Temat interpretacji

Czy od przychodu z tytułu odszkodowania otrzymanego przez podatnika w związku z niedostarczeniem przez Urząd Miasta lokalu socjalnego osobie uprawnionej z mocy wyroku można odliczyć koszty poniesione przez podatnika w związku z użytkowaniem jego mieszkania?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 05 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009r. Urząd Miasta wypłacał wnioskodawczyni, jako właścicielce lokalu mieszkalnego odszkodowanie z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobie uprawnionej z mocy wyroku sądowego. Odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z innych źródeł. Cały 2009r. wnioskodawczyni była zobowiązana ponosić koszty związane z użytkowaniem jej mieszkania przez lokatora, któremu Urząd Miasta nie dostarczył lokalu socjalnego zgodnie z wyrokiem sądowym. Koszty obejmują składniki obowiązkowe zgodnie z uchwałami Wspólnoty Mieszkaniowej oraz uchwałami Rady Miasta. Są to odpowiednio koszty: 1.575,00 zł opłata eksploatacyjna i remontowa; 434,88 zł opłata za dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków; 96 zł opłata za wywóz śmieci; łącznie 2.105,88 zł. Wszystkie składniki wymienionych kosztów użytkowania lokalu mieszkalnego wnioskodawczyni były przeze nią ponoszone w 2009r. Z lokalem mieszkalnym wnioskodawczyni, użytkowanym przez lokatora uprawnionego do lokalu socjalnego z mocy wyroku sądowego, jest związana także jego amortyzacja, która wyniosła w 2009r. kwotę w wysokości 1.312,50 zł. Wartość całości wymienionych składników kosztów wyniosła w 2009r. kwotę 3.418,38 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty w wysokości 3.418,38 zł, które zostały poniesione w 2009r., a wynikające z użytkowania lokalu mieszkalnego wnioskodawczyni przez lokatora uprawnionego do lokalu socjalnego z mocy wyroku sądowego są kosztami uzyskania jej przychodu w 2009r., jako przychodu z innych źródeł, a związanego z otrzymaniem odszkodowania od Urzędu Miasta z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobie uprawnionej na podstawie wyroku sądowego...

Wnioskodawczyni uważa, iż kwota 3.418,38 zł, stanowiąca koszty poniesione przez nią w 2009r. powinny stanowić koszty uzyskania przychodu, jako przychodu z innych źródeł, a wypłaconego jako odszkodowanie z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobie uprawnionej z mocy wyroku sądowego, gdyż wszystkie składniki kosztów jest zobowiązana ponosić zgodnie ze stosownymi przepisami prawa obowiązującymi w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Należy jednak podkreślić, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Oznacza to, że zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2009r. Urząd Miasta wypłacał wnioskodawczyni, jako właścicielce lokalu mieszkalnego odszkodowanie z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobie uprawnionej z mocy wyroku sądowego. Cały 2009r. wnioskodawczyni była zobowiązana ponosić koszty związane z użytkowaniem jej mieszkania przez lokatora, któremu Urząd Miasta nie dostarczył lokalu socjalnego zgodnie z wyrokiem sądowym. Koszty obejmują składniki obowiązkowe zgodnie z uchwałami Wspólnoty Mieszkaniowej oraz uchwałami Rady Miasta.

Zgodnie z art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 31, poz. 266 ze zm.) jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Z przepisu art. 417 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

Jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa (art. 417 § 2 Kodeksu cywilnego).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przychody z tytułu otrzymywanego odszkodowania należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są inne źródła. Natomiast z przepisu art. 20 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ww. ustawy. Zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. ().

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni w 2009r. poniosła koszty: 1575,00 zł opłata eksploatacyjna i remontowa; 434,88 zł opłata za dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków; 96 zł opłata za wywóz śmieci, łącznie 2.105,88 zł. Z lokalem mieszkalnym wnioskodawczyni, użytkowanym przez lokatora uprawnionego do lokalu socjalnego z mocy wyroku sądowego jest związana także jego amortyzacja i wyniosła w 2009r. kwotę w wysokości 1.312,50 zł.

Mając na uwadze stan faktyczny oraz ww. przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przedmiotowym przypadku nie został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z przychodem z tytułu odszkodowania wypłaconego w 2009r. przez Urząd Miasta w związku z niedostarczeniem lokalu socjalnego osobie uprawnionej na mocy wyroku sądowego; koszty te nie były poniesione w celu uzyskania odszkodowania, jak również w celu zachowania czy też zabezpieczenia źródła przychodu. Jak wynika z wniosku, rzeczone koszty wnioskodawczyni jest zobowiązana ponosić niezależnie od tego czy odszkodowanie zostałoby jej wypłacone czy też nie. To oznacza, iż nie ma żadnych podstaw prawnych aby koszty te zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu tytułem odszkodowania otrzymanego od Urzędu Miasta w związku z niedostarczeniem lokalu mieszkalnego osobie uprawnionej. Koszty te nie mają bowiem żadnego związku z otrzymanym odszkodowaniem. Jak już wyżej wskazano, następstwem ich poniesienia nie jest otrzymanie odszkodowania.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach