Temat interpretacji

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 01 lutego 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 lutego 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca i osoba fizyczna są współwłaścicielami nieruchomości (gruntu), dalej łącznie nazywani Współwłaścicielami". Współwłaściciele posiadają po ½ udziału w nieruchomości. Nieruchomość została nabyta w dniu 03 lipca 1992r. na mocy aktu notarialnego. Jednakże jeden ze współwłaścicieli nabył ½ udziału w nieruchomości w drodze umowy darowizny, a drugi (Wnioskodawca) ½ udziału w nieruchomości nabył na mocy umowy sprzedaży za kwotę 2.500 zł. Wartość pozostałych udziałów w nieruchomości określono w akcie notarialnym również na kwotę 2.500 zł. W księdze wieczystej współwłasność nieruchomości została określona w częściach ułamkowych, w wysokości po ½ udziału w nieruchomości. Zgodnie z księgą wieczystą współwłaścicielami nieruchomości są ww. osoby fizyczne. Współwłaściciele są jedynymi wspólnikami spółki cywilnej (dalej Spółka"). Spółka ta została założona w dniu 21 stycznia 1991r. W umowie spółki określono udziały wspólników w zysku Spółki po ró1)wno (po 50%). Za zobowiązania Spółki, Współwłaściciele odpowiadają solidarnie. Nabyta nieruchomość nigdy nie została jednak wniesiona do Spółki (nie doszło do zawarcia umowy, w której wskazanoby, że nieruchomość (lub udział w nieruchomości) jest wnoszona(y) do Spółki tytułem wkładu. Nie doszło też do zawarcia innej umowy cywilnoprawnej, na mocy której Współwłaściciele przekazywaliby udziały w nieruchomości do majątku spółki.

W 1998r. Współwłaściciele na nieruchomości wybudowali budynek, mający pełnić funkcję warsztatu przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie jest to budynek mieszkalny. W lutym 1998r. Współwłaściciele uzyskali pozwolenie na użytkowanie warsztatu, a w maju otrzymali operat szacunkowy określający wartość rynkową warsztatu. Począwszy od dnia 01 września 1998r. do dnia 31 grudnia 2002r. dokonywali odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku warsztatu. Za wartość początkową budynku uznano wartość rynkową wynikającą z operatu szacunkowego. Od 2003r. zaprzestano amortyzacji budynku, z uwagi na spostrzeżenie, iż Spółka nie dysponowała dokumentem przekazującym nieruchomość na jej własność, stąd zgodnie z zasadą przynależności budynku do gruntu, uznano, że budynek warsztatu stanowi własność Współwłaścicieli, a nie Spółki. Ponieważ budynek warsztatu był wykorzystywany na cele Spółki, podatek od nieruchomości (należny od budynku warsztatu i gruntu, na którym ten budynek się znajduje) płacono w wysokości odpowiedniej dla budynków i gruntów związanych z działalnością gospodarczą. Współwłaściciele otrzymywali faktury VAT wystawiane na Spółkę, w których były dokumentowane koszty energii elektrycznej, wywóz odpadów związanych z wykorzystywaniem nieruchomości, itd. Z dniem 30 grudnia 2010r. do Spółki przystąpił nowy wspólnik. W aneksie do umowy spółki określono udział każdego ze wspólników, który przedstawia się następująco: Wnioskodawca 50%, drugi wspólnik 40% i nowy wspólnik 10%. Wnioskodawca rozważa wystąpienie ze Spółki. Od Spółki otrzymałby określoną kwotę odpowiadającą wartości jego udziału kapitałowego. Rozważa też zbycie posiadanego udziału w nieruchomości. Zbycie udziału w nieruchomości byłoby dokonane na mocy odrębnej umowy cywilnoprawnej (umowy kupna-sprzedaży). Udział w nieruchomości Wnioskodawca sprzedałby albo drugiemu wspólnikowi albo drugiemu wspólnikowi i nowemu wspólnikowi. Wnioskodawca otrzymałby wynagrodzenie z tytułu sprzedaży udziału nieruchomości (cenę sprzedaży). Cena ta byłaby płacona jednorazowo lub w częściach (ratach).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za źródło przychodów uznaje się odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ww. ustawy, przepisów ust 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy,
2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki mającej osobowość prawną lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 (środków trwałych, składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł, wartości niematerialnych i prawnych), z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodów zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, jest pozarolniczą działalność gospodarcza,.

W związku z powyższym, odpłatne zbycie udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie opodatkowane jako przychód ze źródła odpłatne zbycie", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia dwóch poniższych przesłanek:

1. odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej,
2. odpłatne zbycie nie nastąpi przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jak była o tym mowa, udział w nieruchomości posiadany przez Wnioskodawcę nie został wniesiony do Spółki w drodze odrębnej czynności. Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zgodnie z art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego, jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej inną formę szczególną, czynność dokonana bez zachowania tej formy jest nieważna. Nie dotyczy to jednak wypadków, gdy zachowanie formy szczególnej jest zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej. Wola przeniesienia własności udziału w nieruchomości nie jest zatem wystarczająca. W konsekwencji faktyczne wykorzystywanie nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej nie zmienia faktu, iż właścicielami nieruchomości (wybudowanego warsztatu i gruntu) pozostają nadal Współwłaściciele. Nie doszło bowiem do przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Spółki. Identyczny pogląd wyraził NSA w wyroku z dnia 11 marca 2003r., sygn. SA/Rz 1485/02. W wyroku tym sąd stanął na stanowisku, iż: w razie zobowiązania się wspólnika do wniesienia wkładu do spółki w postaci własności nieruchomości, przepis art. 158 k.c. ma zastosowanie wprost, nie jest bowiem możliwe jego zastosowanie odpowiednio, skoro reguluje kwestię formy czynności prawnej. Niezachowanie formy aktu notarialnego nie prowadzi do przeniesienia własności nieruchomości (własności rzeczy - art. 862 k.c.) na rzecz wspólników (art. 73 § 2 k.c.). Powyższej oceny nie może zmienić fakt, że spółkę cywilną tworzą wspólnicy posiadający udziały w jej majątku w tej samej wysokości, jak w nieruchomości mającej być przedmiotem deklarowanego wkładu do tej spółki. Również w wyroku z dnia 09 lutego 2001r., sygn. I SA/Gd 1705/98, NSA stwierdził, że skoro nieruchomość była majątkiem osobistym jednego ze wspólników spółki cywilnej, to spółka nie mogła być ani właścicielem, ani współwłaścicielem tej nieruchomości. Spółka, pomimo iż zgodnie z prawem cywilnym jest odrębnym od wspólników tworem wyposażonym w odrębny majątek, nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami są poszczególni wspólnicy Spółki. W związku z tym, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w Spółce osiąga przychody ze źródła działalność gospodarcza. Do tego źródła nie może jednak zostać zaliczone przysporzenie majątkowe drugiego wspólnika, wynikające ze sprzedaży udziału w nieruchomości. Jak wyżej wspomniano, udział w nieruchomości pozostał bowiem w majątku prywatnym Wnioskodawcy. Prawdopodobnie Wnioskodawca sprzeda udział w nieruchomości na rzecz pozostałych wspólników Spółki (lub wyłącznie jednego z nich). Jednakże nie powoduje to, iż Wnioskodawca powinien zakwalifikować wynagrodzenie z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości do przychodów z działalności gospodarczej. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpi bowiem w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Ponadto należy zauważyć, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości w wykonaniu działalności gospodarczej oznacza, iż udział w nieruchomości jest wykorzystywany w prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami. Wnioskodawca takiej działalności nie prowadzi (również Spółka takiej działalności nie prowadzi), nie wykorzystuje nieruchomości w celach handlowych. W konsekwencji, zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Zdanie takie zostało potwierdzone w Komentarzu do Ustawy (A. Bartosiewicz i R. Kubacki, Komentarz PIT 2010, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. 2010, s. 360, 363 i 364). Autorzy komentarza zauważają, że przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, sprecyzowane w art. 19 ustawy, mają zastosowanie tylko do podmiotów nietrudniących się w sposób zawodowy obrotem nieruchomościami i prawami majątkowymi, o których mowa w tych przepisach. Pod określeniem, że zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej" należy, zdaniem autorów, rozumieć sytuację, gdy: zbywca w ogóle nie prowadzi działalności gospodarczej, przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej nie jest obrót odpowiednio nieruchomościami, określonymi prawami lub danymi rzeczami. Autorzy ci dodają, że odpłatne zbycie nie będzie następowało w wykonywaniu działalności gospodarczej, wówczas gdy rzecz lub prawo nie będzie mogło być uznane za towar (handlowy) u zbywcy. Dodatkowo za powyższą kwalifikacją podatkowo-prawną przemawia fakt, iż Wnioskodawca Podatnik jako właściciel ½ udziału w nieruchomości może swobodnie rozporządzać udziałem w nieruchomości. W księdze wieczystej przedmiotowej nieruchomości współwłasność nieruchomości została bowiem określona w częściach ułamkowych, a nie jako współwłasność łączna (tzn. w taki sposób, w jaki nabyli Współwłaściciele tą nieruchomość do majątku prywatnego). Współwłasność łączna jest natomiast właściwa dla stosunku zobowiązaniowego, jakim jest spółka cywilna. Zgodnie bowiem z art. 863 Kodeksu cywilnego, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku. W czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników. Jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007r., sygn. V CSK 132/07: Wprawdzie spółka cywilna nie ma podmiotowości prawnej, jednak nie można utożsamiać spółki cywilnej z konkretnym wspólnikiem i stawiać znaku równości między interesem spółki i interesem tego wspólnika. Istotne jest to, że w przypadku majątku spółki cywilnej mamy do czynienia z odrębną od majątków osobistych wspólników masą majątkową. Dodatkowo jak zauważa Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 stycznia 2007r., II CSK 321/06: Dopóki trwa stosunek prawny spółki wspólność łączna majątku wspólnego jest nienaruszalna (art. 863 k.c.). W skład majątku wspólnego nie wejdzie żadna wierzytelność związana z majątkiem, jaki otrzyma wspólnik po rozwiązaniu i likwidacji spółki. Wobec powyższego, Wnioskodawca uważa, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Przychody uzyskane z tej sprzedaży powinny być zatem zakwalifikowane do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. odpłatne zbycie. Jak była o tym mowa, Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości w 1992r. Obecnie zamierza go sprzedać. Od dnia nabycia do dnia sprzedaży minęło więc 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, przychód jaki uzyska ze sprzedaży udziału w nieruchomości nie będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego też dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi związana w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w określonym przedziale czasowym w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika w szczególności, iż Wnioskodawca jest współwłaścicielem udziału wynoszącego 50% w nieruchomości gruntowej, nabytej w dniu 03 lipca 1992r. w drodze umowy sprzedaży. Na powyższej nieruchomości gruntowej wspólnicy spółki cywilnej (Wnioskodawca i drugi wspólnik będący współwłaścicielem tej nieruchomości), w 1998r. wybudowali budynek (warsztat), który wykorzystywali w prowadzonej działalności gospodarczej. Począwszy od dnia 01 września 1998r. do dnia 31 grudnia 2002r. dokonywali odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku warsztatu. Od 2003r. zaprzestano amortyzacji ww. budynku.

Wnioskodawca rozważa wystąpienie ze Spółki i zbycie posiadanego udziału w ww. nieruchomości drugiemu wspólnikowi albo drugiemu wspólnikowi i nowemu wspólnikowi.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanego we wniosku składnika majątku wykorzystywanego w ramach prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. udziału we własności budynku (warsztatu), stanowić będzie przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, iż przychodem z działalności gospodarczej będzie również przychód ze sprzedaży udziału w gruncie, na którym znajduje się ww. składnik majątku. Skoro bowiem na gruncie przedmiotowej sprawy budynek warsztatowy wykorzystywany był w prowadzonej działalności gospodarczej, to przychód ze sprzedaży udziału w tym składniku majątku będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z tego źródła przychodów. Nie ma znaczenia w rozpatrywanej sprawie okoliczność, iż ww. składnik majątku nie stanowił środka trwałego w spółce cywilnej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych we wniosku wyroków, stwierdzić należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu wydającego niniejszą interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, nie podziela prezentowanego w nim stanowiska tym bardziej, iż w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przedstawione są również poglądy potwierdzające stanowisko organu w niniejszej sprawie (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 kwietnia 2009r. sygn. akt I SA/Gl 1074/08 oraz z dnia 02 marca 2009r. sygn. akt I SA/Gl 959/08).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach