Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu miesiąca października 2016 r. oraz zaewidencjonowania w podatkowej księdze przyc... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 05.01.2017, sygn. 0461-ITPB1.4511.950.2016.2.PSZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu miesiąca października 2016 r. oraz zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za miesiąc październik 2016 r., na podstawie zawartej w dniu 26 września 2016 r. umowy leasingu samochodu osobowego pierwszą opłatę leasingową w kwocie netto 20.081 zł 30 gr powiększoną o 50% nieodliczonego podatku naliczonego w kwocie 2.309 zł 35 gr oraz opłatę przygotowawczą w kwocie 1.056 zł 91 gr powiększoną o 50% nieodliczonego podatku naliczonego w kwocie 121 zł 55 gr oraz opłaconych w dniu 26 października 2016 r. składek ubezpieczeniowych od ww. pojazdu samochodowego w kwocie łącznej 4.483 zł?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2016 r. (data wpływu 23 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie produkcji wyrobów jubilerskich oraz wykonywania konstrukcji metalowych na zlecenie. Jest podatnikiem podatku VAT czynnym, zobowiązanym do składania deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznie. Wnioskodawca zamierza w przyszłości nadal składać deklaracje miesięcznie w zakresie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w roku podatkowym 2016 jest zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem. Wnioskodawca zamierza prowadzić także podatkową księgę przychodów i rozchodów w następnych latach podatkowych w okresie trwania poniżej opisanej umowy leasingowej. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podatnik od uzyskiwanego dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19 %. Zaliczki z tytułu ww. zobowiązania podatkowego opłacane są miesięcznie. Do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje pojazdy samochodowe. Wnioskodawca w dniu 24 października 2016 r. zawarł z podatnikiem VAT czynnym umowę leasingu samochodu osobowego i przyjął go do użytkowania. Samochód osobowy jest oraz będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Strony umowy leasingu ustaliły wynagrodzenie należne leasingodawcy na kwotę 137.748 zł, które jest płatne przez Wnioskodawcę w następujący sposób:

opłata leasingowa pierwsza kwota brutto 24.700 zł, podatek naliczony 4.618 zł 70 gr, udokumentowana fakturą wystawioną przez leasingodawcę która została doręczona Wnioskodawcy w dniu 27 października 2016 r. płatna do 31 października 2016 r.,
opłata przygotowawcza w kwocie brutto 1.300 zł, podatek naliczony 243 zł 09 gr, udokumentowana fakturą wystawioną przez leasingodawcę. która została doręczona Wnioskodawcy w dniu 27 października 2016 r. płatna do 31 października 2016 r.,
35 rat leasingowych miesięcznych w okresie od listopada 2016 do września 2019 r. płatnych do 22 dnia każdego miesiąca, w kwocie brutto 3.192 zł, podatek naliczony 597 zł 03 gr, które będą udokumentowane przez leasingodawcę fakturami,
wartość końcowa wyniesie 105 zł 28 gr.

Wnioskodawca postanowił, iż od dnia 27 października 2016 r. będzie odliczał od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy podatek naliczony w wysokości 50 % z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego pojazdu samochodowego oraz z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z jego eksploatacją w tym z 35 rat leasingowych oraz z faktury z października 2016 r. dokumentującej pierwszą opłatę leasingową w kwocie brutto 24.700 zł oraz z faktury z dnia 25 października 2016 r. dokumentującej opłatę przygotowawczą w kwocie 1.300 zł.

Z faktury dokumentującej pierwszą opłatę leasingową oraz opłatę przygotowawczą podatek naliczony zostanie odliczony przez Wnioskodawcę w rozliczeniu za miesiąc październik 2016 r.

Wnioskodawca po dniu 24 października 2016 r., do chwili obecnej nie złożył w Urzędzie Skarbowym w ... informacji (na druku VAT-26), o której to informacji mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r., w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r., poz. 371), iż będzie ww. samochód osobowy użytkować wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz nie założył od dnia 24 października 2016 r. dla niniejszego samochodu osobowego oraz nie prowadzi do chwili obecnej oraz nie ma zamiaru prowadzić w przyszłości, ewidencji przebiegu pojazdu, o której to ewidencji mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca zamierza pierwszą opłatę leasingową w kwocie netto 20.081 zł 30 gr powiększoną o 50% nieodliczonego podatku naliczonego oraz opłatę przygotowawczą w kwocie 1.056 zł 91 gr powiększoną o 50% nieodliczonego podatku naliczonego zaewidencjonował w miesiącu październiku 2016 r. do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu październiku 2016 r.

W dniu 26 października 2016 r. Wnioskodawca zawarł z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczeniową ww. leasingowanego od dnia 24 października 2016 r. pojazdu samochodowego w zakresie pełnym (OC i AC, Pomoc w drodze, ubezpieczenie szyb oraz NW), którego to pojazdu właścicielem jest leasingodawca, udokumentowaną polisą, wskazując między innymi ww. umowie ubezpieczeniowej, iż w zakresie AC wartość ubezpieczenia pojazdu wynosi 155.600 zł oraz opłacił w dniu 26 października 2016 r. gotówką za okres ubezpieczenia od dnia 26 października 2016 r. do dnia 25 października 2017 r. należne składki ubezpieczeniowe w kwocie łącznej 4.483 zł. Przedmiotowe składki ubezpieczeniowe zostały przez Wnioskodawcę zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w październiku 2016 r. tylko w części określonej na zasadach wynikających art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w części ustalonej jako proporcja kwoty 20.000 EURO przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych z dnia 26 października 2016 r. do wartości wskazanej w polisie jako wartość ubezpieczenia 155.600 zł.

Umowa leasingu samochodu spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj.:

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji,
suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada wartości początkowej ww. pojazdu. Natomiast w przypadku zawarcia następnej umowy leasingu ww. środka trwałego będącego uprzednio przedmiotem umowy leasingu, będzie odpowiadała co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu.

W dniu zawarcia umowy leasingu finansujący nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
art. 23 i art. 37 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym, z zaznaczeniem, iż w przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2 dotyczącą także wspólników tychże spółek.

Opisana we wniosku pierwsza opłata leasingowa ma charakter należności z tytułu używania przedmiotu leasingu.

Pierwsza opłata leasingowa ma charakter opłaty samoistnej, bezzwrotnej, niezależnej od pozostałych rat leasingowych uiszczanych przez Wnioskodawcę w trakcie trwania umowy leasingu, a jej wykonanie jest obowiązkiem strony wynikającym z zawartej umowy leasingu pojazdu.

Opisana pierwsza opłata leasingowa ma charakter należności z tytułu używania przez Wnioskodawcę na podstawie ww. umowy leasingu pojazdu i z uwagi na powyższe:

nie ma charakteru należności związanej z czynnością przygotowania lub z czynnością dotyczącą zawarcia ww. umowy leasingu, w szczególności ww. opłata nie stanowi wynagrodzenia dla leasingodawcy za czynności przygotowawcze wykonane do dnia zawarcia niniejszej umowy,
nie ma charakteru należności z tytułu czynności przygotowawczych do wydania przedmiotu leasingu, których okres przekracza rok podatkowy 2016 r.,
nie jest kaucją gwarancyjną albo inną formą zabezpieczenia leasingodawcy przed ryzykiem utraty lub zniszczeniem pojazdu w trakcie trwania umowy leasingu, o charakterze zwrotnym,
nie dotyczy kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu, w okresie przekraczającym rok podatkowy 2016 r.,
nie ma innego charakteru niż opisany powyżej w punktach a-d, i nie dotyczy okresu przekraczającego roku podatkowego 2016 r.

Opłata przygotowawcza dotyczy czynności związanych przygotowaniem oraz sporządzeniem umowy leasingowej i dotyczy czynności związanych z wydaniem przedmiotu leasingu. Wskazać należy, iż przedmiotowa opłata nie dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy 2016r.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z leasingiem opisanego powyżej samochodu osobowego mają pośredni związek z prowadzoną przez Niego samodzielną działalnością gospodarczą. Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma On prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu miesiąca października 2016 r. oraz zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w październiku 2016 r. na podstawie zawartej w dniu 24 października 2016 r. umowy leasingu pierwszą opłatę leasingowa w kwocie netto 20.081 zł 30 gr powiększoną o 50% nieodliczonego podatku naliczonego w kwocie 2.309 zł 35 gr oraz opłatę przygotowawczą w kwocie 1.056 zł 91 gr powiększoną o 50% nieodliczonego podatku naliczonego w kwocie 121 zł 55 gr.

Natomiast w stosunku do opłaconych w dniu 26 października 2016 r. składek ubezpieczeniowych od ww. pojazdu samochodowego w kwocie łącznej 4.483 wskazać należy, że Wnioskodawcę obowiązuje ograniczenie, o którym to ograniczeniu mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym przepisem składki nie mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, a jedynie mogą zostać zaliczone w kwocie niższej ustalonej przez Wnioskodawcę jako proporcja kwoty 20.000 EURO przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych z dnia 26 października 2016 r. odniesiona do wartości wskazanej w polisie jako wartość ubezpieczenia pojazdu samochodowego 155.600 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy. Samochód używany jest wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, że zawarta umowa spełnia definicję ustawową leasingu operacyjnego. Na podstawie przepisów ustawy od towarów i usług Wnioskodawca rozlicza 50% podatku VAT od zakupu i wydatków (włącznie z paliwem), z tytułu wykorzystywania samochodu.

Kwestie dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umowami leasingu zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 23a-23l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale 4a ustawy jest mowa o umowie leasingu, rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej finansującym, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z treści art. 23b ust. 1 powołanej ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.),
przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Natomiast w myśl art. 23b ust. 3 ww. ustawy, w przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 powołanej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem pierwszej opłaty leasingowej, wszystkich pozostałych rat leasingowych oraz opłaty przygotowawczej.

Stosownie do treści art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Pierwsza opłata leasingowa, o której mowa we wniosku, ma charakter opłaty samoistnej, bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, a poniesienie jej jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłata ta, jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowy leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. W takim przypadku na płaszczyźnie powołanych przepisów, pierwsza opłata leasingowa powinna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, bez konieczności rozliczania jej w czasie.

Wydatek związany z uiszczeniem pierwszej opłaty leasingowej, o którym mowa we wniosku, powinien zostać zatem zaewidencjonowany w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia, tj. w dniu wystawienia faktury.

Powyższe odnosi się również do wydatku z tytułu opłaty przygotowawczej, który jak wskazano we wniosku nie dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy. Podlega zatem zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia (wystawienia faktury).

Zauważyć także należy, że (co do zasady) naliczony podatek od towarów i usług, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Jednakże ustawodawca przewidział pewne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z cytowanego przepisu wynika więc, że kosztem podatkowym może być podatek od towarów i usług w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, podatek naliczony nie może zostać odliczony od podatku należnego lub zwrócony. Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego obowiązuje również podatników, którzy w związku ze zmianą przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jaka nastąpiła od 1 kwietnia 2014 r., nie będą korzystać ze 100% odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, o ile samochód ten będzie w całości wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej (nie będzie wykorzystywany na cele niezwiązane z tą działalnością).

Reasumując, stwierdzić należy, że skoro jak wskazano we wniosku zawarta przez Wnioskodawcę umowa leasingu operacyjnego spełnia przesłanki, o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawca jako korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w całości wartość netto pierwszej opłaty leasingowej i opłaty przygotowawczej wynikających z umowy leasingu operacyjnego.

Podstawą zaliczenia wydatków z tego tytułu jest spełnienie kryteriów wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli zostaną one spełnione, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pierwszą opłatę leasingową oraz opłatę przygotowawczą w pełnej wysokości. Wydatki z tytułu pierwszej opłaty leasingowej oraz opłaty przygotowawczej, Wnioskodawca może rozpoznać jako koszt uzyskania przychodów jednorazowo (w całości) w dacie poniesienia, tj. w październiku 2016 r.

Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może także zaliczać naliczony podatek VAT od ww. wydatków (pierwszej opłaty i opłaty przygotowawczej), którego nie może odliczyć od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (50% tego podatku).

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Zaliczeniu do kosztów podlegają zatem składki ubezpieczeniowe przypadające wyłącznie na wartość samochodu nie wyższą niż 20.000 euro.

Przewidziane ustawą ograniczenie dotyczy tylko składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu, czyli składek z tytułu ubezpieczenia pojazdów mechanicznych od skutków uszkodzenia, zniszczenia i kradzieży tzw. AUTOCASCO (AC).

Zatem, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów ubezpieczenia samochodów w części dotyczącej składki na AC podlegać będzie ograniczeniom wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy wartość samochodu przekraczać będzie równowartość 20.000 euro, przeliczoną na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Skoro więc to Wnioskodawca, jako korzystający, poniósł wydatki z tytułu ubezpieczenia leasingowanego samochodu, to koszty składek Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym w odniesieniu do składek ubezpieczenia autocasco winien zastosować ograniczenie do limitu równowartości 20.000 euro.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie