Temat interpretacji

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości (tj. od 95 000 zł)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2016 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Przy piśmie z dnia 24 czerwca 2016 r., nr IBPB-2-2/4511-621/16/MM, stosownie do art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) powyższy wniosek został przekazany, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 29 czerwca 2016 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 24 sierpnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.511.2016.1.SŻ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 24 sierpnia 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 30 sierpnia 2016 r.), zaś w dniu 7 września 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 5 września 2016 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, uzyskał przychód z odpłatnego zbycia przed upływem 5 lat nieruchomości o powierzchni 1580 m², położonej . Ww. nieruchomość zapisana jest w Księdze Wieczystej KW nr prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych ..

W dniu 14 czerwca 2012 r. przed notariuszem aktem notarialnym Rep. . rozszerzono wspólność majątkową małżeńską na nieruchomość nabytą przez żonę Wnioskodawcy w 2010 r. W wyniku aktu notarialnego zawartego 14 czerwca 2012 r. nieruchomość weszła w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską. Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej dotyczyło nieruchomości gruntowej, tj. działki 0, 1580 ha ..

Dla ww. nieruchomości została wydana decyzja Prezydenta . nr . z dnia 29 kwietnia 2011 r. zatwierdzająca projekt budowlany oraz zezwalająca na budowę budynku mieszkalnego. Budynek mieszkalny był budowany przez okres trwania małżeństwa. Nakłady na wybudowanie budynku mieszkalnego ponoszono ze środków pieniężnych objętych wspólnością majątkową małżeńską, za wyjątkiem wprowadzenia do nakładów budowlanych środków pieniężnych pochodzących z majątku odrębnego żony Wnioskodawcy w kwocie 93 000 zł (ze sprzedaży mieszkania nabytego przed zawarciem małżeństwa).

Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wybudował wraz z żoną budynek mieszkalny w stanie surowym zamkniętym, piętrowy, nieocieplony, bez podpiwniczenia, o powierzchni zabudowy 153,29 m ² , kryty dachówką ceramiczną, stolarka okienna PCV, z wykonaną hydrauliką, elektryką, rozprowadzonym ogrzewaniem podłogowym oraz grzejnikami na piętrze. Nieruchomość została sprzedana 2 grudnia 2015 r. za kwotę 322 000 zł, z czego Wnioskodawca otrzymał 95 000 zł, a była żona Wnioskodawcy 227 000 zł. Wielkość udziału Wnioskodawcy we współwłasności nieruchomości będącej przedmiotem odpłatnego zbycia w dniu sprzedaży, tj. 2 grudnia 2015 r. wynosiła 29,50%. Akt notarialny Rep. zawarty przed notariuszem . w z dnia 2 grudnia 2015 r. zawiera postanowienie o podziale ceny sprzedaży w sposób: 95 000 zł dla Wnioskodawcy i 227 000 zł dla byłej żony Wnioskodawcy. Małżonkowie wspólnie podjęli taką decyzję o podziale ceny sprzedaży nieruchomości, mając na względzie nierówny stopień przyczynienia się małżonków do powstania tego majątku, gdyż żona Wnioskodawcy przeznaczyła pieniądze otrzymane ze sprzedaży Jej mieszkania w wysokości 93 000 zł, jak również działkę pod budowę o powierzchni 1580 m², którą otrzymała od swojej mamy w akcie darowizny w 2010 r. Przedmiotowa nieruchomości była jedynym majątkiem jaki małżonkowie posiadali i sami uznali, że uzyskana cena ze sprzedaży nieruchomości będzie jednocześnie podziałem dorobku. Byli małżonkowie uznali zgodnie i zapisali w akcie notarialnym powyższy podział ceny sprzedaży ww. nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonał darowizny na rzecz byłej małżonki. Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Małżeństwo Wnioskodawcy zostało rozwiązane 9 września 2015 r. prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego .

Po rozwiązaniu małżeństwa nie dokonano podziału majątku wspólnego. Tego podziału dokonano zgodnie w wyniku sprzedaży nieruchomości w dniu 2 grudnia 2015 r.

Rozliczając PIT-39 za 2015 r. Wnioskodawca wykazał przychód w wysokości 161 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości (tj. od 95 000 zł)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku. Podział majątku dokonanego na skutek podziału ceny sprzedaży nie był ekwiwalentny dla obojga małżonków. Podział majątku został dokonany według różnego stopnia przyczynienia się małżonków do powstania tego majątku.

Zgodnie z przepisami art. 50 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego majątek dorobkowy małżonków przynależy w równych częściach do obydwojga małżonków i w taki sam sposób jest dzielony, np. z powodu rozwiązania małżeństwa przez sąd. Domniemanie równego udziału małżonków w majątku wspólnym może być obalone na skutek okoliczności faktycznych, polegających między innymi na przyczynieniu się jednego z małżonków do powstania majątku w stopniu wyższym (większym) niż małżonka drugiego. Okoliczności związane z ustaleniem nierównego (większego lub mniejszego) udziału w majątku wspólnym mogą wynikać albo z orzeczenia - wyroku sądu o podziale majątku dorobkowego bądź też z ustalenia (ugody) byłych małżonków.

W niniejszym przypadku byli małżonkowie uznali zgodnie i zapisali to w akcie notarialnym (Rep. . - w dniu 2 grudnia 2015 r.), że udział byłej żony Wnioskodawcy w majątku wspólnym jest większy i wynosi 227 000 zł, a udział byłego męża pozostaje mniejszy i wynosi 95 000 zł. Nierówny udział małżonków wynikał stąd, że była małżonka Wnioskodawcy przeznaczyła na realizację budynku, mienie osobiste w kwocie 93 000 zł (pochodzące ze sprzedaży mieszkania) i tym samym miała Ona prawo do żądania zwrotu tej kwoty przy podziale majątku dorobkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno płacić się podatku dochodowego od środków pieniężnych których Wnioskodawca nie otrzymał i nie ma możliwości ich wydatkowania na cele mieszkaniowe. W zeznaniu PIT-39 Wnioskodawca zadeklarował jedynie kwotę 95 000 zł na cele mieszkaniowe, którą uzyskał ze sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca uzyskał przychód z odpłatnego zbycia przed upływem 5 lat nieruchomości o powierzchni 1580 m², położonej ..

W dniu 14 czerwca 2012 r. aktem notarialnym Rep. rozszerzono wspólność majątkową małżeńską na nieruchomość nabytą przez żonę Wnioskodawcy w 2010 r. W wyniku ww. aktu notarialnego nieruchomość weszła w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską. Rozszerzona wspólność majątkowa małżeńska dotyczyła nieruchomości gruntowej.

Dla ww. nieruchomości została wydana decyzja Prezydenta nr . z dnia 29 kwietnia 2011 r. zatwierdzająca projekt budowlany oraz zezwalająca na budowę budynku mieszkalnego. Budynek mieszkalny był budowany przez okres trwania małżeństwa. Nakłady na wybudowanie budynku mieszkalnego ponoszono ze środków pieniężnych objętych wspólnością majątkową małżeńską, za wyjątkiem wprowadzenia do nakładów budowlanych środków pieniężnych pochodzących z majątku odrębnego żony Wnioskodawcy w kwocie 93 000 zł. Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wybudował wraz z żoną budynek mieszkalny w stanie surowym zamkniętym, piętrowy, nieocieplony, bez podpiwniczenia, o powierzchni zabudowy 153,29 m², kryty dachówką ceramiczną, stolarka okienna PCV, z wykonaną hydrauliką, elektryką, rozprowadzonym ogrzewaniem podłogowym oraz grzejnikami na piętrze. Nieruchomość została sprzedana 2 grudnia 2015 r. za kwotę 322 000 zł, z czego Wnioskodawca otrzymał 95 000 zł, a była żona Wnioskodawcy 227 000 zł. Wielkość udziału Wnioskodawcy we współwłasności nieruchomości będącej przedmiotem odpłatnego zbycia w dniu sprzedaży, tj. 2 grudnia 2015 r. wynosiła 29,50%. Akt notarialny zawarty przed notariuszem, zawiera postanowienie o podziale ceny sprzedaży w sposób: 95 000 zł dla Wnioskodawcy i 227 000 zł dla byłej żony Wnioskodawcy. Małżonkowie wspólnie podjęli taką decyzję o podziale ceny sprzedaży nieruchomości, mając na względzie nierówny stopień przyczynienia się małżonków do powstania tego majątku. Żona Wnioskodawcy przeznaczyła pieniądze otrzymane ze sprzedaży Jej mieszkania w wysokości 93 000 zł, jak również działkę pod budowę o powierzchni 1580 m2, którą otrzymała od swojej mamy w akcie darowizny w 2010 r. Przedmiotowa nieruchomości była jedynym majątkiem jaki małżonkowie posiadali i sami uznali, że uzyskana cena ze sprzedaży nieruchomości będzie jednocześnie podziałem dorobku. Byli małżonkowie uznali zgodnie i zapisali w akcie notarialnym powyższy podział ceny sprzedaży ww. nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonał darowizny na rzecz byłej małżonki. Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Małżeństwo Wnioskodawcy zostało rozwiązane 9 września 2015 r. prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego ..

Po rozwiązaniu małżeństwa nie dokonano podziału majątku wspólnego. Tego podziału dokonano zgodnie w wyniku sprzedaży nieruchomości w dniu 2 grudnia 2015 r.

Należy wyjaśnić, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.)

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jednakże stosownie do art. 47 § 1 powołanego Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Z powyższego wynika, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji, drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Innymi słowy, datą nabycia nieruchomości lub praw dla małżonka, który nie miał do nich prawa własności, gdyż znajdowały się one w majątku odrębnym współmałżonka, będzie data zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy). Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Dopiero z chwilą wyłączenia wspólności lub ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku (art. 43 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym (art. 43 § 3 ww. Kodeksu).

Stosownie do art. 45 § 1 i § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W myśl art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i § 3.

Biorąc pod uwagę powyższe, przychód ze sprzedaży w 2015 r. przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału przez Wnioskodawcę nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6 d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości w 2012 r. w wyniku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej na nieruchomość stanowiącą majątek osobisty żony Wnioskodawcy.

W 2015 r. małżeństwo Wnioskodawcy zostało rozwiązane, a następnie byli małżonkowie będący współwłaścicielami nieruchomości dokonali Jej sprzedaży i zarazem podziału uzyskanej ceny sprzedaży z uwzględnieniem ustalonego przez nich udziału każdego z małżonków w majątku wspólnym odpowiadającego stopniowi przyczynienia się każdego z małżonków do nabycia nieruchomości i wybudowania budynku mieszkalnego, w tym poniesionych nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny.

Powyższe okoliczności należy uwzględnić ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 podlega uzyskany przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, w części odpowiadającej przysługującemu Wnioskodawcy udziałowi w majątku wspólnym ustalonemu przez małżonków.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednoczenie podkreślić należy, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn zm.) nakłada na Ministra Finansów obowiązek wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zatem, tut. Organ wydając interpretację indywidualną nie dokonuje rozliczenia dochodu uzyskanego przez wnioskodawcę podlegającego opodatkowaniu bądź zwolnieniu z opodatkowania. Szczegółowe ustalenia w tym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje, że w związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę w dniu 8 czerwca 2016 r. wpłaty w kwocie 40 zł oraz w dniu 5 września 2016 r. wpłaty w kwocie 40 zł, na konto bankowe Izby Skarbowej w Łodzi, tytułem opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nienależna opłata w kwocie 40 zł zostanie zwrócona na adres zamieszkania Wnioskodawcy wskazany we wniosku ORD-IN w części F, stosownie do art. 14f § 2a i § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi