Temat interpretacji
1. Czy otrzymanie majątku w postaci środków trwałych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną stanowi przychód? 2. Czy środki pieniężne otrzymane w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną stanowią przychód? 3. Czy odpłatne zbycie środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną następujące przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej? 4. Czy koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia środków trwałych, dokonanego w warunkach wskazanych w pytaniu 3 ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) spółki niebędącej osobą prawną, która została zlikwidowana, z uwzględnieniem dokonanych odpisów amortyzacyjnych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2015 r. (data wpływu 13 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych i środków trwałych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną oraz odpłatnego zbycia środków trwałych otrzymanych w wyniku likwidacji tej spółki jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych i środków trwałych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną oraz odpłatnego zbycia środków trwałych otrzymanych w wyniku likwidacji tej spółki.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca rozważa zawiązanie spółki niebędącej osobą prawną. Spółka ta byłaby wyposażona w majątek wniesiony do niej przez wspólników oraz nabyty przez spółkę. Spółka będzie spółką nowo zawiązaną. Nie powstanie z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej. W razie niepowodzenia planowanego przedsięwzięcia gospodarczego, podatnik dopuszcza możliwość rozwiązania spółki na podstawie uchwały wspólników. Po rozwiązaniu spółki zaspokojeniu wierzycieli wspólnicy staną się właścicielami majątku, jaki ewentualnie otrzymają w związku z likwidacją spółki. Majątek ten wnioskodawca prawdopodobnie przeznaczy na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy otrzymanie majątku w postaci środków trwałych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną stanowi przychód?
- Czy środki pieniężne otrzymane w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną stanowią przychód?
- Czy odpłatne zbycie środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną następujące przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej?
- Czy koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia środków trwałych, dokonanego w warunkach wskazanych w pytaniu 3 ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) spółki niebędącej osobą prawną, która została zlikwidowana, z uwzględnieniem dokonanych odpisów amortyzacyjnych?
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie środków trwałych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną nie stanowi przychodu. Stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy, środki te stanową przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w razie ich odpłatnego zbycia, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną do dnia ich odpłatnego zbycia nie upłynęło sześć lat.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, nie uważa się za przychód środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Wskazuje na to wprost przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy.
Ad. 3
Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną następujące przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej. Wskazuje na to treść art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy. Zatem w razie dokonania odpłatnego zbycia w warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, wnioskodawca uzyska przychód, o ile odpłatne zbycia nastąpi przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną.
Ad. 4
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia środków trwałych, dokonanego przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) spółki nie będącej osobą prawną, która została zlikwidowana, z uwzględnieniem dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Wynika to z treści art. 22g ust. 12 w zw. z art. 22g ust. 14c ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.
Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.
W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy).
Przepis art. 5a pkt 26 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.
Przez spółkę w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumie się spółkę będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w tym spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy).
W związku z tym, mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, użytego w nim określenia nowo zawiązanej spółki spółką niebędąca osobą prawną nie należy odnosić do spółki komandytowo-akcyjnej.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały źródła przychodów, do których w pkt 3 zaliczono pozarolniczą działalność gospodarczą.
Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:
- wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
- polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Treść cytowanego art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, że nawet jeżeli w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej co do zasady należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.
Jak stanowi art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.
Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 lit. b) cyt. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się:
- środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki,
- przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
Powyższe przepisy, art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) i art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujące kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Ich celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite; wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu likwidacji spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymywane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika lecz pozostawionych w spółce zyskach, czy też wniesionym wkładzie do spółki (pochodzącym z własnych, opodatkowanych wcześniej środków podatnika). Natomiast gdy wspólnik otrzyma z ww. tytułu niepieniężne składniki majątku odroczony zostanie moment opodatkowania do chwili, gdy podatnik odpłatnie zbędzie te składniki majątku, a zatem z tytułu tego zbycia uzyska dodatkowe, nieopodatkowane wcześniej środki.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że interpretacja przepisów regulujących kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa wspólnika w spółce niebędącej osobą prawną, tj. interpretacja m.in. art. 14 ust. 3 pkt 10 i pkt 12 lit. b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być dokonywana z uwzględnieniem zarówno wykładni systemowej, historycznej, jak i celowościowej tych przepisów, tj. ich ratio legis, którym przede wszystkim było wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych uzyskanych przez podatnika (vide wyroki WSA w Olsztynie z 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 130/13, WSA w Gdańsku z 22 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 387/13, z 2 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 479/13 oraz sygn. akt I SA/Gd 481/13, WSA w Krakowie z 12 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 134/14 oraz z 19 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 133/14). Nie może ona zatem odbywać się w oderwaniu od prawnopodatkowego statusu podmiotu nabywającego określone składniki majątku (otrzymywane później przez podatnika na skutek likwidacji spółki osobowej) na poszczególnych etapach funkcjonowania oraz obowiązujących wówczas ten podmiot zasad opodatkowania. W sytuacji zatem gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uczestniczy w spółce, która w toku prowadzonej działalności gospodarczej zmienia formę prawną (podlega przekształceniu), wykładni cyt. wyżej przepisów dot. skutków podatkowych likwidacji spółki osobowej należy dokonywać także z uwzględnieniem formy prawnej, w jakiej na przestrzeni czasu funkcjonowała ww. spółka oraz obowiązujących tą spółkę (bądź jej wspólników) zasad opodatkowania. Co do zasady bowiem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie powodowało otrzymanie tych składników majątku, których źródłem będzie majątek opodatkowany wcześniej zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym wykorzystywany do prowadzonej przez spółkę działalności. Natomiast te składniki majątku, które będą miały swoje źródło w majątku nieopodatkowanym podatkiem dochodowym (za wyjątkiem sytuacji, w której źródłem pochodzenia tych składników majątku będą przychody zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, bądź od których zaniechano poboru podatku), będą skutkować powstaniem u podatnika przychodu w momencie ich otrzymania na skutek likwidacji spółki osobowej. W przeciwnym bowiem przypadku, mogłoby dojść do całkowitego nieopodatkowania przysporzeń majątkowych (zarówno na etapie ich powstania w trakcie funkcjonowania spółki, jak i ich otrzymania przez wspólnika) co byłoby sprzeczne z generalną zasadą opodatkowania wynikającą z cyt. art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także z istotą podatków dochodowych.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa zawiązanie spółki niebędącej osobą prawną. Spółka ta byłaby wyposażona w majątek wniesiony do niej przez wspólników oraz nabyty przez spółkę. Spółka będzie spółką nowo zawiązaną. Nie powstanie z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej. W razie niepowodzenia planowanego przedsięwzięcia gospodarczego, podatnik dopuszcza możliwość rozwiązania spółki na podstawie uchwały wspólników. Po rozwiązaniu spółki zaspokojeniu wierzycieli wspólnicy staną się właścicielami majątku, jaki ewentualnie otrzymają w związku z likwidacją spółki.
Przenosząc uprzednio zanalizowane przepisy na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym opisana likwidacja spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zysk wypracowany w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego opodatkowany jest na bieżąco, zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec tego otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego środków pieniężnych oraz środków trwałych, nie będzie skutkować dla niego powstaniem przychodu, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Moment opodatkowania odnośnie do środków trwałych zostanie odroczony do chwili, gdy Wnioskodawca odpłatnie zbędzie te składniki majątku z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca otrzyma środki trwałe tytułem likwidacji spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego, które następnie odpłatnie zbędzie, koszty uzyskania przychodów z ich sprzedaży należy ustalić zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 3d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.
Przy czym, w myśl art. 22 ust. 8a cytowanej ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:
- wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki;
- wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.
W konsekwencji, w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę, przed upływem 6 lat, środków trwałych otrzymanych w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, koszty uzyskania przychodu należy ustalić w wysokości wartości początkowej tych składników majątku wykazanych w ewidencjach środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonych przez tę spółkę, pomniejszonej o dokonane przez tę spółkę odpisy amortyzacyjne.
Reasumując, w związku z likwidacją spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego u Wnioskodawcy:
- na moment otrzymania środków pieniężnych oraz środków trwałych nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, co wynika z art. 14 ust. 3 pkt 10 i pkt 12 lit. b) ustawy;
- w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy, środków trwałych otrzymanych w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawna, podstawę opodatkowania stanowić będzie różnica miedzy ceną sprzedaży tych składników majątkowych, a wydatkami poniesionymi przez spółkę niebędącą osobą prawną na nabycie lub wytworzenie składników majątkowych, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę, zgodnie z art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy