Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Proszowicach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 07.08.2006 roku, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:
zaliczenia poniesionych wydatków na dokończenie budowy przechowalni warzyw w budynku wydzierżawionym, do inwestycji w obcych środkach trwałych podlegających amortyzacji jest prawidłowe - w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 07.08.2006 roku do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie jw.
Zgodnie z postanowieniami art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielać pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego o której mowa w § 1 niniejszego artykułu, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że wnioskodawca jest wspólnikiem w F.H.U. ................, której zakresem jest sprzedaż hurtowa owoców i warzyw.
Spółka zawarła w dniu 31.07.2006 r. umowę dzierżawy z Panią .................i Panią ................,. Przedmiotem dzierżawy zgodnie z przedłożona umową dzierżawy jest część budowanego budynku przechowalni warzyw o powierzchni 250 m2 i placu manewrowego o pow. 1000 m2, Dzierżawcy (spółka cywilna ...........) zobowiązują się do dokończenia budowy budynku przechowalni warzyw i poniesienia kosztów dokończenia inwestycji w ustalonej wysokości 150.000,00 zł. Umowa została zawarta na okres 20 lat, czynsz miesięczny ustalono w wysokości 500,00 zł.

Według zdania podatnika wyrażonego w przedmiotowym piśmie, nakłady poniesione przez spółkę na dokończenie inwestycji będą stanowić inwestycje w obcych środkach trwałych a po jej zakończeniu będą podlegać amortyzacji.

Dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska przedstawionego we wniosku, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, tutejszy organ stwierdza, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie zaś do do unormowań art. 22 ust. 8 ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
W myśl przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 w/w ustawy amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu,dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt. 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie z art. 22a ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy podatkowej amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej " inwestycjami w obcych środkach trwałych"
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji "inwestycji w obcych środkach trwałych" a jedynie w art. 22g ust. 7 reguluje sposób ustalania ich wartości początkowej, odsyłając do zasad ogólnych ustalania wartości początkowej środków trwałych zawartych w ust. 3-5 tego artykułu. W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione przez podatnika na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Dotyczy to także środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
W związku z powyższym poniesione przez spółkę nakłady na wykończenie przechowalni warzyw będą stanowić w tej części inwestycję w obcych środkach trwałych i dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowią koszty uzyskania przychodów w sposób pośredni, poprzez możliwość zaliczenia w koszty odpisów amortyzacyjnych, pod warunkiem, że wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.
Informacja w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona osobnym postanowieniem.
W świetle powyższego tut. Organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Proszowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.
Jednocześnie informuje się, że zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie.