Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Targu działając na podstawie art. 14 a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 26 listopada 2005 r. (data wpływu 30.11.2005 r.) złożonego przez Podatnika, w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika w złożonym wniosku:

Z treści pisma wynika, że jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarcza w zakresie handlu materiałami budowlanymi i zajmuje się Pan świadczeniem usług remontowych i dekoratorskich. W działalności tej wystąpiła potrzeba korzystania z samochodu, który ma być dzierżawiony. Dzierżawa ta ma dotyczyć zarejestrowanego samochodu ciężarowego, o ładowności przekraczającej 500 kg, a jego masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Pytanie brzmi " czy wykorzystując w działalności gospodarczej na zasadzie umowy dzierżawy opisany wyżej samochód będę zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu ? ".

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Pana zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km. W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu Podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Wobec tego, w sytuacji korzystania z samochodu, który jest zarejestrowany jako samochód ciężarowy, posiada ładowność powyżej 500 kg i stosowną homologację Wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, a koszty związane z eksploatacją samochodu (paliwo, ubezpieczenia, czynsz dzierżawy, itp.) może zaliczyć bezpośrednio w koszty.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy:

Pojęcie kosztu uzyskania przychodu określone zostało w treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła dochodu są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu art. 23 tej ustawy.

Z unormowania tego wynika, że koszty uzyskania przychodu z poszczególnego źródła dochodu są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu. Warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu. Między wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu , że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Podatnik zobligowany jest także wykazać wpływ kosztu na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem zakwalifikowanie poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodu uzależnione jest jednocześnie od ustalenia, czy podatnik wykaże zaistnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy jego poniesieniem, a uzyskaniem przychodu, tj. czy udowodni, iż jest to wydatek celowy w prowadzonej działalności.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 23 ust. 1 pkt 46 wyżej cytowanej ustawy osoba prowadząca działalność gospodarczą może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki z tytułu używania samochodu osobowego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, jedynie do wysokości wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W celu ustalenia faktycznego przebiegu tego samochodu Podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Natomiast w przepisie art. 23 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca sprecyzował, jakie samochody, w myśl ustawy, uważać należy za samochody osobowe. Zgodnie z powyższym przepisem samochodem osobowym jest każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe, oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Z wniosku Strony wynika, że przedmiotowy samochód posiada świadectwo homologacji oraz został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o ładowności powyżej 500 kg.

Reasumując, jeżeli samochód, o którym mówa w pytaniu pierwszym, nie jest zaliczony do samochodów osobowych w świetle wyżej wymienionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 46 tej ustawy. Powołane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają zatem Stronie zaliczyć bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z eksploatacją przedmiotowego samochodu, w tym czynszu dzierżawnego i nie ma Pan obowiązku sporządzania na koniec miesiąca dokumentów, o których mowa w pkt 14 objaśnień do rozporządzenia dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) z zastrzeżeniem, że między wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.