Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 06 marca 2008r. (data wpływu do tut. Biura - 11 marca 2008.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka w zeznaniu za 2007r. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 marca
2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka w zeznaniu za 2007r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca odliczył od podatku w zeznaniu rocznym PIT-37 ulgę na syna w kwocie 1145, 08 zł, korzystając z zapisu w ustawie: dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny. Dochody wnioskodawcy to emerytura krajowa a dochodami żony są należności ze stosunku pracy. Dorosły syn wnioskodawcy otrzymuje rentę socjalną i zasiłek pielęgnacyjny w związku z jego niepełnosprawnością o stopniu umiarkowanym. Wnioskodawca zaznacza, że w 2007r. sprawował wraz z żoną opiekę nad niepełnosprawnym synem, zamieszkują wspólnie.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Zdaniem wnioskodawcy miał prawo skorzystać z ulgi, ponieważ rozlicza się wspólnie z żoną płacąc 19% podatek od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Syn otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny zgodnie z odpowiednimi ustawami. Poza rentą socjalną i ww. zasiłkiem syn wnioskodawcy nie posiada innego dochodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnik wychowujący w roku podatkowym własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy ma prawo odliczyć od podatku dochodowego obliczonego
zgodnie z art. 27 i pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne określoną kwotę stanowiącą iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek tj. 1.145,08 zł na jedno dziecko po zmianach wprowadzonych ustawą z 5 czerwca 2007r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 191, poz. 1361).
Aby móc skorzystać z ulgi należy zatem:
- osiągać dochody opodatkowane według skali podatkowej,
- wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione,
- wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:
- dzieci małoletnich;
- dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny;
- dzieci do ukończenia 25 lat uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku.
Warunki nabywania prawa do świadczenia w postaci zasiłku pielęgnacyjnego, uregulowane zostały w ustawie z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 ze zm.).Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
W myśl ust. 2 ww. ustawy zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osobie, która ukończyła 75 lat.
Na podstawie ust. 3 powołanej ustawy zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że niepełnosprawny syn wnioskodawcy otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny wraz z rentą socjalną.Zatem w świetle powołanych wyżej przepisów należy uznać, że do ulgi z tytułu wychowywania dziecka niepełnosprawnego (bez względu na wiek) uprawnieni są rodzice, których dzieci otrzymują zasiłek pielęgnacyjny.
W związku z powyższym wnioskodawcy
będzie przysługiwała ulga w kwocie 1145, 08 zł. z tytułu wychowywania niepełnosprawnego dziecka, jeżeli dziecko otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach
art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.