Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26.06.2008 r. (data wpływu 30.06.2008 r.) oraz w piśmie z dnia 02.09.2008 r. (data nadania 04.09.2008 r., data wpływu 08.09.2008 r.) uzupełniające wezwanie z dnia 26.08.2008 r. (data nadania 26.08.2008 r., data otrzymania 28.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.06.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 czerwca 2002 r., po wcześniejszym uzyskaniu postanowienia Sądu o przybiciu, Wnioskodawca wpłacił na rachunek bankowy Sądu Rejonowego dla X....... kwotę 82.550 zł tytułem nabycia prawa do lokalu mieszkalnego w drodze licytacji komorniczej.

Kwota powyższa, wraz z wpłaconą w dniu 21 października 1998 r. rękojmią w kwocie 12.700 zł, stanowiła pełną wpłatę z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu (razem kwota 95.250 zł). W dniu 13 czerwca 2008 r. Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży przedmiotowego lokalu za kwotę 330.000 zł.

Pismem z dnia 26.08.2008 r. Nr IPPB2/415-1001/08-2/JK tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie tego wniosku poprzez

• podanie dokładnej daty postanowienia Sądu o przybiciu,

• oraz czy Wnioskodawca posiada postanowienie Sądu o przysądzeniu własności, jeśli posiada to podanie dokładnej daty wydania ww. postanowienia.
  
  

Pismem z dnia 02.09.2008 r. (data wpływu 08.09.2008 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek wyjaśniając, iż:

• postanowienie Sądu o przybiciu zostało wydane w dniu 21 października 1998 r.,

• Wnioskodawca posiada postanowienie Sądu o przysądzeniu własności pierwsze postanowienie zostało wydane w dniu 09 października 2002 r., zostało ono uchylone, po czym w dniu 20 września 2004 r. zostało wydane kolejne postanowienie o przysądzeniu własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy środki przez Niego uzyskane nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość powyższa została przez Wnioskodawcę nabyta przed dniem 01 stycznia 2007 r. Z uwagi na powyższe zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące przed tym dniem, a w szczególności art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli nie następuje ono w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie prawa. Wnioskodawca uzyskał postanowienie o przybiciu nieruchomości oraz uiścił pełną cenę zakupu do dnia 20 czerwca 2002 r. Powyższe oznacza, że spełnione zostały wszelkie przesłanki po stronie Wnioskodawcy, warunkujące uzyskanie tytułu prawnego do nieruchomości. W dniu 01 stycznia bieżącego roku upłynął zatem pięcioletni termin o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie. Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny należy zatem stwierdzić, że środki uzyskane przez Wnioskodawcę z odpłatnego zbycia nieruchomości nie będą przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.). Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych lub wybudowanych po 01 stycznia 2007 r.

Kluczowe znaczenia ma zatem ustalenie daty nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
   

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Ustawodawca wskazując pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości, nie zdefiniował jednocześnie tego pojęcia dla własnych celów. W związku z tym, skoro pojęcie nabycie nie zostało zdefiniowane w ustawie, to należy przyjąć, iż chodzi tu o nabycie rozumiane w sensie potocznym, a więc odnoszące się do wszystkich przypadków przeniesienia własności. Jedną z form przeniesienia własności nieruchomości jest jej przysądzenie. O przyznaniu własności nieruchomości w drodze przysądzenia rozstrzyga sąd w formie postanowienia. Prawomocnie postanowienie o przysądzeniu własności stosownie do art. 999 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeksu postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) przenosi własność nieruchomości na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenie nabywcy w posiadanie nieruchomości. Prawo do przysądzenia własności nieruchomości uzyskuje stosownie do art. 995 Kodeksu osoba, na której rzecz udzielono przybicia, jeżeli wykona warunki licytacyjne.

Przeniesienie własności nieruchomości rodzi określone skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku przesądzenia Podatnik nabywa bowiem na własność określoną nieruchomość, która może być przedmiotem sprzedaży. Sprzedaż jest natomiast czynnością ze swojej istoty odpłatną, dlatego też realizacji umowy sprzedaży zawsze towarzyszy zapłata sprzedawcy ceny, traktowana w kontekście podatku dochodowego jako przychód, ale jedynie w przypadku, gdy sprzedaż taka następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku, w którym nieruchomość została nabyta i nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż po wcześniejszym uzyskaniu postanowienia Sądu o przybiciu, tj. 21.10.1998 r. Wnioskodawca uiścił pełną wpłatę z tytułu nabycia prawa do lokalu w drodze licytacji komorniczej. Po uregulowaniu powyższej należności Sąd Rejonowy wydał na rzecz Wnioskodawcy postanowienie o przysądzeniu własności. Wnioskodawca nadmienia iż pierwsze postanowienie o przysądzeniu własności otrzymał 09.10.2002 r., które zostało uchylone, po czym w dniu 20.09.2004 r. zostało wydane kolejne postanowienie o przysądzeniu własności nieruchomości.

W rozpatrywanej sprawie, podstawowe znaczenie ma data uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności, gdyż dopiero z tą datą Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości. Zatem obowiązującym aktem prawnym, na mocy którego Wnioskodawca uzyskał własność nieruchomości jest postanowienie o przysądzeniu własności z dnia 20.09.2004 r. po uprawomocnieniu się. Poprzednie postanowienie o przysądzeniu własności nie posiada mocy prawnej, ponieważ zostało przez Sąd uchylone. Tym samym bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku w którym nastąpiło nabycie, w tym przypadku jest to koniec 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego lokalu w dniu 13 czerwca 2008 r., czyli przed upływem pięciu lat od daty nabycia, przychód z tej sprzedaży stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r.

W myśl przepisu art. 28 ust. 2 tej ustawy, podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Jednakże w myśl ust. 2a tegoż artykułu powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej transakcji złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub e) ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowego lokalu stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r.

Jeżeli przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.