Zdaniem Wnioskodawcy możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej należy oceniać w kontekście art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powołanym przepisem art. 22 kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy ustawodawca określił katalog konkretnych wydatków, które pomimo poniesienia bezwzględnie nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W myśl uregulowań zawartych w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Z powyższego przepisu wynika, że brak ubezpieczenia AC samochodów wykorzystywanych w działalności gospodarczej, wyklucza możliwość obciążenia kosztów uzyskania przychodu wydatkami na remonty powypadkowe, bez względu na to, czy z ubezpieczenia sprawcy zostanie wypłacone odszkodowanie.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu kwoty netto z faktury VAT za naprawę powypadkową.

Za przychód z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się: zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Z art. 23 ust 1 pkt 48 ustawy wynika, że jeżeli samochód nie jest objęty ubezpieczeniem dobrowolnym, to do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć kosztów Ich remontów powypadkowych. W związku z powyższym, zwrot wydatków (odszkodowanie) za naprawę samochodu z polisy sprawcy, które nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychodu z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust 3 pkt 3a. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 27 kwietnia 2007 r. nr MB8/232/2007 odnośnie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 updop nie zalicza się do kosztów podatkowych strat powstałych wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody te nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Zdaniem Ministerstwa Finansów, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, nie zalicza się do przychodów otrzymanego odszkodowania w kwocie odpowiadającej kosztom remontu powypadkowego samochodu, które nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych. Przychodem będzie natomiast nadwyżka otrzymanego odszkodowania nad poniesionymi kosztami remontu powypadkowego uszkodzonego samochodu. Jeżeli poszkodowany ponosi wydatki, które są mu następnie zwracane w formie wypłaconego odszkodowania, to mamy do czynienia ze zwrotem poniesionych wydatków nie tylko pod względem ekonomicznym, ale również prawnym. Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzonego szkodą. Celem odszkodowania jest naprawienie szkody, które może nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 Kodeksu cywilnego). Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z uchwały Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2003 r. (sygn. akt III CZP 32/03) jednoznacznie wynika, iż odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku Jeżeli zatem odszkodowanie obejmuje koszty naprawy samochodu to pod względem podatkowym jego część może być uznana za zwrot poniesionych wydatków (kategoria kosztów obejmuje pojęcie wydatków), które nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych i dlatego ich zwrot nie stanowi przychodu podatkowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jednocześnie, w przepisie art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca wyłączył z przychodów z działalności gospodarczej zwrócone inne wydatki nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że samochód, który uległ wypadkowi nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem, a wydatki na jego naprawę powypadkową nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl bowiem powołanego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Zatem, pomimo że - co do zasady - otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z działalności gospodarczej, to jednak przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza z przychodów tę część odszkodowania, która stanowi zwrot poniesionych wydatków, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też odszkodowanie, jako zwrot wydatku poniesionego na remont powypadkowy samochodu, którego to wydatku nie zaliczono w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło przychodu z tytułu tej działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie