Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 23 czerwca 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 109, poz. 530),

Minister Finansów uznaje stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe w części dotyczącej zmiany miejsca zamieszkania dla celów podatkowych oraz za nieprawidłowe w części dotyczącej momentu przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów podatkowych do Rumunii.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik jest obywatelem Polski i Kenii. Do końca grudnia 2006 r. Podatnik zatrudniony był na stanowisku Partnera oraz pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu w spółkach z grupy międzynarodowej.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. Podatnik przeniósł swą aktywność zawodową do Rumunii, gdzie będzie świadczyć pracę na rzecz rumuńskiej spółki z grupy międzynarodowej. Kontrakt o pracę z rumuńską spółką został podpisany na okres 3 lat z możliwością przedłużenia. Jednocześnie ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2006 r. Podatnik miał być odwołany z pełnienia funkcji w ww. polskich spółkach.

Podatnik wymeldował się z pobytu stałego w Polsce w dniu 28 grudnia 2006 r. Począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r. jego miejscem zamieszkania jest Rumunia. Rodzina Podatnika (żona i dzieci), ze względu na edukację dzieci pozostają w Polsce. Po zakończeniu roku szkolnego w czerwcu 2007 r. rodzina Podatnika zamierza również wyjechać do Rumunii.

W Polsce Podatnik posiada liczne nieruchomości mieszkalne, które są obecnie i w przyszłości wynajmowane (również nieruchomość, w której przebywają żona i dzieci Podatnika zostanie wynajęta po opuszczeniu przez rodzinę Polski). W grudniu 2006 r. Podatnik spłacił długoterminowy kredyt zaciągnięty w 2000 r. i obecnie nie spłaca żadnych zobowiązań kredytowych wobec banków w Polsce.

W chwili obecnej Podatnik nie planuje powrotu do Polski, jego intencją jest stały pobyt w Rumunii, gdzie od dnia 1 stycznia 2007 r. znajdować się będzie centrum jego aktywności zawodowej i gospodarczej. Pobyty Podatnika w Polsce w 2007 r. i w latach następnych będą miały charakter wyłącznie okazjonalny.

Podatnik nabędzie status rumuńskiego rezydenta podatkowego po przekroczeniu 183 dni pobytu w Rumunii i będzie opodatkowany zgodnie z rumuńskimi lokalnymi przepisami podatkowymi.

W świetle przedstawionego powyżej tanu faktycznego, Podatnik zwraca się z pytaniem w jaki sposób należy interpretować jego status podatkowy w Polsce w roku 2007 i w latach następnych, w szczególności czy zgodnie z art. 3 ust. 1a i ust 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie w 2007 r. i w latach następnych ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zdaniem Podatnika, w świetle postanowień art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż miejsce jego zamieszkania dla celów podatkowych od stycznia 2007 r. zostało przeniesione do Rumunii. W 2007 r. Podatnik nie będzie przebywał w Polsce przez okres dłuższy niż 183 dni. Jednocześnie w związku ze zmianą pracy i wyjazdem do Rumunii zostanie przeniesione do tego państwa centrum jego interesów gospodarczych. Dodatkowo, po przyjeździe rodziny Podatnika w trakcie 2007 r. przeniesieniu do Rumunii ulegnie także centrum jego interesów życiowych. W konsekwencji, w opinii Podatnika, dochody uzyskane ze źródeł zagranicznych w 2007 r. i w latach następnych nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 3 ust. 1a ustawy stanowi, iż za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Zgodnie z art. 4a ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 23 czerwca 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Określenie powyższe nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie w zakresie dochodu i majątku osiąganego ze źródła tylko w tym Państwie.

Z powyższego wynika, iż definicja miejsca zamieszkania odnosi się bezpośrednio do określenia miejsca zamieszkania przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Definicja osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce została zawarta w art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja ta wymienia warunki wskazujące na posiadanie miejsca zamieszkania na terytorium Polski, przy czym spełnienie jednego z tych warunków pozwala na uznanie, iż osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Warunkami tymi są:

1. posiadanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak wynika ze stanu faktycznego Podatnik nie będzie przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni ani w 2007 r. ani w latach następnych. Przedstawione fakty wskazują również na przeniesienie centrum interesów gospodarczych do Rumunii (Podatnik z końcem roku 2006 wymeldował się z pobytu stałego w Polsce, złożył rezygnację z pełnionych obowiązków w pracy, spłacił zobowiązania kredytowe wobec banków i z dniem 1 stycznia 2007 r. wyjechał do Rumunii w celu świadczenia pracy na rzecz rumuńskiego pracodawcy).

Natomiast, rodzina Podatnika, w związku z kontynuacją nauki dzieci w Polsce, zamieszkuje wciąż na terytorium Polski i zamierza wyjechać do Rumunii po zakończeniu roku szkolnego (w czerwcu 2007 r.). Oznacza to, iż do tego czasu centrum interesów osobistych Podatnika zostaje wciąż na terytorium Polski. Przeniesienie ośrodka interesów osobistych do Rumunii nastąpi bowiem z chwilą gdy rodzina Podatnika (żona i dzieci) wyjadą do Rumunii, gdzie będą tworzyć wraz z Podatnikiem ognisko domowe.

Powyższa analiza pozwala stwierdzić, iż w okresie od stycznia 2007 r. do dnia wyjazdu rodziny Podatnika z Polski, Podatnik spełnia warunek określony w art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (posiadanie na terytorium Polski centrum interesów osobistych), pozwalający uznać go za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Jednocześnie zaznaczyć należy, jak sam Podatnik podnosi we wniosku, iż w Rumunii uzyska on status rezydenta podatkowego dopiero po przekroczeniu 183 dni pobytu w tym państwie.

Natomiast w przypadku podwójnej rezydencji Podatnika, czyli spełnienia przez niego kryteriów pozwalających uznać go za rezydenta zarówno w Polsce jak i Rumunii w tym samym czasie, art. 4 ust. 2 polsko-rumuńskiej umowy zawiera przepisy kolizyjne, zmierzające do ustalenia jednego państwa zamieszkania Podatnika.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się w następujący sposób:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania;
2. jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym znajduje się ośrodek jej interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych);
3. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
4. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
5. jeżeli jej statusu nie można określić zgodnie z postanowieniami niniejszego ustępu pod literami a)-d), to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej analizę należy stwierdzić, iż również w myśl przepisów kolizyjnych umowy (art. 4 ust. 2 pkt b), Podatnik, w okresie w którym ośrodek interesów osobistych nie zostanie przeniesiony do Rumunii, będzie wciąż uznawany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, zgodnie z którym od stycznia 2007 r. miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych zostanie przeniesione do Rumunii, w związku z czym począwszy od tego momentu podlega on w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jak wynika bowiem z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 4 polsko-rumuńskiej umowy, do dnia w którym ośrodek interesów osobistych znajduje się na terytorium Polski (do momentu wyjazdu z Polski żony oraz dzieci Podatnika), jego miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Polski i podlega on opodatkowaniu na zasadach nieograniczonego obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Minister Finansów