Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2008 r. (data wpływu 30 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X. Prowadzone przez wnioskodawczynię przedsiębiorstwo zajmuje się działalnością usługową, handlową i wytwórczą a jej przedmiotem są wyroby z blachy służące potrzebom gospodarstwa domowego, a także znajdujące zastosowanie w budownictwie (np. kwasoodporne wkłady do kominów). Dla powyższego przedsiębiorstwa prowadzone są księgi rachunkowe (tzw. pełna księgowość). W niedalekiej przyszłości wnioskodawczyni zamierza zbyć prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo na rzecz syna i całkowicie zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej. Zbycie nastąpi w formie darowizny. Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego. Dopiero po dokonaniu darowizny, prowadzona przez wnioskodawczynię działalność gospodarcza zostanie formalnie zamknięta, tj. dokonane zostaną wszelkie konieczne zgłoszenia urzędowe o zaprzestaniu wykonywania działalności. w dniu 29.12.1993 r. nabyła na zasadzie współwłasności małżeńskiej nieruchomość budynek produkcyjno biurowy wraz z gruntem.

Przedmiotowa nieruchomość od dnia 31.12.1993 r. była użytkowana przez małżonka wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Nieruchomość była wprowadzona do ewidencji środków trwałych, amortyzowana, rozbudowywana, remontowana i modernizowana w ramach działalności gospodarczej.

Podatniczka oświadczyła, iż nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej na własne nazwisko oraz w formie spółki, była jedynie osobą współpracującą z małżonkiem.

W 2008 r. Wnioskodawczyni zamierza wraz ze współmałżonkiem sprzedać przedmiotową nieruchomość na rzecz osoby trzeciej Spółki Prawa Handlowego, prowadzącej działalność gospodarczą. Zbyciu na rzecz syna podlegać będzie całe przedsiębiorstwo, tj. dotyczyć będzie wszystkiego co wchodzi w jego skład, całego zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Prowadząc przedsiębiorstwo wnioskodawczyni nabywała towary i usługi pozostające w związku z przedsiębiorstwem i służące jego celom, tj. osiąganiu przychodów. Wśród nich można wymienić towary i usługi bezpośrednio związane z przychodami oraz towary i usługi nie związane bezpośrednio z przychodami. W pierwszej grupie znajdą się m. in: towary handlowe, półprodukty, surowce oraz usługi bezpośrednio przyporządkowywalne do przychodów. W drugiej grupie znajdą się m.in.: towary ogólnie służące przedsiębiorstwu, np. wyposażenie, towary i usługi zużywane na bieżąco w sposób względnie ciągły (np. materiały biurowe) oraz usługi nie dające się bezpośrednio przyporządkować do przychodów.

Zgodnie ze sztuką prowadzenia ksiąg rachunkowych, a także zgodnie z przepisami prawa podatkowego, wydatki na nabycie towarów i usług bezpośrednio związanych z przychodami nie były kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia, lecz dopiero w dacie osiągnięcia odpowiadającego im przychodu. Natomiast wydatki na nabycie towarów i usług nie związanych bezpośrednio z przychodami kwalifikowane były jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawczyni zbycie przedsiębiorstwa na rzecz syna w formie darowizny nie będzie w ogóle skutkowało koniecznością dokonania przez wnioskodawczynię korekty kosztów uzyskania przychodów. W odniesieniu do towarów i usług bezpośrednio związanych z przychodami (m.in. towary handlowe, materiały, półprodukty, surowce, etc.) nie będzie konieczności dokonania korekty, ponieważ wydatki na ich nabycie:

1. albo zostały zaliczone, przed dniem dokonania darowizny, do kosztów uzyskania przychodów, w związku z osiągniętym już odpowiadającym im przychodem,
2. albo do dnia dokonania darowizny w ogóle nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w związku z brakiem powstania odpowiadającego im przychodu; w tym przypadku nie istnieje w ogóle przedmiot korekty.
   
   

W odniesieniu do towarów i usług innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (m.in. wyposażenie a także towary i usługi zużywane na bieżąco w sposób względnie ciągły), w dniu dokonania darowizny przedsiębiorstwa, nie powstanie obowiązek dokonania korekty, ponieważ wydatki poniesione na ich nabycie były poniesione zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) tj. w celu osiągnięcia przychodu i zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy, tj. w momencie poniesienia. Żadne późniejsze zdarzenie nie może już mieć wpływu na dokonane zgodnie z ustawą kwalifikacje, tj. kwalifikację wydatku jako kosztu i kwalifikację momentu potrącenie kosztu jako momentu jego poniesienia.

W szczególności nie może w tym przypadku znaleźć zastosowania art. 23 ust. 1 pkt. 11 ustawy ponieważ rzeczone towary i usługi nie były nabywane w celu uczynienia ich przedmiotem darowizny, ale nabywane były dla potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa, w celu osiągnięcia przychodów i celowi temu, przez określony czas, faktycznie służyły.

Ponadto należy podkreślić, że przedmiotem planowanej przeze mnie darowizny będzie całe przedsiębiorstwo, nie zaś jego poszczególne składniki. Dlatego również analiza przepisów prawa podatkowego może odnosić się do przedsiębiorstwa jako całości, a nie do jego poszczególnych elementów składowych. Gdyby przedsiębiorstwo zostało nabyte lub stworzone w celu uczynienia go przedmiotem darowizny, wówczas art. 23 ust. 1 pkt. 11 ustawy znalazłby zastosowanie, tj. wydatki na jego nabycie lub stworzenie nie mogłyby stanowić kosztu uzyskania przychodów. Taka sytuacja nie miała jednak miejsca. Przedmiotowe przedsiębiorstwo zostało przez wnioskodawczynię stworzone w celu osiągania przychodów i cel ten z powodzeniem realizowało przez wiele lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.