Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, działając na podstawie przepisów:

• art. 14a § 1 i § 4, art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
• art. 22 ust. 1, ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 03.04.2006r. dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłaty za czesne w szkole wyższej.

W dniu 04.04.2006r. został złożony w tut. Urzędzie wniosek Pana z dnia 03.04.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.Potrzeba wyjaśnienia sposobu stosowania tych przepisów powstała na tle następującego stanu faktycznego:

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi administracyjno - biurowe i doradztwo prawne. Aby móc profesjonalnie świadczyć swe usługi zdecydował się Pan na podjęcie studiów na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Stoi Pan na stanowisku, że opłata za czesne w szkole wyższej powinna być uznana za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy się oprzeć na przepisach ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższy przepis zezwala więc na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wszelkich racjonalnie uzasadnionych wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, zatem każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku tego wydatku z przychodami i racjonalnością działania dla osiągnięcia przychodu.

Przesłanką zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest ponadto warunek aby wydatek ten nie został wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków nie uznawanych za koszt w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Lista ta zawarta została w art. 23 tej ustawy.

W świetle powyższego niewymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów o ile istnieje związek przyczynowo- skutkowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a przychodem z działalności gospodarczej.

Wydatki na odpłatne dokształcanie zawodowe do których zalicza się wydatki za studia nie są ujęte w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 powołanej ustawy.

Dokonując oceny, czy wydatki na opłacenie studiów stanowią koszt uzyskania przychodów należy więc mieć na uwadze związek tych wydatków z przychodami z działalności gospodarczej; o którym mowa w cytowanym wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki na kształcenie , które umożliwią zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej niewątpliwie stanowić mogą koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Ciężar wykazania związku przyczynowo- skutkowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami (w tym także na dokształcanie), a osiąganymi przychodami z działalności gospodarczej spoczywa na osobie, która osiąga przychody z tej działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia o którym mowa w art. 14 a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja o której mowa w art. 14 a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.