Temat interpretacji

1. Czy w związku z dokonaniem zniesienia współwłasności, zgodnie z opisaną wcześniej sytuacją, za datę nabycia nieruchomości uznaje się 2006 r. czy 2010 r.?
2. Czy w związku z tym w przypadku sprzedaży działek nr 127/12 oraz nr 127/14 występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości?
3. Czy w związku z tym zbycie działki nr 127/13 podlega opodatkowaniu?
4. Czy w związku ze sprzedażą działki nr 127/11 występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2015 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 17 marca 2016 r., Nr IPTPB2/4511-868/15-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 17 marca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 marca 2016 r.). W dniu 25 marca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 24 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 3 stycznia 2006 r. otrzymał w formie darowizny (akt notarialny Rep. A nr .. z dnia 3 stycznia 2006 r.) od swojego ojca .. udział wynoszący połowę w nieruchomości rolnej znajdującej się przy ul. ., zawierającej obszar 2 ha 8048 m², składającej się z dwóch działek ziemi, oznaczonych wtedy jako działki ewidencyjne nr 127/3 i nr 127/4, obręb ... Drugą część udziału miała w posiadaniu ciotka Wnioskodawcy, ... Ciotka Wnioskodawcy nabyła swój udział w drodze dziedziczenia po matce w 1995 r.

W dniu 4 grudnia 2009 r. dokonano podziału działek nr 127/2 oraz nr 127/4 w taki sposób, że działka nr 127/4 uległa podziałowi na działki: nr 127/8 o powierzchni 1 hektar 5 arów 36 m² i nr 127/9 o powierzchni 1 hektar 41 arów 93 m². Działka nr 127/2 o powierzchni 39 arów 47 m², zabudowana jest budynkiem mieszkalnym. Na podstawie tego podziału w dniu 7 stycznia 2010 r. została zawarta umowa w formie aktu notarialnego z dnia 7 stycznia 2010 r. (Rep. A ..) o zniesienie współwłasności pomiędzy Wnioskodawcą a Jego ciotką, ... Zniesienia dokonano w taki sposób, że Wnioskodawcy przypadła na wyłączną własność, niezabudowana działka nr 127/9, natomiast ciotce Wnioskodawcy działki: niezabudowana nr 127/8 oraz zabudowana nr 127/2. Przy czym wartość przedmiotowej nieruchomości określono na łączną kwotę 202 585 zł, w tym działki nr 127/8 na kwotę 52 680 zł, działki nr 127/9 na kwotę 70 965 zł, a działki nr 127/2 na kwotę 78 970 zł. Biorąc pod uwagę, że zgodnie z darowizną przysługiwał Wnioskodawcy udział, wynoszący połowę nieruchomości, po zniesieniu współwłasności Wnioskodawca zachował działkę gruntu dużo mniejszej wartości niż Jego ciotka. Wnioskodawca, jak wyżej wskazano otrzymał nieruchomość wartą 70 965 zł, natomiast Jego ciotka działki na łączną kwotę 131 620 zł. Mimo, że wartość nieruchomości, którą otrzymał Wnioskodawca na wyłączność jest dużo niższa niż działki Jego ciotki, zdecydowali się Oni na zniesienie współwłasności bez jakichkolwiek spłat i dopłat. Nabyta w drodze zniesienia współwłasności działka stanowi część gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.).

W 2011 r. dokonano kolejnego podziału nieruchomości rolnej na działki nr 127/10 oraz nr 127/11. Dla działki nr 127/10 o powierzchni 3 000 m² wydano warunki zabudowy i nieruchomość ta została sprzedana. Wnioskodawca złożył oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy o podatki dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.). W grudniu 2014 r. Wnioskodawca dokonał rozliczenia kwoty ze sprzedaży działki nr 127/10, poprzez złożenie deklaracji wraz z fakturami.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. nieruchomość, stanowiąca własność Wnioskodawcy została podzielona na działki: nr 127/12, nr 127/13, nr 127/14, nr 127/15 oraz nr 127/16. Przy czym działka nr 127/15 stanowi drogę wewnętrzną, dla działek nr 127/12, nr 127/13 oraz nr 127/14 wydano warunki zabudowy.

W sierpniu 2014 r. Wnioskodawca sprzedał (akt notarialny Rep. A nr ..) działkę nr 127/12. W przypadku działki nr 127/13, w dniu 4 sierpnia 2014 r. nastąpiło podpisanie aktu notarialnego Rep. A ., który dotyczył umowy, zgodnie z którą Wnioskodawca przenosi nieruchomość, w zamian za zwolnienie z długu. Kolejnej sprzedaży działki nr 127/14 Wnioskodawca dokonał w dniu 20 marca 2015 r. (akt notarialny Rep. A nr ..).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że działka nr 127/2, będąca przedmiotem zniesienia współwłasności w 2010 r., jest działką wchodzącą w skład nieruchomości rolnej znajdującej się przy ul. .. (Wnioskodawca błędnie podał oznaczenie działki jako nr 127/3). Działka nr 127/2 nie została podzielona w żaden sposób. Sformułowanie: Nabyta w drodze zniesienia współwłasności działka stanowi część gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tj. z dnia 24 października 2013 r., Dz. U. z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.) odnosi się do działki nr 127/9. Podział na działki nr 127/10 oraz nr 127/11 odnosi się do podziału działki nr 127/9. Działka nr 127/10 nie została sprzedana. W dniu 28 lutego 2012 r. została sprzedana, aktem notarialnym Rep. A nr ., działka nr 127/11. Ww. sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. Podział z dnia 25 kwietnia 2013 r. odnosi się do działki nr 127/10. Odpłatne zbycie działek: nr 127/12, 127/13, 127/14 nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Zbycie w przyszłości działki nr 127/16 będzie odpłatne i nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w związku z dokonaniem zniesienia współwłasności, zgodnie z opisaną wcześniej sytuacją, za datę nabycia nieruchomości uznaje się 2006 r. czy 2010 r....
2. Czy w związku z tym w przypadku sprzedaży działek nr 127/12 oraz nr 127/14 występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości...
3. Czy w związku z tym zbycie działki nr 127/13 podlega opodatkowaniu...
4. Czy w związku ze sprzedażą działki nr 127/11 występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości...
5. Czy w przypadku zbycia w przyszłości działki nr 127/16 wystąpi obowiązek zapłaty podatku ze sprzedaży nieruchomości...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1, 2, 3, 4 dotyczące przedstawionego stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. ), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Zgodnie ze złożonym wnioskiem nieruchomość gruntową, Wnioskodawca nabył drogą darowizny od ojca w dniu 3 stycznia 2006 r. Następnie w dniu 7 stycznia 2010 r., Wnioskodawca zawarł umowę o zniesienie współwłasności w ten sposób, że wartość otrzymanych przez Niego - w drodze zniesienia współwłasności (dokonanego aktem notarialnym z dnia 7 stycznia 2010 r.) - działek gruntu mieści się w udziale (w ujęciu wartościowym), jaki pierwotnie przysługiwał Wnioskodawcy we współwłasności nieruchomości nabytej na podstawie aktu notarialnego z dnia 3 stycznia 2006 r.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Natomiast jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się bowiem zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zauważyć należy, że z taką sytuacją nie mamy do czynienia w przypadku Wnioskodawcy, gdyż jak wskazano powyżej wartość otrzymanych przez Niego - w drodze częściowego zniesienia współwłasności - działek gruntu mieści się w udziale (w ujęciu wartościowym), jaki pierwotnie przysługiwał Wnioskodawcy we współwłasności nieruchomości.

A skoro tak, to stwierdzić należy, że datą nabycia działek - których sprzedaży Wnioskodawca dokonał jest dzień 3 stycznia 2006 r.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca uważa, że nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży działek nr: 127/11, 127/12, 127/13, 127/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 3 stycznia 2006 r. otrzymał w formie darowizny od swojego ojca udział wynoszący ½ w nieruchomości rolnej składającej się z dwóch działek ziemi, oznaczonych nr 127/2 i nr 127/4. Właścicielką pozostałego udziału była ciotka Wnioskodawcy. W dniu 4 grudnia 2009 r. dokonano podziału ww. nieruchomości rolnej (działek nr 127/2 oraz nr 127/4) w taki sposób, że działka nr 127/4 uległa podziałowi na działki: nr 127/8 i nr 127/9. Działka nr 127/2 zabudowana budynkiem mieszkalnym nie została podzielona. Na podstawie tego podziału w dniu 7 stycznia 2010 r. została zawarta umowa o zniesienie współwłasności pomiędzy Wnioskodawcą a Jego ciotką. Zniesienia dokonano w taki sposób, że Wnioskodawcy przypadła na wyłączną własność, niezabudowana działka nr 127/9, natomiast ciotce Wnioskodawcy działki: niezabudowana nr 127/8 oraz zabudowana nr 127/2. Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawca otrzymał nieruchomość o wartości 70 965 zł, natomiast Jego ciotka działki na łączną kwotę 131 620 zł. Mimo, że wartość nieruchomości, którą otrzymał Wnioskodawca na wyłączność jest dużo niższa niż działki Jego ciotki, zdecydowali się na zniesienie współwłasności bez jakichkolwiek spłat i dopłat. W 2011 r. dokonano podziału działki 127/9 na działki nr 127/10 oraz nr 127/11. Działka nr 127/10 nie została sprzedana. W dniu 28 lutego 2012 r. została sprzedana działka nr 127/11. Ww. sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. W dniu 25 kwietnia 2013 r. została podzielona działka nr 127/10 na działki: nr 127/12, nr 127/13, nr 127/14, nr 127/15 oraz nr 127/16. Przy czym działka nr 127/15 stanowi drogę wewnętrzną, dla działek nr 127/12, nr 127/13 oraz nr 127/14 wydano warunki zabudowy. W sierpniu 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę nr 127/12. W przypadku działki nr 127/13 w dniu 4 sierpnia 2014 r. nastąpiło podpisanie aktu notarialnego, który dotyczył umowy, zgodnie z którą Wnioskodawca przenosi nieruchomość, w zamian za zwolnienie z długu. Kolejnej sprzedaży działki nr 127/14 Wnioskodawca dokonał w dniu 20 marca 2015 r. Odpłatne zbycie działek nr 127/12, 127/13, 127/14 nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę działek będących przedmiotem odpłatnego zbycia (w 2012 r. 127/11, w 2014 r. 127/12 i 127/13, w 2015 r. 127/14) nastąpiło w 2006 r. W wyniku zniesienia współwłasności w 2010 r. Wnioskodawca otrzymał nieruchomość, która nie przekroczyła udziału jaki pierwotnie Mu przysługiwał we współwłasności nieruchomości będących przedmiotem zniesienia współwłasności.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz wyżej powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nabytych w 2006 r. działek: 127/11 w 2012 r., 127/12 i 127/13 w 2014 r. oraz 127/14 w 2015 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem ich zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie wystąpi obwiązek zapłaty tego podatku.

Jednocześnie Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 5 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi