Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. (data wpływu 1 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 27 sierpnia 2015 r. oraz w dniu 1 września 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiony został następujący stan faktyczny.

W 1992 r. Wnioskodawczyni w drodze spadku stała się współwłaścicielem nieruchomości położonej w miejscowości O. Udział przysługujący Wnioskodawczyni w tej nieruchomości wynosił 0.1040 ha (tysiąc czterdzieści metrów kwadratowych).

Na żądanie Wnioskodawczyni, Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 21 czerwca 2010 r. zniósł współwłasność tej nieruchomości. W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielką działki geodezyjnej o nr 28/4 o powierzchni 0.1040 ha, tj. tysiąc czterdzieści metrów kwadratowych. W wyniku dokonanego podziału nieruchomości i zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni uzyskała na własność działkę odpowiadającą posiadanemu wcześniej udziałowi.

Wnioskodawczyni wskazuje, że zniesienie współwłasności dokonane na podstawie postanowienia Sądu z dnia 21 czerwca 2010 r. było ekwiwalentne, tj. nastąpiło bez żadnych spłat i dopłat pomiędzy stronami. W jego wyniku Wnioskodawczyni otrzymała na własność działkę, której wartość mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni we współwłasności przed jej zniesieniem.

W dniu 3 października 2015 r. w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży ww. działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży działki stanowi źródło przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni wskazuje, że z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości (w tym wypadku: działki) uzyskane po upływie pięciu lat od dnia ich nabycia nie stanowią źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że sprzedana przez Nią działka nabyta została w roku 1992, zaś postanowieniem z dnia 21 czerwca 2010 r. nastąpiło zniesienie współwłasności, wskutek którego nie nastąpiło zwiększenie posiadania, gdyż w jego wyniku Wnioskodawczyni stała się właścicielką działki o powierzchni równej posiadanemu udziałowi w nieruchomości. Wnioskodawczyni uważa, że nabycie sprzedanej przez Nią nieruchomości nastąpiło w okresie znacznie dłuższym niż pięć lat, a tym samym przychód uzyskany z tej sprzedaży nie stanowi źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że W 1992 r. Wnioskodawczyni w drodze spadku stała się współwłaścicielem nieruchomości. Na żądanie Wnioskodawczyni, Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 21 czerwca 2010 r. zniósł współwłasność tej nieruchomości. W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielką działki geodezyjnej o nr 28/4 o powierzchni 0.1040 ha, tj. tysiąc czterdzieści metrów kwadratowych. Zniesienie współwłasności było ekwiwalentne, tj. nastąpiło bez żadnych spłat i dopłat pomiędzy stronami, zaś w jego wyniku Wnioskodawczyni otrzymała na własność działkę, której wartość mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni we współwłasności przed jej zniesieniem.

W dniu 3 października 2015 r. w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży ww. działki.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 cytowanej ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 ww. ustawy). Natomiast postanowienie sądu potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Zatem dla podatku dochodowego istotna z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będących przedmiotem spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy Kodeks cywilny). W myśl art. 196 § 1 cytowanej ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby na rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Skoro zatem, wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię działki nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Jej we współwłasności przed dokonanym podziałem i w wyniku zniesienia współwłasności, udział Wnioskodawczyni nie uległ powiększeniu, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Oznacza to, iż nabycie przedmiotowej działki nastąpiło w roku 1992 r., czyli w dacie pierwotnego nabycia w drodze spadku. Zatem 5 letni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być liczony od końca 1992 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 1997 r.

W związku z tym, że dokonana w dniu 3 października 2015 r. sprzedaż działki geodezyjnej oznaczonej nr 28/4, o pow. 0.1040 ha została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku z tytułu tej sprzedaży.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy