawy.
Zużycie to nie spełnia drugiej przesłanki opodatkowania, czyli zużycia danego towaru dla celów reprezentacji i reklamy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26.07.1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody ze stosunku pracy uważa się m. in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze. Wartość świadczeń w naturze ustala się zgodnie z art. 12 ust. 2 cyt. wyżej ustawy.
Tylko nieliczne, ściśle określone przypadki, wymienione w art. 21 ustawy podlegają zwolnieniu podmiotowemu.
Przyjęte jest, że świadczenia ponoszone na rzecz pracowników, jeżeli nie korzystają ze zwolnień z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ustawy, są przychodem ze stosunku pracy gdy możliwe jest określenie wartości świadczenia przypadającego na poszczególnego pracownika.
Z tego też tytułu - artykuły spożywcze podawane w trakcie szkoleń pracowników w siedzibie zakładu pracy nie stanowią przychodu ze stosunku pracy osób uczestniczących w tych szkoleniach.

Ponadto informuję, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.), opodatkowaniu podlega świadczenie usług, którymi zgodnie z art. 4 pkt 2 cyt. wyżej ustawy są usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej w tym; sprzedaż energii elektrycznej, cieplnej, gazu, świadczenie usług telekomunikacyjnych.
Z zapytania podatnika wynika, że pracownicy obciążani są za prywatne rozmowy telefoniczne wykonywane z aparatów służbowych. Przeniesienie kosztów usług nabytych uprzednio od zakładu telekomunikacyjnego jest świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na tej samej zasadzie jakby były świadczone przez zakład powołany do tego celu.
Z pisma strony wynika, że Urząd refakturuje pracownikom usługi telekomunikacyjne. Refakturowanie polega na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marzy. Ceny netto jak i stawki VAT w fakturach dokumentujących odsprzedaż usług dla poszczególnych użytkowników są takie same jak w fakturze usługodawcy, a podatek należny jest równy podatkowi naliczonemu - do części podlegającej odsprzedaży. Podatnik dokonujący refakturowania ma prawo odliczyć podatek naliczony przy zakupie tych usług w takiej kwocie jaka odpowiada podatkowi należnemu z wystawionych faktur zgodnie z § 40 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27 poz. 268 ze zm.)
Przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 w/w ustawy w przypadku gdy podatnik nie pomniejszył podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie towarów przekazanych lub zużytych w ramach tych czynności.

Natomiast w przypadku obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących zakup usług telekomunikacyjnych, Podatnik ma obowiązek naliczenia podatku należnego VAT od czynności sprzedaży określonych w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 cyt. ustawy.

Dokonując sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej z VAT, podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu VAT, podlega odliczeniu zgodnie z art. 20 ust. 3 cyt. wyżej ustawy o VAT.

Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie