Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Usługowej Spółdzielni Inwalidów przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura 10 marca 2008r.), uzupełnionym w dniu 16 maja 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatności za przejazd w obie strony i pobyt na turnusie rehabilitacyjnym opiekuna osoby niepełnosprawnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatności za przejazd w obie strony i pobyt na turnusie rehabilitacyjnym opiekuna osoby niepełnosprawnej.Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 24 kwietnia 2008r. wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. W dniu 15 maja 2008r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia posiadająca status zakładu pracy chronionej (ZPChr) tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON), którego jest również dysponentem. Środki funduszu wnioskodawca przeznacza na indywidualną pomoc. Pomoc tę przeznacza na następujące rodzaje wydatków: odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem, jeżeli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym, wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach, odpłatność za pobyt na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych dzieci pracowników, a także dla dzieci osób niepełnosprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej na turnusie rehabilitacyjnym, który lekarz zalecił, wraz z odpłatnością za przejazd w obie strony nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku gdy opiekunem będzie osoba nie posiadająca niepełnosprawności.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. przepisie jest ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2008r. Nr 14, poz. 92) oraz wydane na podstawie art. 33 ust. 11 tej ustawy rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810).

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych prowadzący zakład pracy chronionej tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zwany dalej funduszem rehabilitacji. Natomiast z art. 33 ust. 4 tej ustawy wynika, iż środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Przepisu § 1 ww. rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych stanowi, iż rozporządzenie określa:

1. rodzaje wydatków ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zwanego dalej "funduszem rehabilitacji", w tym w ramach zasady de minimis;
2. warunki wykorzystania środków funduszu rehabilitacji;
3. zakres, warunki i formy udzielania pomocy indywidualnej;
4. tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystania środków funduszu rehabilitacji;
5. warunki tworzenia indywidualnych programów rehabilitacji, w tym skład i zakres działania komisji rehabilitacyjnej tworzącej te programy.
   
   

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11 lit. f) ww. rozporządzenia środki funduszu rehabilitacji przeznacza się m.in. na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych na odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na:

• turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem - jeśli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym,
• wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach.
  
  

Analizując powyższe przepisy należy mieć dodatkowo na względzie definicje rehabilitacji oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej zawarte w art. 7, 8 i 9 powołanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej. Rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym. a realizowana jest przede wszystkim przez:

1. wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,
2. wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,
3. likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych. technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,
4. kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.
   
   

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w aspekcie celowości, wszystkie wydatki finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w ramach pomocy indywidualnej dla niepełnosprawnych pracowników stanowią świadczenia z zakresu rehabilitacji, w szczególności społecznej i zawodowej.

Wobec powyższego pomoc indywidualna dla osób niepełnosprawnych na odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem jeżeli lekarz zleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym, stanowi świadczenie na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych zwolnioną z podatku dochodowego na postawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opiekunem może być zarówno osoba niepełnosprawna, jak również nie posiadająca orzeczenia o niepełnosprawności.

W świetle powołanych powyżej przepisów prawa oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że stanowisko wnioskodawcy, iż odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej na turnusie rehabilitacyjnym (lekarz zalecił uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym) nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.