Temat interpretacji
Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji instrumentów i przyrządów pomiarowych, usług instalowania, naprawy i konserwacji instrumentów i przyrządów pomiarowych oraz usług instalowania, naprawy i konserwacji maszyn rolniczych. Firma w ramach działalności zajmuje się m.in. produkcją i instalacją komputerów do maszyn rolniczych. Wątpliwość wnioskodawcy budzi możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tego źródła zakupu cyfrowego aparatu fotograficznego - środka trwałego dla firmy.
Wnioskodawca określił, iż aparat fotograficzny wykorzystywany będzie do wykonywania dokumentacji serwisowej, wykonywania zdjęć do folderów, ogłoszeń reklamowych i materiałów prasowych zamieszczanych w pismach specjalistycznych.
Zdaniem wnioskodawcy wydatek poniesiony na zakup aparatu może stanowić koszt uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.
Wnioskodawca oświadczył, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa bądź też postępowanie przed sądem administracyjnym.
Po rozpatrzeniu powyższego stanu faktycznego stwierdza się, co następuje:
Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jt. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższej definicji wynika, że niezależnie od rodzaju poniesionego wydatku ustawodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie taki wydatek, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu oraz nie został wyłączony z kosztów na podstawie art. 23 ww. ustawy.
Taka konstrukcja pojęcia kosztów uzyskania przychodów oparta jest na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczenia do celów podatkowych wszelkich poniesionych kosztów pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a poniesienie tych kosztów ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Mając powyższe na uwadze wydatek poniesiony na zakup cyfrowego aparatu fotograficznego - w przedstawionym stanie faktycznym - może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.
Jednakże należy zaznaczyć, iż w przypadku zakupu środka trwałego - zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Treść art. 22a ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie z zapisem art. 22f ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Końcowo tut. organ zwraca uwagę na treść art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kościanie uznał - z powyższym zastrzeżeniem - wyrażone we wniosku stanowisko za prawidłowe.
Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.