Temat interpretacji

Czy o możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej decyduje moment nabycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, czy też w przedmiotowej sprawie decydująca jest chwila uzyskania przeze wnioskodawcę w dniu 27 sierpnia 2009r. od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy ww. obiektu budowlanego i niewniesieniu sprzeciwu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 06 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 11 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i wybudowanego na nim budynku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i wybudowanego na nim budynku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 07 sierpnia 2007r. na podstawie aktu notarialnego, wnioskodawca warunkowo nabył wspólnie z żoną, prawo wieczystego użytkowania niezabudowanej nieruchomości, oznaczonej jako działka nr 154, o powierzchni 0,0473 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, za cenę w kwocie zł.

Następnie dnia 30 sierpnia 2007r. na podstawie aktu notarialnego, w wykonaniu zobowiązań z warunkowej umowy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości opisanej powyżej, przeniesiono na wnioskodawcę i jego żonę prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości.

Na podstawie decyzji z dnia 30 stycznia 2008r. wydanej przez Prezydenta Miasta, powyższa nieruchomość została zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Dnia 27 sierpnia 2009r. wnioskodawca otrzymał od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy ww. obiektu budowlanego i niewniesieniu sprzeciwu.

W listopadzie 2009r. wnioskodawca zameldował się wspólnie z żona w wyżej opisanej nieruchomości na pobyt stały. Z powyższego wynika, iż 12 miesięczny okres zameldowania na pobyt stały na powyższej nieruchomości upłynie w listopadzie 2010r.

Powyższa nieruchomość zostanie przez wnioskodawcę zbyta najprawdopodobniej pod koniec ostatniego kwartału 2010r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy o możliwości skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2007r. decyduje moment nabycia ww. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, czy też w przedmiotowej sprawie decydująca jest chwila uzyskania przez wnioskodawcę w dniu 27 sierpnia 2009r. od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenia o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy ww. obiektu budowlanego i niewniesieniu sprzeciwu...

Czy w zaistniałej sytuacji przysługiwać będzie wnioskodawcy zwolnienie z konieczności ponoszenia podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 126 powoływanej ustawy, w związku ze sprzedażą budynku mieszkalnego położonego na ww. nieruchomości...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia między innymi budynku mieszkalnego, jeżeli podatnik był w nim zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia. Powyższy przepis obowiązywał w momencie zakupu przedmiotowej nieruchomości, wówczas jeszcze niezabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Niemniej jednak, w wyniku podjętych przez wnioskodawcę działań, dnia 27 sierpnia 2009r., w związku z wybudowaniem na przedmiotowej nieruchomości budynku mieszkalnego uzyskał on od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy ww. obiektu budowlanego i niewniesieniu sprzeciwu, a więc powyższa nieruchomość od dnia 27 sierpnia 2009r. stała się nieruchomością zabudowaną budynkiem mieszkalnym.

W ocenie wnioskodawcy, z analizy normy art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wynika, iż ustawodawca nie nakłada obowiązku, aby nabywana nieruchomość pozostawała zabudowana. Jednym z warunków koniecznych dla możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego jest zatem sam fakt skutecznego nabycia tytułu prawnego do posiadania nieruchomości w dacie obowiązywania przedmiotowego przepisu. Zdaniem wnioskodawcy, z punktu widzenia możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, bez znaczenia pozostaje zatem zagadnienie, czy nieruchomość w dacie jej nabycia przez wnioskodawcę była zabudowana czy nie.

Drugim z warunków skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej jest co najmniej 12 miesięczny okres zameldowania na pobyt stały na przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca uważa, że ustawodawca nie precyzuje jednak momentu, od kiedy i do kiedy należy powyższy warunek spełnić. W związku z powyższym kwestią otwartą pozostaje wypełnienie konieczności zameldowania na pobyt stały przez co najmniej 12 miesięcy tzn. z punktu widzenia powoływanego przepisu nie jest istotne kiedy okres ten rozpoczął bieg ani kiedy go zakończył (tzn. czy miało ta miejsce w 2007, 2009 czy 2010r.), natomiast konieczne jest aby zameldowanie na pobyt stały trwało nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy, bez względu na datę rozpoczęcia biegu tego okresu.

Zatem wnioskodawca wskazał, że powyższa nieruchomość zostanie zbyta w ostatnim kwartale 2010r., a więc po upływie 12 miesięcznego okresu zameldowania jego i żony na tej nieruchomości. W związku zatem z faktem, iż prawo wieczystego użytkowania nieruchomości zostało nabyte w 2007r. (data uzyskania tytułu prawnego do nieruchomości), do przedstawionego stanu faktycznego zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące w sierpniu 2007r. Mając na względzie powyższe wnioskodawca twierdzi, iż należy rozumieć, że w przypadku sprzedaży przez niego w końcu ostatniego kwartału 2010r., prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, na której wówczas okres jego stałego zameldowania przekroczy 12 miesięczny ustawowy okres, po zgłoszeniu tego faktu do właściwego urzędu skarbowego, zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, będzie przysługiwało mu zwolnienie z konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych związanego ze zbyciem budynku mieszkalnego położonego na tej nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego wynika, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia lub wybudowania, aby ustalić czy powstało źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oraz jakie brzmienie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie.

Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw jest skonkretyzowana bowiem odrębnie dla nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych lub wybudowanych do 31 grudnia 2006r., odrębnie dla nieruchomości i praw nabytych lub wybudowanych od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r. a także odrębnie dla nieruchomości i praw nabytych lub wybudowanych od 01 stycznia 2009r.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii własności nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny przedmiot własności. Budynki trwale związane z gruntem stanowią część składową gruntu i na mocy art. 47 § 1 nie mogą być odrębnymi przedmiotami własności. Z powyższego wynika jednak, że budynek tylko wówczas nie stanowi odrębnego przedmiotu własności, jeżeli posiadaczowi gruntu, na którym jest wzniesiony przysługuje prawo własności tego gruntu. Zgodnie natomiast z art. 235 Kodeksu cywilnego właścicielem budynku mieszkalnego wybudowanego na działce gruntu oddanej w użytkowanie wieczyste jest użytkownik wieczysty działki gruntu. W tym przypadku prawo własności budynku mieszkalnego związane jest z prawem użytkowania wieczystego gruntu i prawa te mogą być sprzedawane tylko razem. Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Zakres i sposób określenia treści prawa wieczystego użytkowania zbliża je do prawa własności dzięki wyraźnym odesłaniom zawartym w art. 234 i art. 237 ustawy Kodeks cywilny.

Z powyższego wynika jednoznacznie, że prawo wieczystego użytkowania gruntu jest specyficzną formą władania nieruchomością, do której odnoszą się pewne ograniczenia. Najistotniejsze jest to, które reguluje własność wzniesionych na nim budynków. Otóż budynek wybudowany na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym, stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności czyli odrębną nieruchomość budynkową. Oznacza to, iż w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości odrębnie należy ustalić datę nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i odrębnie datę wybudowania budynku na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu. W przypadku zatem sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego, źródłem przychodu jest odrębnie sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit c) ustawy) i odrębnie sprzedaż budynku jako nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy), dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa, bądź wybudowanie budynku. Również okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej powołanej ustawy jest liczony odrębnie od daty nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i od daty wybudowania na tym gruncie budynku. Stanowisko to znalazło potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca prawo wieczystego użytkowania niezabudowanego gruntu nabył w 2007r. Następnie przedmiotowy grunt został zabudowany budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Dnia 27 sierpnia 2009r. wnioskodawca otrzymał od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy ww. obiektu budowlanego i niewniesieniu sprzeciwu. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z położonym na gruncie budynkiem pod koniec ostatniego kwartału 2010r.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że dla skutków podatkowych w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży budynku wybudowanego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym istotne znaczenie ma moment wybudowania tego budynku. Potwierdzeniem wybudowania budynku jest właśnie zawiadomienie o zakończeniu budowy. Skoro wnioskodawca wskazał we wniosku, że w 2009r. uzyskał zaświadczenie o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy, oznacza to, iż z tą datą należy wiązać skutki podatkowe wynikające ze sprzedaży przedmiotowego budynku. Budynek wybudowany na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym, jak już wyżej wskazano, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stanowi odrębną od gruntu nieruchomość, a więc moment wybudowania tego budynku należy rozpatrywać odrębnie od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż planowana w 2010r. sprzedaży zarówno prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak i wybudowanego na nim budynku podlegała będzie opodatkowaniu, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto zarówno prawo wieczystego użytkowania gruntu (2007r.) jak i od końca roku kalendarzowego, w którym wybudowano budynek (2009r.) do daty planowanej sprzedaży (2010r.) nie upłynie 5 lat.

Jednakże dokonując oceny skutków podatkowych planowanej w 2010r. sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Natomiast sprzedaż budynku wybudowanego na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach obowiązujących od dnia 01 stycznia 2009r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy). Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie natomiast z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy istotnie nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Zauważyć jednak należy, że ustawodawca w powyższym przepisie enumeratywnie wymienia rodzaje przychodów, które mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania, a wśród tych przychodów nie wymienia przychodu ze zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu. W konsekwencji oznacza to, że przychód ze zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu nie może podlegać przedmiotowemu zwolnieniu. Tym samym uzyskany przez wnioskodawcę w 2010r. przychód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, nabytego w 2007r. podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy, gdyż przychód ten nie został wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy jako objęty zwolnieniem z tytułu ulgi meldunkowej.

Uzyskany ze sprzedaży tego prawa przychód można przed opodatkowaniem pomniejszyć o koszty nabycia tego prawa. Nie można go natomiast pomniejszyć o koszty budowy budynku jako nakłady, gdyż koszty te jako koszty wytworzenia dotyczyć będą przychodu ze zbycia innej nieruchomości.

Natomiast dochód ze sprzedaży w 2010r. budynku wybudowanego na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących od dnia 01 stycznia 2009r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy.). Jako że zarówno prawo wieczystego użytkowania gruntu jak i budynek mieszkalny stanowią współwłasność wnioskodawcy, zarówno przychody jak i koszty ich uzyskania wnioskodawca wykaże w udziale jaki mu do nich przysługuje.

Odnośnie możliwości skorzystania przez wnioskodawcę ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z tytułu sprzedaży budynku wybudowanego na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu, należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r. nie zawiera przepisów dotyczących tzw. ulgi meldunkowej. Zwolnienie określone mianem ulgi meldunkowej obowiązywało i obowiązuje wyłącznie w stosunku do przychodu ze zbycia budynków lub lokali, które nabyto lub wybudowano w okresie od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r. Powyższy fakt wynika wprost z przytoczonych powyżej przepisów przejściowych. Oznacza to, że ulga meldunkowa w ogóle wnioskodawcy w stosunku do powyższego budynku nie przysługuje, ponieważ przedmiotowy budynek został wybudowany w 2009r. kiedy przedmiotowe zwolnienie już nie obowiązywało.

Reasumując, moment nabycia lub wybudowania nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy decyduje o tym jakie przepisy prawa podatkowego, a tym samym jakie ulgi będą miały zastosowanie w przypadku odpłatnego zbycia tych nieruchomości i praw. Ze względu na fakt, że prawo wieczystego użytkowaniu gruntu jest specyficzną formą władania nieruchomością, to w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i wybudowanego na nim budynku, moment wybudowania tego budynku należy rozpatrywać odrębnie od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu miało miejsce w 2007r., to dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia ww. prawa należy zastosować tylko i wyłącznie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., które stanowiły o tzw. uldze meldunkowej. Jednakże w związku z tym, że z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy w sposób niebudzący wątpliwości wynika, iż przedmiotowym zwolnieniem nie może być objęty przychód ze zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, to przychód ze sprzedaży tego prawa nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w powołanym przepisie. Tym samym uzyskany przez wnioskodawcę w 2010r. przychód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, nabytego w 2007r. podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy.

Natomiast dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży domu, który został wybudowany w 2009r., na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r. Ustawa w tym brzmieniu nie przewiduje możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia m.in. budynku mieszkalnego na podstawie tzw. ulgi meldunkowej. Ulga meldunkowa może mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku podatników, którzy nabyli lub wybudowali nieruchomości w okresie od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r. i dokonają ich zbycia przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli spełnią określone przepisami warunki. W sprawie, której dotyczy przedmiotowy wniosek wnioskodawca wskazuje, że dom jednorodzinny wybudował w 2009r. a więc do oceny skutków prawnych przedstawionego zdarzenia należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r. Wyklucza to zarazem możliwość zastosowania w opisanej sprawie przepisu dotyczącego ulgi meldunkowej. Tym samym nie ma znaczenia fakt, czy w przedmiotowym budynku wnioskodawca był zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach