Temat interpretacji

Jakie są skutki podatkowe finansowania przez Urząd Miasta udziału radnych w szkoleniach indywidualnych i grupowych, konferencjach, seminariach?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura 05 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Urząd Miasta udziału radnych w szkoleniach, konferencjach, seminariach - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Urząd Miasta udziału radnych w szkoleniach, konferencjach, seminariach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Radni Gminy uczestniczyli w szkoleniu związanym z pełnioną przez nich funkcją, a koszty tego uczestnictwa poniesione zostały przez Urząd. W szkoleniach raz udział jest indywidualny, a raz grupowy, skierowany do wszystkich radnych. Na szkoleniach skierowanych do wszystkich radnych nie jest wymagana lista obecności.

Zdarzenie takie może wystąpić w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy z racji pełnienia przez radnego obowiązków społecznych i obywatelskich, udział w szkoleniu stanowi jego przychód...

Zdaniem wnioskodawcy, udział w szkoleniach i seminariach grupowych czy indywidualnych radnych Urzędu z racji pełnienia funkcji w związku z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich powinien podlegać zwolnieniu przedmiotowemu wynikającemu z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2009r.).

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r.).

Z przepisu art. 13 pkt 5 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki radnego.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż radni Gminy uczestniczyli w szkoleniach związanych z pełnioną przez nich funkcją, a koszty tego uczestnictwa poniesione zostały przez Urząd. Udział w szkoleniach może być indywidualny lub grupowy skierowany do wszystkich radnych. Na szkoleniach skierowanych do wszystkich radnych nie jest wymagana lista obecności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż radni wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. W związku z czym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu z podatku dochodowego podlegają tylko diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych, o których mowa w art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Zatem finansowane przez Urząd szkolenia, przy indywidualnym w nich udziale radnego, stanowią nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie są wobec czego świadczeniami zwolnionymi z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy.

Należy ponadto zauważyć, iż przychodem radnego w rozumieniu art. 13 pkt 5 ww. ustawy jest również wartość finansowanych przez Urząd konferencji, seminariów oraz szkoleń grupowych (gdzie nie jest wymagana lista obecności), ale skierowanych do wszystkich radnych.

W tym przypadku nieodpłatnym świadczeniem wnioskodawcy na rzecz radnych nie jest faktyczne skorzystanie przez radnych z ww. szkoleń grupowych, lecz sam fakt zapewnienia im udziału w szkoleniach. Podkreślić jeszcze raz należy, iż z wniosku wynika, że szkolenia skierowane są do wszystkich radnych.

W związku z tym przychód powstaje z racji świadczenia uzyskiwanego przez radnego w postaci możliwości korzystania z udziału w szkoleniu.

Należy również zauważyć, iż Urząd dokładnie zna liczbę swoich radnych. Wynika to bowiem z art. 17 ww. ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, który stanowi, iż w skład rady wchodzą radni w liczbie:

1. piętnastu w gminach do 20.000 mieszkańców,
2. dwudziestu jeden w gminach do 50.000 mieszkańców,
3. dwudziestu trzech w gminach do 100.000 mieszkańców,
4. dwudziestu pięciu w gminach do 200.000 mieszkańców oraz po trzech na każde dalsze rozpoczęte 100.000 mieszkańców, nie więcej jednak niż czterdziestu pięciu radnych.

Wobec powyższego nie ma problemu z ustaleniem wysokości ww. świadczenia przypadającego na jednego uczestnika (radnego) szkolenia, bowiem Urząd zna liczbę radnych oraz wartość kosztów jaką ponosi w związku z ich uczestnictwem w szkoleniu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z przepisu art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy wynika, iż koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 określa się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do obliczenia dochodów uzyskanych w latach 2007-2008 nie mają zastosowania przepisy art. 22 ust. 2, 9 pkt 5, ust. 11, 12 i 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 8 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy zmieniającej wynika, iż w roku 2008 koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustala się - w wysokości określonej w ust. 3 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu ale z tytułu kilku stosunków prawnych, roczne koszty uzyskania przychodu nie mogą przekroczyć 2.002 zł 05 gr.

Przepis art. 8 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy zmieniającej stanowi, iż do obliczenia dochodu uzyskanego w 2008r. z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej koszty uzyskania przychodów wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

Zatem do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy zastosowanie mają koszty uzyskania, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 8 wyżej powołanej ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa m.in. w art. 13 pkt 5, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy). Natomiast z przepisu art. 41 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Stosownie do powołanych wyżej przepisów Urząd Miasta jako płatnik zobowiązany jest pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. przychodu uzyskanego przez radnych a następnie w informacji PIT-11 przekazanej każdemu radnemu wykazać uzyskany przez niego przychód.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe

.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach