1. Czy środki otrzymane jednorazowo z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób f... - Interpretacja - IBPBI/1/415-852/08/RM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 21.01.2009, sygn. IBPBI/1/415-852/08/RM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

1. Czy środki otrzymane jednorazowo z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
2. Czy wydatki na wyposażenie poniesione ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność opodatkowaną głównie stawką 22%. Na wniosek z dnia 7 kwietnia 2008 roku oraz na podstawie umowy z dnia 14 lipca 2008 roku pomiędzy Skarbem Państwa Prezydentem Miasta działającym przez Powiatowy Urząd Pracy, otrzymał środki w wysokości 12.300 zł na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz nauki gry w tenisa z przeznaczeniem na zakup: oprogramowania CSM Nieruchomości, mebli biurowych (biurko, stół, 2 szafki z szufladami, szafa zamykana, 6 krzeseł), bindownicy, niszczarki, notebooka, oprogramowania (Windows, Office, Anti-Virus, Nero), drukarki wielofunkcyjnej, aparatu fotograficznego, 2 rakiet tenisowych, torby na sprzęt, piłek tenisowych, struny do rakiet, owijek na rączkę do rakiet. Środki zostały przyznane w oparciu o art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz par. 7 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu dokonywania refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej oraz form zabezpieczenia zwrotu otrzymanych środków. Powyższa umowa jest elementem realizacji Projektu Systemowego Aktywność krok w stronę pracy Poddziałanie 6.1.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Poprawa zdolności do zatrudniania oraz podnoszenie poziomu aktywności zawodowej osób bezrobotnych, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca otrzymał środki dnia 15 lipca 2008 roku, natomiast działalność gospodarczą rozpoczął 1 sierpnia 2008 roku i do tego czasu środki nie były wydatkowane. Środki przyznane umową zostały przez wnioskodawcę wydatkowane w wymaganym umową terminie oraz zgodnie z umową na podjęcie działalności gospodarczej z przeznaczeniem na zakup wyposażenia. Dodatkowo wnioskodawca nadmienia, iż wartość poszczególnych składników zakupionego wyposażenia nie przekracza 3,5 tys. zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy środki otrzymane jednorazowo z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

  • Czy wydatki na wyposażenie poniesione ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

    Zdaniem wnioskodawcy:

    1. jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stanowią przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
    2. fakt sfinansowania wydatków ze środków przyznanych osobie bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej z przeznaczeniem na zakup wyposażenia nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie wyłącza z katalogu wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ze źródeł wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

    Ad. 1)

    W myśl art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) Starosta ze środków Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności. Szczegółowe warunki przyznania powyższych środków oraz refundacji zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 listopada 2005r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu dokonywania refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej oraz form zabezpieczania zwrotu otrzymanych środków (Dz. U. z 2005r. Nr 236, poz. 2002 ze zm.).

    Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zwolnieniem tym są objęte zarówno takie środki, które ze względu na sposób wydatkowania stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (z wyjątkiem tej ich części, która z uwagi na przeznaczenie ich na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przychodu - art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) jak też takie środki, które stanowią przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy).

    Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że otrzymanie jednorazowych środków z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej nastąpiło jeszcze przed jej rozpoczęciem, zatem stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego.

    Ad. 2)

    Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

    Aby zatem wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu winien w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

    • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
    • nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
    • być właściwie udokumentowany.

    Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jaki i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy. Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) przez wyposażenie rozumieć należy - rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Należy przy tym pamiętać, iż składniki majątku spełniające określone kryteria ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

    Natomiast warunkiem zaliczenia poniesionych na zakup wyposażenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

    Fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

    Reasumując, stwierdzić należy, iż otrzymane z Urzędu Pracy jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej są objęte zwolnieniem przedmiotowym. Wydatki sfinansowane z tych środków przeznaczone na zakup składników majątku nie zaliczonych do środków trwałych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

    Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF

    Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach