Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1- 4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, oceniając stanowisko Podatniczki odnośnie księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur kosztowych (pozostałych wydatków nie stanowiących zakupów towarów handlowych) ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą , przedstawione we wniosku z dnia 31.01.2005r. o udzielenie interpretacji, jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych i prowadzi w związku z tym podatkową księgę przychodów i rozchodów. Księga prowadzona jest na zasadach określonych w § 30 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) tj. w terminie do 20-go następnego miesiąca i zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), czyli ujmowane są koszty poniesione w danym roku podatkowym.

2. Przedmiot interpretacji: Podatniczka zwróciła się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego odnośnie terminu księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur kosztowych (pozostałych wydatków nie stanowiących zakupów towarów handlowych) ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj.: czy w dacie wystawienia faktur, czy w momencie faktycznej zapłaty. Problem wynika z interpretacji słowa "poniesione" - czy oznacza to moment księgowania w dacie wystawienia faktury czy w dacie faktycznej zapłaty za tę fakturę?

3. Stanowisko Wnioskodawcy: Podatniczka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi koszty, tj. koszty telefonów, wydatki na energię, koszty zakupu materiałów biurowych, koszty zakupu wyposażenia oraz zakupu środków trwałych. Część wydatków jest opłacana gotówką w momencie zakupu, np. materiały biurowe, a część ma odroczony termin płatności, np. koszty telefonów, energii oraz część może zostać zakupiona na raty, np. zakup środka transportu, który będzie stanowił środek trwały firmy. Podatniczka uważa, iż tego rodzaju wydatki powinny być księgowane w księdze przychodów i rozchodów w dacie wystawienia faktury za poniesione koszty ( z wyjątkiem oczywiście zakupu środków trwałych, które są odnoszone w koszty w momencie dokonywania odpisu amortyzacyjnego), natomiast bez znaczenia pozostaje moment fizycznej zapłaty - gdyż jest to tylko przesunięcie w czasie.Niektóre faktury kosztowe otrzymuje Podatniczka na przełomie miesiąca, tj. faktura wystawiona z datą 30-go danego miesiąca, otrzymana pocztą dnia 03-go następnego miesiąca, z terminem płatności ustalonym na 14-go następnego miesiąca, a faktyczna zapłata następuje dnia 10-go następnego miesiąca. Podatniczka uważa, iż ww. faktura powinna być zaksięgowana w księdze w dacie wystawienia, tj. 30-go, gdyż zamknięcie księgi następuje do 20-go następnego miesiąca, a zgodnie z § 30 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi - zapisy powinny być dokonywane w porządku chronologicznym. Według Podatniczki koszt "poniesiony" - oznacza otrzymanie faktury, czyli zaciągnięcie zobowiązania, a bez znaczenia pozostaje moment fizycznej zapłaty, który jest tylko odciągnięty w czasie i może nastąpić jednorazowo już w chwili odbioru np. materiałów lub po kilku dniach od dokonania zakupu, a nawet czasami w kilku ratach - na zasadzie uzgodnienia z kontrahentem, więc księgowanie w momencie faktycznej zapłaty za fakturę zdaniem Podatniczki prowadziłoby do absurdu, gdyż jedna faktura może być opłacona w 3, 4 czy nawet 5 ratach na przełomie dwóch miesięcy. Ponadto Podatniczka uważa, iż powyższe kłóciłoby się z sytuacją jaka występuje w momencie zakupu środka trwałego na raty, który to zakup nie wpływa na zaliczenie w koszty odpisów amortyzacyjnych, pomimo, że faktycznie zapłaty nie dokonano - jest ona tylko odciągnięta w czasie. Zdaniem Podatniczki, gdyby ustawodawca miał na myśli koszty "poniesione" jako "zapłacone" wówczas w art. 22 ust. 4 ustawy, byłoby stwierdzenie, że koszty powinny być potrącane w roku, w którym zostały "zapłacone" (tak jak to zostało ujęte w art. 23 ust. 55 - 55a, czy w art. 23 ust. 32 - gdzie mowa jest o wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów "niezapłaconych" : wypłat, składek na ubezpieczenie społeczne, odsetek od zobowiązań), a ponieważ mowa jest o kosztach "poniesionych" dlatego Podatniczka uważa, że koszty, które ponosi powinny być księgowane w dacie wystawienia faktury (jako moment poniesienia kosztu) bez względu na termin i rodzaj faktycznej zapłaty.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej ustawą - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Moment potrącania kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy: - art. 22 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, - art. 22 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione- art. 22 ust. 6 ustawy, zgodnie z którym zasada określona w ust. 5 ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Z powyższego wynika, że od generalnej zasady określającej moment potrącania kosztów uzyskania przychodów u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, wyrażonej w art. 22 ust. 4 ustawy, ustawodawca przewidział wyjątek określony w art. 22 ust. 6 ustawy. Otóż podatnicy ci mogą stosować zasady potrącania kosztów obowiązujące w przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe, o ile tylko spełniają określony tym przepisem warunek. Warunek ten dotyczy odpowiedniego sposobu ewidencji księgowej kosztów. Podatkowa księga przychodów i rozchodów spełnia ustanowiony tym przepisem warunek, jeżeli wszystkie koszty uzyskania przychodu będą stale w każdym roku podatkowym ewidencjonowane w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Wybrana przez podatnika zasada sposobu ewidencji księgowej kosztów w księdze przychodów i rozchodów jest w myśl omawianych przepisów ostateczna. Nie ma zatem możliwości przy księgowaniu kosztów stosowania jednocześnie zasady kasowej (art. 22 ust. 4 ww. ustawy) - potrącania kosztów w momencie ich poniesienia i zasady memoriałowej (art. 22 ust. 5 ww. ustawy) - potrącania kosztów w okresie, którego dotyczą.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatniczka w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pozostałe koszty związane z prowadzoną działalnością ujmuje na zasadach określonych w art. 22 ust. 4 ustawy - czyli koszty poniesione w danym roku podatkowym.Przepis ten formułuje kasową zasadę potrącania kosztów w momencie ich poniesienia, bez względu na to, jakiego okresu dotyczą. Dla potrzeb podatkowych ważne jest to, że koszt podatkowy musi być poniesiony i to w określonym celu. Wykładnia językowa użytego w art. 22 ust. 4 cyt. ustawy sformułowania "koszty poniesione" wskazuje na czas dokonany, co oznacza, iż chodzi tu o taki stan, w którym nastąpiło obciążenie kosztem nie tylko w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym, a więc w faktycznym poniesieniu wydatku. Koszt jest więc związany z wydatkiem. Nieprawidłowe jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż koszty (pozostałych wydatków nie stanowiące zakupów towarów handlowych), które ponosi powinny być księgowane w dacie wystawienia faktury (jako moment poniesienia kosztu) bez względu na termin i rodzaj faktycznej zapłaty, bowiem zgodnie z powyższymi przepisami o zaliczeniu danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje moment jego poniesienia czyli zapłaty.

Stąd postanowiono, jak w sentencji.Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).