Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani E. Z., przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości wniesionej tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości wniesionej tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest obecnie w trakcie przekształcenia w spółkę komandytową. W najbliższym czasie spółka ta stanie się spółką komandytową, której wspólnikami będą osoby fizyczne oraz osoba prawna. Wspólnikiem (komandytariuszem), spółki komandytowej, powstałej w wyniku przekształcenia spółki z o.o. będzie Wnioskodawca.

Obok tej spółki komandytowej powstałej z przekształcenia sp. z o.o. (zwanej dalej Spółka komandytowa 1), funkcjonować będzie inna spółka komandytowa (zwana dalej Spółka komandytowa 2), do której przystąpi Spółka komandytowa 1 oraz wniesie wkład niepieniężny w postaci nieruchomości, stanowiącej jej własność.

Wniesienie nieruchomości nastąpi według jej wartości rynkowej. Po takiej samej wartości nieruchomość ta zostanie ujęta w księgach rachunkowych Spółki komandytowej 2. Spółka komandytowa 2 zamierza sprzedać uzyskaną tytułem wkładu nieruchomość, lecz do tego czasu będzie prowadziła w oparciu o nią działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych, spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej i nie są odrębnymi podatnikami podatku dochodowego. Opodatkowaniu stosownie do swojego statusu podatkowego (osoba prawna, osoba fizyczna) podlegają jedynie wspólnicy tej spółki, stosownie do oznaczonego w umowie spółki udziału w zysku.

Ze stanu faktycznego opisanego na wstępie wynika, że sytuacja kształtować się będzie tak, że wspólnikiem spółki osobowej - Spółki 2 - będzie spółka komandytowa (powstała z przekształcenia sp. z o.o.) Spółka 1. W przypadku uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości przez Spółkę 2, przychody te zostaną przypisane w odpowiednim procencie (stosownie do udziału w zysku) Spółce 1, a dalej do jej wspólników (osób fizycznych i osoby prawnej) stosownie do ich udziału w zysku Spółki 1.

Wnioskodawca wskazał, że w pierwszym rzędzie wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - który ma zastosowanie do wkładów do spółek nie posiadających osobowości prawnej, a zatem i do spółki komandytowej - wkład do spółki w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jest ujmowany w księgach tego podmiotu wg wartości początkowej ustalonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Zgodnie zatem z ww. zapisem wkład do spółki osobowej jest zapisywany w księgach podmiotu wg wartości początkowej, ustalonej przez wspólników. Wartość ta nie może być jednak wyższa aniżeli wartość rynkowa wnoszonych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wartość początkowa, o której mowa powyżej ma podstawowe znaczenie dla ustalenia kosztu uzyskania przychodu w sytuacji odpłatnego zbycia przedmiotowych środków trwałych.

Wnioskodawca podał, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązuje regulacja art. 24 ust. 2, gdzie przepis ten stanowi, że dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości (...).

Wnioskodawca uważa, że art. 14 ust. 2 ustawy, na który powołuje się ww. przepis, wskazuje, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów, przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
  
  

Wnioskodawca uważa, że z przepisów tych wynika jasno, iż dochód do opodatkowania dla osób fizycznych stanowi przychód pomniejszony o wartość początkową środka trwałego uwzględniającą dokonane odpisy amortyzacyjne. Zasada uznawania za koszt uzyskania przychodu wartości nieruchomości (ceny nabycia) zapisanej w księgach spółki powinna znaleźć zastosowanie także w przypadku zapisania przedmiotowej nieruchomości w księgach Spółki komandytowej 2 jako środka obrotowego. Brak bowiem podstaw normatywnych, do przyjęcia innej metody podatkowego rozliczenia sprzedaży takiego składnika majątku Spółki komandytowej 2.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż w taki sam sposób odczytywać należy także treść art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dotyczącego wspólników - osób prawnych. Z przepisu tego wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
  
  

Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z treścią tego przepisu wydatki na nabycie gruntów, środków trwałych oraz wydatki na ulepszenie nie stanowią wprawdzie kosztu uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, stają się jednakże takim kosztem (przy uwzględnieniu dokonanych odpisów amortyzacyjnych) w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Pojęcie wydatków" jakim posługuje się ustawodawca w w/w przepisie ustawy, winno być przy tym odnoszone nie tylko do wydatkowania określonych środków pieniężnych na zakup środków trwałych, lecz rozumiane szerzej poprzez pryzmat kosztu ekonomicznego związanego z uzyskaniem określonego środka trwałego.

Niewątpliwe jest bowiem, że aby uzyskać nieruchomość wspólnicy spółki komandytowej muszą wyrazić zgodę na udział podmiotu wnoszącego wkład w spółce oraz przyznanie mu określonego udziału w jej zysku, bądź także inne przywileje. W takiej sytuacji zarówno spółka, jak i wspólnicy ponoszą koszt (ciężar ekonomiczny) pozyskania przedmiotu wkładu. Uzasadnia to przyjęcie, że wartość początkowa pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne winna także stanowić koszt uzyskania przychodu osoby prawnej - wspólnika spółki komandytowej.

Wnioskodawca uważa, że nie ma żadnego przepisu ustawy, który wyłączałby w ogóle ujęcie ww. wartości jako kosztów uzyskania przychodów lub też wprowadzałby zasady szczególne prowadzące do ustalenia kosztu uzyskania przychodu w innej wysokości. Zachodzą zatem wszelkie podstawy ku temu, aby zastosowanie znajdowały tutaj zasady ogólne, których wyrazem jest treść zacytowanego powyżej przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo Wnioskodawca uważa, że brak jest jakichkolwiek podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej wspólników spółki osobowej w zależności od tego czy stanowią one osoby podlegające przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też są spółkami do których stosuje się regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ma więc powodu, aby zasady opodatkowania transakcji zbycia przedmiotu aportu do spółki komandytowej były inne zależnie od rodzaju formy prawnej wspólnika. W konsekwencji zasady opodatkowania transakcji zbycia środków trwałych wniesionych do spółki osobowej tytułem wkładu niepieniężnego, a w szczególności możliwość przyjmowania kosztu uzyskania przychodu na podstawie wartości początkowej przedmiotu aportu pomniejszonej o podatkowe odpisy amortyzacyjne - winny być takie same zarówno dla wspólników - osób fizycznych, jak i dla wspólnika - osoby prawnej.

Wnioskodawca podał, że tezy przedstawione w poprzedzających stwierdzeniach potwierdzają także jednolite stanowiska organów podatkowych:

• Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, iż ustawodawca nie przewidział szczególnej metody ustalania dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Z tego też względu oraz uwzględniając fakt, iż Spółka, będąca wspólnikiem spółki komandytowej, jest osobą prawną, przy ustalaniu jej dochodu z ww. tytułu należy kierować się zasadą ogólną wyrażoną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.
  
  

Art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami są m.in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Natomiast kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego, użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art.16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Kierując się zatem literalnym brzmieniem art. 5 oraz powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że Spółka, jako jeden ze wspólników spółki komandytowej, ma prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów (proporcjonalnie do posiadanego udziału) odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nieruchomości stanowiącej majątek spółki komandytowej, a w przypadku sprzedaży tej nieruchomości przez spółkę komandytową - również kosztów związanych z tym przychodem. Koszt uzyskania przychodu z tego tytułu należy ustalić w wysokości wartości początkowej nieruchomości wniesionej aportem do spółki komandytowej, pomniejszonej o dokonane dotychczas odpisy amortyzacyjne, czyli wartości rynkowej określonej w umowie spółki osobowej, pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne. Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Spółki, że opodatkowaniu podlegać będzie różnica pomiędzy ceną uzyskaną z tytułu sprzedaży nieruchomości a wartością początkową tej nieruchomości pomniejszoną o sumę dokonanych, odpisów amortyzacyjnych oraz że przychody i koszty uzyskania przychodów poszczególnych wspólników spółki komandytowej ustalane będą proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów - postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2007 r., nr 1471/DPR2/423-40/07/AB.

• Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż Strona uzyska przychód zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie sprzedaży przez Spółkę komandytową nieruchomości będącej przedmiotem wkładu. Kosztem uzyskania przychodów będzie wówczas wartość początkowa nieruchomości pomniejszona o odpisy amortyzacyjne, z zachowaniem zasad wyrażonych w art. 5 updop - decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 czerwca 2007 r., nr 1401/BP-1/006-1136/06/KS.

• Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h. ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osoba, prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Ustęp 2 tego artykułu stanowi, iż zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną. Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości koszty uzyskania tego przychodu ustala się w wysokości wartości początkowej nieruchomości lub ustalonej na dzień wniesienia wkładu, pomniejszonej o sumę odpisów amortyzacyjnych. Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowa dokona sprzedaży gruntu, wniesionego przez wspólnika aportem do spółki, a uznanego przez spółkę za środek trwały, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość nieruchomości ustalona na dzień wniesienia wkład nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu" - postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu z dnia 14 marca 2007 r., nr PDF I/415-80/06.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, z ostatniego pisma wynika, że w przypadku gdy spółka potraktuje przedmiotową nieruchomość jako towar handlowy w momencie jej sprzedaży - wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodu. Kosztem tym będzie również wartość nieruchomości, będzie to wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu. Kosztami uzyskania przychodu w tym przypadku będą również wszelkie inne koszty związane z nieruchomością, poniesione pomiędzy dniem nabycia nieruchomości w drodze aportu, a dniem jej zbycia - istotne w przypadku ujęcia nieruchomości nie jako środka trwałego, a środka obrotowego - przeznaczonego do sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał, iż stosownie do art. 22 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własna firmą, a nie jest inną spółką handlową. Spółka jawna nie ma osobowości prawnej zatem - do opodatkowania uzyskiwanych dochodów wspólników spółki jawnej jako osób fizycznych ma zastosowanie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 8 przedmiotowej ustawy, dochody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdego podatnika - osoby fizycznej, proporcjonalnie do jego udziału w spółce. W przypadku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Wnioskodawca przytoczył treść postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków- Prądnik, z dnia 13 marca 2006 r., nr PB415/16c/06/PK, tu. cytat: zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem, lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt. 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości. Powyższy przepis dotyczy szczególnych zasad ustalania dochodu. Zgodnie z dokonanym przez Pana wyborem opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej 19% stawką podatku na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskany dochód z przedmiotowych transakcji będzie opodatkowany wg tej stawki i wykazany w deklaracji PIT-5L".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. skutków podatkowych z tytułu wniesienia nieruchomości w postaci wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną nr IPPB1/415-595/08-2/EC.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.