Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 tekst jednolity/, Naczelnik Urzędu Sklarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim stwierdza, iż stanowisko Pani zawarte we wniosku z dnia 29.11.2005 r. jest nieprawidłowe.
U z a s a d
n i e n i e
Wnioskiem z dnia 29.11.2005 r. wystąpiła Pani z prośbą o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zwrotu otrzymanych kosztów na zagospodarowanie i osiedlenie związane z koniecznością zamieszkania w innej miejscowości na skutek zmiany miejsca pracy z Warszawy do Poznania.
Pytanie podatnika :
Czy wypłacona kwota kosztów na zagospodarowanie i osiedlenie się w wysokości 200% wynagrodzenia miesięcznego jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych art.21 ust.1 pkt 14 ustawy z dnia 14 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn.zm/ w związku z przeniesieniem do pracy w innej miejscowości.
Zdaniem Pani wyżej wymienione kwoty podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 14 cytowanej ustawy do wysokości 200 % wynagrodzenia należnego pracownikowi w miesiącu w którym kwoty te zostały
wypłacone.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim nie podziela Pani stanowiska w/w sprawie i wyjaśnia co następuje:
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.f. wolne od podatku są kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc w którym nastąpiło przeniesienie. Należy zwrócić uwagę na treść art.10 w/w ustawy, który szczegółowo wymienia żródła przychodów, a jako jedyne z nich wyszczególnia w ust. 1 pkt. 1 stosunek służbowy i stosunek pracy. Zgodnie z art. 2 ustawy - Kodeks pracy, pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Zatem nawiązanie stosunku pracy, w ramach którego następuje włącznie pracownika do działalności pracodawcy i podporządkowanie go regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownika co
do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy następuje na podstawie umowy o pracę bądź innych wymienionych czynności prawnych. Należy przy tym zaznaczyć, iż odmienność poszczególnych stosunków pracy została wyraźnie zaznaczona w kodeksie pracy. Umowę o pracę uregulowano w art. 25 - 67, a stosunek pracy na podstawie powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę w art. 68 -77. Zatem bezspornie mamy tu doczynienia z różnymi stosunkami pracy, które w sposób znaczący różnią się od siebie, natomiast żaden z nich nie został określony jako stosunek służbowy. Stosunek służby państwowej występuje w wojsku i jednostkach zmilitaryzowanych, a nadto regulowany jest ustawami zaliczonymi do prawa administracyjnego. Osoby zatrudnione w tych służbach są funkcjonariuszami, a nie pracownikami ich prawa oraz obowiązki są regulowane przepisami ustaw, zwanymi pragmatykami służbowymi. Stwierdzić należy, iż zarówno w prawie pracy, jak i ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych
rozróżnia się stosunek pracy i stosunek służbowy.
Reasumując, zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie obejmowało kwot wypłaconych przez pracodawcę pracownikowi zatrudnionemu na podstawie stosunku pracy, a więc na pracodawcy ciążą obowiązki płatnika określone w ww. ustawie dla podmiotów wypłacających świadczenia ze stosunku pracy.
Tutejszy organ podatkowy informuje, iż przedmiotowa interpretacja ma zastosowanie wyłącznie do stanu faktycznego przedstawieonego we wniosku i została wydana według stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia tego stanu.
Zgodnie z art. 14 b § 1 i 2 w/w ustawy - Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym w § 5 tego artykułu.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora
Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie siedmiu dni od daty jego doręczenia / art. 236 § 2 pkt 1 ordynacji podatkowej/. Zażaleenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.