Temat interpretacji
Opodatkowania zwrotu pracownikowi kosztów zakupu okularów korygujących wzrok.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu pracownikowi kosztów zakupu okularów korygujących wzrok - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu pracownikowi kosztów zakupu okularów korygujących wzrok.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca w oparciu o rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku wyposażonym w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) oraz wewnętrzne zarządzenie zwraca pracownikom koszt zakupu okularów korekcyjnych do wysokości 200 zł. Zwrot dokonywany jest na podstawie zaświadczenia lekarskiego zalecającego potrzebę stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym oraz faktury imiennej potwierdzającej zakup przez pracownika. Przyznana pracownikowi kwota zwrotu za zakupione okulary korekcyjne jest doliczana do przychodu ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od której obliczana i pobierana jest zaliczka na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 i 38 ww. ustawy. W związku ze sprzecznymi interpretacjami podatkowymi dotyczącymi opodatkowania powyższego przychodu wystąpiła wątpliwość w zakresie właściwego kwalifikowania uzyskanego przez pracownika przychodu z tytułu przyznanego zwrotu wydatków.
Wobec powyższego zadano następujące pytania.
- Czy Wnioskodawca ma obowiązek pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od częściowego zwrotu pracownikowi poniesionych przez niego kosztów zakupu okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym...
- Czy jest to przychód podlegający opodatkowaniu...
Zdaniem Wnioskodawcy, częściowy zwrot kosztów zakupu okularów korekcyjnych jest świadczeniem pieniężnym w związku z czym stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Dlatego też Wnioskodawca jest zobowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wolne od podatku są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
Stosownie do art. 2376 § 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.
Przepis art. 23715 § 1 i 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz, że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.
Zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia z dnia 1 grudnia 1998 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.
Obowiązek zapewnienia okularów przez pracodawców powinien być realizowany w odniesieniu do pracowników użytkujących w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy (§ 2 pkt 4 tego rozporządzenia).
Powyższe oznacza, że kwestią zasadniczą jest, aby pracownik względem którego stwierdzono, na podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, potrzebę stosowania przy obsłudze monitora okularów korygujących wzrok został zaopatrzony w okulary zgodne z zaleceniem lekarza, tj. o określonych parametrach (odpowiednich do stanu wzroku pracownika), przeznaczone do pracy przy monitorze.
Przepisy te nie określają jednak formy zapewnienia pracownikowi zaleconych okularów, dlatego też to pracodawca określa sposób zaopatrzenia pracownika w okulary.
Może to nastąpić poprzez:
- otrzymanie od pracodawcy zaleconych okularów korygujących wzrok,
- dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną na niego fakturą. W tym przypadku zasadne jest ustalenie przez pracodawcę kwoty przeznaczonej na omawiane okulary i poinformowanie o tym zainteresowanych pracowników.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że obie wyżej opisane formy zapewnienia przez pracodawcę okularów korygujących wzrok jako zgodne z przepisami powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej uprawniają do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że zwrot kosztów zakupu okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych dokonywany jest przez Wnioskodawcę na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku wyposażonym w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) oraz wewnętrznego zarządzenia. Zwrot dokonywany jest na podstawie zaświadczenia lekarskiego zalecającego potrzebę stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym oraz faktury imiennej potwierdzającej zakup przez pracownika.
W niniejszej sprawie uznać zatem należy, iż dokonywany przez Wnioskodawcę zwrot kosztów zakupu okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy