Temat interpretacji
Zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają (...) niezależnie od przewidywanego okresu używania:
- przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",
- budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie.
W art. 22 ust. 4 pkt 1 określono, iż podatnicy mogą stosować indywidualne stawki amortyzacji w przypadku przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym, że dla inwestycji w obcych budynkach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
Przepisy podatkowe nie definiują określenia inwestycji w obcych środkach trwałych. W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcych środkach są nakłady poniesione na ulepszenie, adaptację lub modernizację istniejącego środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Natomiast pod pojęciem budynek, zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016), należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z przytoczonych wyżej definicji wynika, iż inwestycja w obcych środkach trwałych nie jest tożsama z budową budynku handlowego na obcym gruncie co znalazło odzwierciedlenie w art. 22 a ustawy, w którym wymieniono odrębnie budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie i inwestycje w obcych środkach trwałych. Wobec tego budynek wybudowany na cudzym gruncie nie jest inwestycją w obcych środkach trwałych, zatem nie ma zastosowania przepis art. 22 j ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, a oznacza to, iż podatnik nie może zastosować indywidualnej stawki amortyzacji do amortyzowania budynku wybudowanego na cudzym gruncie.
Art. 22 i ust. 1 powołanej ustawy stanowi, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22 j -22 ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22 h ust. 1 pkt. 1.