Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2008 r. (data wpływu 28.01.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia PIT 8C w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu zwrotu nienależnie pobranych dodatków mieszkaniowych jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia PIT 8C w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu zwrotu nienależnie pobranych dodatków mieszkaniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 19.06.2007 r. nr ........, zmieniającą decyzję z dnia 18.05.2007 r. nr .......... Wnioskodawca działając z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy ...... umorzył wierzytelności wynikające z decyzji nr ......., nr ........, nr .......... w łącznej wysokości 2.543,62 zł. Decyzjami tymi Pani X została zobowiązana do zwrotu nienależnie pobranych kwot dodatku mieszkaniowego w podwójnej wysokości. Podstawą prawną przyznania dodatku mieszkaniowego był art. 2 ust. 1, art. 5, art. 6, art. 7 i art. 3 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. nr 71, poz. 734). Podstawą uchylenia decyzji przyznającej dodatek było natomiast stwierdzenie, że dochód rodziny podany przez uprawnioną był zaniżony. Podstawą faktyczną umorzenia wierzytelności było ustalenie, że rodzina uprawnionej poza jej rentą i zaliczką alimentacyjną nie ma innego dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy umorzenie wierzytelności o zwrot nienależnie pobranych kwot dodatku mieszkaniowego mieści się nadal w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 97 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w niniejszej sprawie wynika, iż Wnioskodawca kierując się względami społecznymi, umorzył świadczeniobiorcy nienależnie pobrane dodatki mieszkaniowe przyznane na podstawie ustawy z dnia 21.06.2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. nr 71, poz. 734).

Żaden z przepisów ustawy nie zwalnia z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu umorzenia nienależnie pobranych dodatków mieszkaniowych bez względu na przyczyny umorzenia. Wobec tego umorzone dodatki mieszkaniowe są przychodem osoby, której to świadczenie umorzono.

Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy o podatku dochodowym.

W świetle art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użycie w tym przepisie określenia w szczególności oznacza, że zawiera on otwarty katalog przychodów z innych źródeł. Wobec tego każda forma przysporzenia majątkowego po stronie podatnika nie zaliczona do pozostałych źródeł przychodów stanowi przychody z innych źródeł.

Stosownie zaś do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego, właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Obowiązek sporządzenia imiennej informacji na formularzu PIT-8C występuje zarówno w sytuacji, gdy wyżej wymienione osoby dokonywały na rzecz podatników świadczeń o charakterze pieniężnym, jak i niepieniężnym. Wobec powyższego Wnioskodawca ma obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodów z innych źródeł na druku PIT-8C dla osoby fizycznej, która otrzymała decyzję o umorzeniu wierzytelności i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu wg miejsca zamieszkania podatnika.

Przychody wykazane w PIT-8C podlegają wykazaniu w zeznaniu rocznym PIT-37 i zsumowaniu z pozostałymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym przez osobę otrzymującą dodatek mieszkaniowy. Przychody z tego tytułu podlegają wykazaniu w zeznaniu bez względu na wysokość w jakiej zostały osiągnięte. W przypadku gdy dochód z tego tytułu, czy to samodzielnie jeśli jest jedynym dochodem otrzymującego świadczenie, czy też po zsumowaniu z pozostałymi dochodami nie przekroczy kwoty nie powodującej obowiązku zapłaty podatku, w rocznym zeznaniu podatkowym nie wystąpi podatek do zapłaty. Nie oznacza to jednak, że dochód ten jest zwolniony z podatku. Dochód w takiej wysokości podlega opodatkowaniu, ale został osiągnięty w kwocie, która nie powoduje obowiązku zapłaty podatku.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock