Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15.07.2008 r. (data wpływu 21.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń - jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 21.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 9 czerwca 2008 roku zawarł Umowę o zarządzanie Zakładem Produkcyjnym z X Polska S.A. z siedzibą w Y, zwanym w treści umowy Spółką. Zgodnie z załączoną umową do obowiązków Zarządcy należy organizacja, zarządzanie i nadzór nad działalnością zakładu produkcyjnego a także wykonywanie w stosunku do pracowników praw i obowiązków pracodawcy i kierownika zakładu pracy. Na podstawie umowy, Spółka zobowiązała się do udostępnienia Zarządcy, wyłącznie w celu wykonywania przez niego obowiązków objętych postanowieniami umowy, następujących rzeczy: samochodu służbowego, telefonu komórkowego, komputera przenośnego oraz pomieszczenia znajdującego się na terenie Zakładu Produkcyjnego (Biuro Dyrektora Naczelnego X) z jednoczesnym zastrzeżeniem, iż Zarządca ma prawo i obowiązek do korzystania z samochodu służbowego w celu wykonywania obowiązków w zakresie zarządzania Zakładem Produkcyjnym, jak również dla celów prywatnych jednak pod pewnymi warunkami wskazanymi w załączniku Nr 3 do umowy o zarządzanie Zakładem Produkcyjnym. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy wykorzystywanie samochodu służbowego dla celów prywatnych będzie podlegało opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie Spółki na rzecz Zarządcy. W związku z wykonywaniem przedmiotowej umowy o zarządzanie Spółka ponosi koszty związane z eksploatacją udostępnionych Zarządcy rzeczy. tj. pomieszczenia służbowego, telefonu komórkowego oraz komputera przenośnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z dyspozycją art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści art. 11 ust. 1 wynika, iż aby świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia stanowiły przychód, muszą zostać faktycznie otrzymane przez osobę, na której rzecz są wykonane. W związku z opisanym stanem faktycznym ponoszone przez Spółkę wydatki na rzecz Zarządcy nie stanowią dla niego przychodu. Mogłyby stanowić przychód Zarządcy w sytuacji, gdyby były związane z jego potrzebami osobistymi lub prywatnymi. W takim przypadku powiększałyby jego aktywa. Jednakże Zarządca nie korzysta z powierzonych mu rzeczy do celów prywatnych, ponieważ służą mu one jedynie do wykonywania obowiązków wynikających z umowy o zarządzanie. Zatem, samo umożliwienie korzystania przez Zarządcę z telefonu komórkowego, komputera przenośnego oraz pomieszczenia znajdującego się na terenie Zakładu Produkcyjnego, jeżeli nie jest świadczeniem na jego cele prywatne, nie może stanowić przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle orzeczenia WSA w Białymstoku z 15 maja 2007 roku (sygn. akt I SA/Bk 173/07) udostępnienie prezesowi zarządu składników majątku spółki, jak też dokonywanie przez spółkę wydatków poniesionych przez prezesa, a związanych z użytkowaniem telefonu służbowego, z podróżami służbowymi nie może być uznane za otrzymane świadczenie w naturze, albowiem wyżej wymienione składniki majątku spółki zostały mu jedynie udostępnione. Przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy - o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyłącznie wartość świadczeń otrzymanych w naturze, a nie postawionych do dyspozycji podatnika. Jak stwierdza dalej Sąd wykorzystanie pozostawionego do dyspozycji prezesa zarządu majątku spółki, nie może być uznane na nieodpłatne świadczenie na jego rzecz w sytuacji, gdy owe składniki majątku są wykorzystane jedynie do celów służbowych, służących realizacji zawartego kontraktu menedżerskiego. Wykładnia tego przepisu dokonana przez sąd jest spójna, logiczna i odpowiada literalnemu brzmieniu cytowanej normy prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca, w art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, wyróżnia jako osobne źródło przychodów działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Oznacza to, że przychody uzyskane z tych tytułów stanowią zawsze przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wyjątek, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza, że przychody podatnika, który na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, są przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 powołanej ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje zmianę kwalifikacji źródła przychodu.

Natomiast zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego).

W przedstawionym stanie faktycznym, infrastruktura przedsiębiorstwa Spółki (w tym samochód służbowy, telefon komórkowy, komputer przenośny), którym zarządza Zarządca nie jest przez niego wykorzystywana dla jego celów osobistych (jest wykorzystywana do celów służbowych). Ze stanu faktycznego wynika również, że Zarządca ma prawo do korzystania z samochodu służbowego dla celów prywatnych, pod warunkiem, że świadczenie te będzie podlegało opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie Spółki na rzecz Zarządcy.

Ponadto Wnioskodawca otrzymując możliwość korzystania z samochodu, komputera, telefonu lub innego składnika majątkowego, udostępnionego przez zarządzaną spółkę, jednocześnie zobowiązany jest do wykonywania określonych czynności (zadań) w imieniu i na rzecz Spółki.

Wobec powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu udostępnienia przez Spółkę przedmiotowych składników majątkowych.

Natomiast w przypadku wykorzystywania przez menedżera np. samochodu dla celów prywatnych i ponoszenia kosztów takiego korzystania w całości lub w części przez Spółkę, Wnioskodawca uzyskiwałby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia, na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy. Dotyczy to też przypadku, w którym umowa menedżerska przewiduje, iż prawo do korzystania z samochodu służbowego stanowi składnik wynagrodzenia.

Należy zatem wyróżnić dwa przypadki:

1. gdy samochód lub inny składnik majątkowy wykorzystywany jest jako narzędzie pracy (służy tylko celom służbowym) - wydatki ponoszone przez Spółkę, związane z jego udostępnieniem i eksploatacją, nie stanowią przychodu menedżera z tytułu nieodpłatnych świadczeń;
2. gdy samochód lub inny składnik majątkowy służy osobistej korzyści podatnika i realizacji jego prywatnych celów - wydatki ponoszone przez Spółkę, związane z jego udostępnieniem i eksploatacją, stanowią przychody menedżera (osoby należącej do składu zarządu osoby prawnej) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, iż wykorzystywanie przez Stronę samochodu, telefonu, komputera, pomieszczenia biurowego jedynie w celach służbowych nie stanowi nieodpłatnych świadczeń. W przypadku używania samochodu do celów osobistych wysokość świadczenia będzie podlegała opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie na rzecz Zarządcy.

Jednocześnie informujemy, iż załącznik do wniosku w postaci Umowy o Zarządzanie Zakładem Produkcyjnym zawartej w dniu 9 czerwca 2008 r. nie podlega analizie i weryfikacji. Podatnik jest zobowiązany do przedstawienia stanu faktycznego wyłącznie we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.