Temat interpretacji

Czy Gmina miała obowiązek wystawienia informacji PIT-8C i jeśli miała taki obowiązek, to czy prawidłowo wystawiła deklarację PIT-8C na rzecz Wnioskodawczyni, skoro nie była Ona, lecz inny współwłaściciel, stroną postępowań sądowych i czy wystawienie tej informacji jest konieczne, skoro dochód będący odszkodowaniem zasądzonym wyrokiem sądowym jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego najemcom nieruchomości oraz prawidłowości wystawienia informacji PIT-8C jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego najemcom nieruchomości oraz prawidłowości wystawienia informacji PIT-8C. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w przepisie art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 lipca 2011 r., Nr IPTPB2/415-209/11-2/MP, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 6 lipca 2011 r., skutecznie doręczono dnia 19 lipca 2011 r., zaś w dniu 22 lipca 2011 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 21 lipca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Urząd Miasta wystawił na imię i nazwisko Wnioskodawczyni informację PIT-8C za rok 2010, w związku z wypłatą odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego najemcom nieruchomości. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że w 2010 r. reprezentowała innego współwłaściciela, w sprawach o zapłatę odszkodowania przeciwko Gminie z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego najemcom nieruchomości której jest współwłaścicielką.

Od maja 2010 r. Wnioskodawczyni zarządza nieruchomością na podstawie udzielonych przez pozostałych współwłaścicieli pełnomocnictw oraz jako kurator spadku po nieżyjących współwłaścicielach.

Odszkodowania zostały zasądzone na rzecz innego współwłaściciela , ale należą do przychodów nieruchomości, gdyż roszczenie o zapłatę odszkodowania przysługiwało wszystkim współwłaścicielom nieruchomości. Dlatego też, wykonanie wyroków nastąpiło poprzez zapłatę odszkodowania przez Gminę na konto bankowe spółki cywilnej tj. Spółki założonej przez współwłaścicieli do obsługi nieruchomości, a przede wszystkim założonej dla celów podatkowych (odprowadzanie podatku VAT od czynszów w lokalach użytkowych).

Wnioskodawczyni uważa, że Urząd Miasta nie miał podstaw do wystawienia deklaracji PIT-8C na Jej rzecz, gdyż przekazane środki nie stanowią Jej wyłącznej własności (Wnioskodawczyni posiada udział w nieruchomości w wysokości), lecz stanowią dochód nieruchomości, który jest rozliczany w ramach spółki cywilnej. Wnioskodawczyni podniosła także, że spółka nie miała legitymacji prawnej do występowania w postępowaniu sądowym jako powód, dlatego w wyrokach, jako powód został podany jeden ze współwłaścicieli.

Uzupełniając wniosek Wnioskodawczyni wskazała, że odszkodowanie ujęte w informacji PIT-8C wystawionej przez Urząd Miasta na Jej imię i nazwisko jest odszkodowaniem należnym wszystkim współwłaścicielom, zarówno żyjącym jak i nieżyjącym, przy czym każdy ze współwłaścicieli może wystąpić o zapłatę całości odszkodowania na jego rzecz, gdyż działanie to mieści się w ramach czynności zachowawczych określonych w art. 209 kodeksu cywilnego. Oznacza to, że odszkodowanie stanowi składnik pewnej gospodarczej całości i jest wierzytelnością wspólną, przypadającą wszystkim współwłaścicielom związanym ze sobą węzłem współwłasności, powstaje ze względu na tą współwłasność. W tych warunkach, żaden ze współwłaścicieli nie może żądać od innych wypłacania mu kwot odpowiadających jego udziałowi. Kwoty te, bowiem wchodzą do zasobu wspólnych dochodów i dopiero czysty dochód, po zaspokojeniu wydatków związanych z rzeczą wspólną, dzieli się na odrębne części przypadające poszczególnym współwłaścicielom. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 czerwca 1998 r., sygn. akt II CKN 792/97 (OSNC 1/99, poz. 15) stwierdził, że roszczenie o odszkodowanie w pieniądzu może być uznane za objęte (art. 209 kc), co uzasadnia stanowisko, że współwłaściciel nieruchomości, który nią zarządza, może na podstawie art. 209 kc dochodzić zasądzenia na swoją rzecz całego odszkodowania pieniężnego za wyrządzoną czynem niedozwolonym szkodę.

Wnioskodawczyni wyjaśniła również, że nie prowadzi działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, ani w żadnej innej formie. Żaden ze wspólników ww. spółki i współwłaścicieli nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej. Spółka została powołana w celu umożliwienia składania deklaracji podatku VAT od dochodów nieruchomości uzyskiwanych z lokali użytkowych. Celem spółki jest zarządzanie i administrowanie przedmiotową nieruchomością. Nieruchomość ta nie została wpisana do środków trwałych i nie jest amortyzowana. Do chwili obecnej współwłaściciele i wspólnicy spółki cywilnej nie otrzymali żadnych zysków z przychodów z nieruchomości czy też działania spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina miała obowiązek wystawienia informacji PIT-8C i jeśli miała taki obowiązek, to czy prawidłowo wystawiła deklarację PIT-8C na rzecz Wnioskodawczyni, skoro nie była Ona, lecz inny współwłaściciel, stroną postępowań sądowych i czy wystawienie tej informacji jest konieczne, skoro dochód będący odszkodowaniem zasądzonym wyrokiem sądowym jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, Urząd Miasta nie miał podstaw do wystawienia informacji PIT-8C na Jej rzecz, gdyż przekazane środki nie stanowią Jej wyłącznej własności (udział Wnioskodawczyni w nieruchomości wynosi), lecz stanowią dochód nieruchomości, który jest rozliczany w ramach spółki cywilnej, a ponadto jest to dochód zwolniony od podatku (odszkodowanie objęte wyrokiem/ugodą sądową).

Na marginesie Wnioskodawczyni podniosła, że spółka cywilna nie miała legitymacji prawnej do występowania w postępowaniu sądowym, jako powód, dlatego w wyrokach, jako powód został podany jeden ze współwłaścicieli. Wnioskodawczyni wnosi o niedoliczanie dochodów osiąganych przez nieruchomość do dochodu osiąganego przez Nią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł, do których kwalifikuje się dochód danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono, jako źródło przychodu inne źródła. Zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania w szczególności, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy, zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową. Otrzymanie odszkodowania jest zaś, niewątpliwie przysporzeniem majątkowym podatnika, które wobec powyższych wyjaśnień należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł.

Stosownie zaś do art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Natomiast w przypadku, gdy wysokość lub zasady ustalania odszkodowania nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, a podstawą ich otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i b) tej ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Warunkiem wystarczającym do powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie więc niezrealizowanie choćby jednej ze wskazanych wyżej przesłanek.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Urząd Miasta wystawił na imię i nazwisko Wnioskodawczyni informację PIT-8C za rok 2010 w związku z wypłatą odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego najemcom nieruchomości. W 2010 r. Wnioskodawczyni reprezentowała innego współwłaściciela, w sprawach o zapłatę odszkodowania przeciwko Urzędowi Miasta z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego najemcom nieruchomości, której jest współwłaścicielką. Odszkodowania zostały zasądzone na rzecz innego współwłaściciela, ale należą się wszystkim współwłaścicielom nieruchomości, gdyż roszczenie o zapłatę odszkodowania przysługiwało każdemu z nich. Wnioskodawczyni posiada udział w ww. nieruchomości w wysokości. Zarządzaniem i administrowaniem przedmiotową nieruchomością zajmuje się spółka cywilna i to na konto tej spółki Urząd Miasta wypłacił zasądzone odszkodowanie.

Zgodnie z art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 ze zm.), jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Z przepisu art. 417 § 1 ww. Kodeksu cywilnego wynika, iż za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

Jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa (art. 417 § 2 Kodeksu cywilnego).

Zatem na mocy ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego roszczenie odszkodowawcze wobec gminy przysługuje właścicielowi. Jeżeli własność danego lokalu przysługuje kilku współwłaścicielom, to uprawnionym do odszkodowania jest każdy z nich. W przypadku, gdy odszkodowanie wypłacane jest na rzecz kilku współwłaścicieli wysokość przychodu uzyskanego przez współwłaściciela należy ustalić proporcjonalnie do przypadającego udziału. W takiej sytuacji, Urząd wypłacający odszkodowania ma obowiązek, zgodnie z powołanym już art. 42a ustawy, wystawienia na rzecz każdego ze współwłaścicieli informacji o wysokości uzyskanego przez niego przychodu (PIT-8C) ustalonego proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości. Należy przy tym wskazać, że nie ma znaczenia, w jaki sposób współwłaściciel otrzymuje odszkodowanie czy jest ono wypłacane bezpośrednio, czy też za pośrednictwem innego właściciela lub zarządcy bowiem w świetle przepisów podatkowych, to on jest podatnikiem i to on otrzymuje przysporzenie majątkowe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości, której dotyczy odszkodowanie zasądzone od Urzędu Miasta, a Jej udział wynosi to powyższe odszkodowanie stanowi przychód Wnioskodawczyni w części odpowiadającej Jej udziałowi we współwłasności nieruchomości. Wypłata zaś, należnego właścicielowi odszkodowania na konto spółki cywilnej zarządzającej i administrującej nieruchomością nie zwalnia Wnioskodawczyni z obowiązku opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

Odnosząc się do podniesionej przez Wnioskodawczynię kwestii objęcia zwolnieniem przedmiotowym otrzymanego odszkodowania należy podkreślić, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Oznacza to, że z woli ustawodawcy zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a wyłącznie te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa.

Powołane wyżej przepisy art. 18 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz art. 417 Kodeksu cywilnego, regulują możliwość wystąpienia strony o odszkodowanie, nie określają jednak wprost jego wysokości, a także nie wskazują zasad ustalania odszkodowania, zatem zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie.

Otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie należy również rozpatrzyć w kontekście wyłączenia, jakie ustawodawca zawarł w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b) ww. ustawy. W podanym przepisie ustawodawca zawarł bowiem regulację, mocą której nie korzystają ze zwolnienia od opodatkowania odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, a dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje, bowiem tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli za poniesioną stratę, nie dotyczy natomiast utraconych korzyści. W tym miejscu należy podkreślić, iż podstawowym warunkiem zwolnienia świadczenia od opodatkowania na podstawie przytoczonego przepisu jest jego odszkodowawczy charakter. Odszkodowanie jest świadczeniem, którego celem jest naprawienie wyrządzonej szkody. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się. Na podstawie ww. przepisów opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, podlega odszkodowanie otrzymane z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W konsekwencji odszkodowanie wypłacone na konto spółki cywilnej zarządzającej i administrującej nieruchomością, należne właścicielom lokali z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobie uprawnionej, zasądzone od Urzędu Miasta, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani też na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b tej ustawy.

Reasumując, ponieważ Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości, której dotyczy zasądzone od Urzędu Miasta odszkodowanie, które nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, zatem Urząd wypłacający to odszkodowanie miał obowiązek, zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wystawienia na rzecz Wnioskodawczyni informacji o wysokości osiągniętego w roku podatkowym przychodu (PIT-8C), przy czym wielkość tego przychodu, winna być określona proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości.

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku Sądu Najwyższego wskazać należy, iż dotyczy on konkretnej, indywidualnej sprawy, w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie cywilnej rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast Organy podatkowe, mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż wyroki sądowe nie stanowią źródła prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy nadmienić, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postepowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek Zainteresowanej i tylko w jej indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, został złożony przez Wnioskodawczynię, jako jedną ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie będzie wywierała skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Osoby te, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinny wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi