Temat interpretacji

W dniu 27-11-2006r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek płatnika Wojskowego Biura Emerytalnego, z zapytaniem dot. zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, iż na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dn. 10 grudnia 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004r., Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) w Wojskowy Biurze Emerytalnym w Poznaniu funkcjonuje fundusz socjalny dla emerytów i rencistów wojskowych. Zasady funkcjonowania ww. funduszu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dn. 20 października 2005r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005r., Nr 216, poz. 1829).

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia świadczeniobiorca, którym jest w myśl § 2 pkt 3 osoba pobierająca emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną, może korzystać m.in. ze świadczenia socjalnego, którym jest dopłata do kosztów leczenia.

Zgodnie z § 11 ww. rozporządzenia dopłatę do kosztów leczenia przyznaje się raz na kwartał, jeżeli poniesione na ten cel wydatki udokumentowane oryginałami faktur stanowią przeciętnie w kwartale co najmniej 20 % kwoty miesięcznego dochodu świadczeniobiorcy i członków rodziny, o których mowa w § 3. Dopłata do kosztów leczenia w ciągu roku kalendarzowego może wynosić do 50 % poniesionych na ten cel wydatków, nie więcej niż do wysokości kwoty stanowiącej trzykrotność najniższej emerytury. Dopłata do kosztów leczenia nie obejmuje kosztów pobytu w sanatorium.

Wobec powyższego wnioskodawca zwrócił się o potwierdzenie czy prawidłowe jest opodatkowanie dopłat do kosztów leczenia stawką podatkową 19%.

Ze złożonego w dniu 19-12-2006r. uzupelnienia do wniosku wynika, iż poprzez pojęcie zapomogi pieniężne wnioskodawca rozumie zapomogi, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 i 10 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz, iż w przypadku wypłacania ww. dopłat są one traktowane jako przychód podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej ogólnej 19% zgodnie z art. 9 ust. 1 i 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Śródmieście stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie zaś z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

W przedmiotowej sprawie dopłaty do kosztów leczenia wypłacane przez wnioskodawcę na podstawie § 11 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dn. 20 października 2005r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005r., Nr 216, poz. 1829) stanowią dochód do opodatkowania, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże do ich opodatkowania ma zastosowanie przepis art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 w wysokości 10% należności. Z analizy treści cytowanego wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów mają szeroki zakres i nie odnoszą się wyłącznie do świadczeń, jakie emeryci i renciści otrzymują od swoich byłych pracodawców. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracą nakładczą i spółdzielczym stosunkiem pracy. Zastosowanie w/w przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest jedynie, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79 (wymienione zastrzeżenia nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie), natomiast art. 21 ust. 1 pkt 38 stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane poprzez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280zł.

Dopłaty do kosztów leczenia nie podlegają zwolnieniom wynikającym z wymienionych wyżej przepisów art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winny być opodatkowane w sposób zryczałtowany na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie jest niewłaściwe.

Powyższa interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia, jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.