Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26.06.2008 r. (data wpływu 10.07.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego w przypadku czynności aportu do spółki osobowej w postaci nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego w przypadku czynności aportu do spółki osobowej w postaci nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej działającej pod firmą A.. Sp. jawna. Jeden ze wspólników wspomnianej spółki jawnej Pan M... prowadzi również działalność gospodarczą niezależnie. W indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej Pan M... wykorzystuje nieruchomość będącą środkiem trwałym. Nieruchomość składa się z działki gruntu zabudowanej budynkiem o przeznaczeniu użytkowym.

Pan M... zamierzając zwiększyć swoje zaangażowanie w prowadzoną spółkę wniesie przedmiotową nieruchomość do spółki jawnej w formie wkładu rzeczowego. Zgodnie z art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółka jawna może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Ma więc zdolność prawną jednakże na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych spółka ta nie jest podatnikiem, podatnikami są natomiast wspólnicy.

Zgodnie z art. 28 Kodeksu spółek handlowych majątkiem spółki staje się wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Czynność wniesienia nieruchomości do spółki wymaga formy aktu notarialnego i w jej efekcie następuje przeniesienie własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad 2

Regulacje dotyczące ustalenia wartości początkowej środka trwałego zawarte są w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 za wartość początkową środków trwałych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie natomiast z art. 22g ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych znajduje odpowiednie zastosowanie art. 19 w/w ustawy. Przepis ten stanowi, że dla celów podatkowych przyjmuje się wartość podaną przez podatnika, pod warunkiem jednak, że nie odbiega ona od wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Ustęp 4 powołanego przepisu stanowi, że jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

W tym zakresie wypowiedział się również Urząd Skarbowy w Pruszkowie w piśmie z dnia 29 grudnia 2006 r znak 1421 /BF/415-77/1/GJ/06, stwierdzając:

Wkład w formie wkładu niepieniężnego wniesiony do spółki jawnej może być wyceniony w wartości księgowej lub wyższej, lecz nieprzekraczającej wartości rynkowej wkładu z dnia jego wniesienia. Poprzez umowę Spółki jawnej wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz przez współdziałanie w inny określony sposób ( art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. -. Kodeks spółek handlowych Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Źródłem pochodzenia wkładów może być majątek w postaci przedsiębiorstwa wspólnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą Wartość wkładu można wycenić według metody wartości księgowej Opiera się ona na pojęciu wartości księgowej aktywów netto wnoszonego przedsiębiorstwa czyli sumie wartości jego aktywów m. in. środków trwałych zapasów należności pomniejszonej o wartość zobowiązań. Szczegółowe zasady wyceny aktywów i zobowiązań zawiera ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się co do zasady według cen nabycia lub kosztów wytworzenia albo według tzw. wartości przeszacowanej (czyli po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne. Zastosowanie ma jednak art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), według którego ustalona wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie może być wyższa od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Natomiast zobowiązania należy wycenić w kwocie wymagającej zapłaty.

Prawidłowe ustalenie wartości początkowej środka trwałego jest podstawą do tego, by naliczane od niej odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22g ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-16, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Biorąc pod uwagę treść wyżej cytowanego przepisu wartość początkową wniesionego wkładu do Spółki wspólnicy Spółki winni ustalić samodzielnie na dzień wniesienia wkładu w wartości nie wyższej od wartości rynkowej. Aby stwierdzić, że ustalona przez wspólników Spółki wartość początkowa nie przewyższa wartości rynkowej, można posiłkować się wyceną dokonaną przez rzeczoznawcę. Sporządzenie wyceny przez rzeczoznawcę stanowi podstawę do rozwiania wątpliwości co do tego, czy przyjęta przez wspólników wartość środka trwałego jest nie wyższa od wartości rynkowej.

Reasumując należy przyjąć, że ustalając wartość początkową nieruchomości wniesionej jako środek trwały do spółki jawnej dla celów zaliczenia w ciężar kosztu uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w prawidłowej wysokości, czy też ewentualnych dalszych rozporządzeń tym majątkiem przez spółkę, należy przyjąć wartość ustaloną przez podatników. Wartość ta nie może jednak odbiegać od wartości rynkowej. Powyższe powoduje, że jeżeli podatnicy mają możliwość ustalenia tej wartości w oparciu np. o porównanie cen podobnych transakcji, nie muszą zlecać sporządzania operatu szacunkowego rzeczoznawcy. Jedynie w przypadku gdy nie mogą odnieść wartości środka trwałego do cen rynkowych powinni zlecić sporządzenie operatu szacunkowego.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 22g ust. 12 powołanej ustawy w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

W myśl art. 22h ust. 3 ww. ustawy podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki osobowej, wkład niepieniężny w postaci środka trwałego nieruchomości, wykorzystywanej uprzednio w jego działalności gospodarczej.

W rozpoznawanej sprawie ma zatem nastąpić zmiana formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej. Zmiana formy prowadzenia działalności oznacza jej kontynuację (tylko w zmienionej formie). Potwierdzenie powyższego odzwierciedla zapis art. 24 ust. 3 ww. ustawy, wg którego nie należy ustalać dochodu podlegającego opodatkowaniu na dzień likwidacji działalności gospodarczej osoby fizycznej (przedsiębiorcy), jeżeli w rzeczywistości nie doszło do likwidacji firmy przedsiębiorcy, lecz do zmiany formy prawnej działalności, a wartość składników majątku została wniesiona w formie wkładu do nowo powstałej spółki.

Analizując opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zajdzie okoliczność, do której znajdują zastosowanie przepisy art. 22g ust. 12 oraz 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie wartość początkową wniesionych do spółki środków trwałych w powstałej spółce ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji podmiotu wnoszącego wkład niepieniężny, a spółka winna dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez Wnioskodawcę.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż przedstawiony we wniosku sposób ustalenia wartości początkowej przez Wnioskodawcę jest nieprawidłowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.