Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami)postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - Podatnikowi oceniając jego stanowisko odnośnie różnic kursowych przedstawione we wniosku z dnia 15.02..2006r. (wpływ do Urzędu dnia 16..02.2006r.). o udzielenie interpretacji jako prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Stan faktyczny przedstawiony przez WnioskodawcęFirma prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Rachunki zagraniczne za paliwo płaci kartą płatniczą. Rachunek bankowy jest obciążony w tym samym dniu, w którym wystawiony jest paragon z paliwo. Wyciąg zbiorczy dotyczący tych transakcji Firma otrzymuje na koniec miesiąca. Paragony za paliwo są księgowane w kwocie brutto. Firma nie korzysta z odliczeń podatku VAT.
Przedmiot interpretacjiPodatnik we wspomnianym piśmie z dnia 15.02.2006r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku o interpretację przepisów prawa w zakresie:- czy płacąc rachunki zagraniczne za paliwo kartą płatniczą wystąpią różnice kursowe ?
Stanowisko WnioskodawcyPodatnik uważa , iż w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów różnice kursowe nie wystąpią.
Ocena prawna stanowiska WnioskodawcyZgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powyższej ustawy. Generalna zasada momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów została określona na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych w art. 22 ust. 1 i 4. Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, że wydatek jest ewidencjonowany według daty jego faktycznego poniesienia. Wyjątkiem od stosowania tej zasady jest spełnienie przez podatnika prowadzącego księgę przychodów i rozchodów warunku określonego w art. 22 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zasady uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez osoby osiągające dochody z działalności gospodarczej i prowadzące podatkowe księgi przychodów i rozchodów uzależnione są od sposobu, w jaki prowadzone są księgi.
Na podstawie § 17 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm. ) - zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi z zastrzeżeniem § 30 (tj. gdy księgę prowadzi biuro lub podatnik stosuje zasady ewidencji określone dla biura rachunkowego), niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się z zastrzeżeniem § 20 i § 30 jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym. Powyższe oznacza, że dowody księgowe dotyczące wydatków innych niż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych powinny być ujęte w księdze podatkowej w dniu ich faktycznego poniesienia (zapłaty). Aby jednak poniesione wydatki można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, muszą być one odpowiednio udokumentowane. Zastosowanie będą tu miały ogólne zasady dotyczące dowodów księgowych zawarte w § 12- 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.Płatności regulowane za pomocą karty płatniczej traktuje się jak pozostałe formy bezgotówkowe regulowania zobowiązań, co wynika z postanowień zarządzenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 29 maja 1998 r. w sprawie form i trybu przeprowadzania rozliczeń pieniężnych za pośrednictwem banków (M. P. z 1998 r. Nr 21 poz. 320 ze zm.). Zgodnie z § 10 ww. rozporządzenia na warunkach określonych w umowach strony mogą stosować w rozliczeniach bezgotówkowych także okresowe rozliczenia saldami, rozliczenia planowe oraz karty płatnicze. Rozliczenie zapłaty za pomocą karty następuje po upływie pewnego czasu od dnia zapłaty, co oznacza, że zapłata nie jest równoznaczna z jej rozliczeniem. Sposób rozliczania transakcji dokonywanych przy użyciu karty jest określany w regulaminie użytkowania danej karty przez wydający ją bank.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Analiza powyższego przepisu wskazuje, że różnice kursowe z tytułu różnych kursów walut, mogą być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów dopiero wówczas, gdy nastąpi faktyczna zapłata za nabyty towar lub usługę. Nadmienić jednak należy, że w odniesieniu do kosztów związanych z zakupem materiałów podstawowych bądź towarów handlowych mogą wystąpić różnice kursowe. W przypadku zakupu towarów dniem zaksięgowania nie jest dzień zapłaty za towar, ale dzień w którym towary te są ujmowane (księgowane) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W sytuacji kiedy dzień zarachowania wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych bądź materiałów podstawowych jest inny niż dzień zapłaty występują różnice kursowe. Ustawodawca nie definiuje pojęcia zapłaty, dlatego kierując się dyrektywami wykładni językowej należy ten termin rozumieć tak jak jest on rozumiany w języku potocznym. Przez zapłatę rozumiemy uiszczenie należności za coś; zapłacenie; zapłata w pieniądzach, w naturze. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje również pojęcia "poniesione", stanowi tylko, że warunkiem uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu jest jego poniesienie przez podatnika. Kierując się wykładnią językową i systemową za koszt poniesiony należy uznać koszt faktycznie zrealizowany w znaczeniu kasowym (rozchód pieniężny).
W przedstawionej sytuacji, gdy Podatnik nabył usługę w firmie zagranicznej w postaci zakupu paliwa - realizacja transakcji następuje za pomocą karty płatniczej w walucie obcej, natomiast Bank, z którego usług korzysta ponoszący koszt, przelicza kwotę wynikającą z paragonu lub rachunku, wyrażoną w walucie obcej na złote wg określonego kursu walut i przebieg operacji odzwierciedla na dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji. Kwota wynikająca z wyciągu bankowego, jaką został obciążony rachunek bankowy z tytułu zapłaty kartą płatniczą, stanowi w przedstawionej sytuacji koszt uzyskania przychodu. Zdaniem tutejszego Organu Podatkowego, w przypadku regulowania kosztów za granicą, kartą płatniczą maja zastosowanie przepisy art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ze względu na sposób przeprowadzanej transakcji przez bank, z którego usług korzysta Podatnik oraz przyjmując metodę księgowania kosztów - kasową- różnice kursowe nie występują. Moment obciążenia rachunku prowadzonego w złotych jest momentem poniesienia wydatku, gdyż przy przyjętej metodzie - art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - data zaistnienia zdarzenia gospodarczego jest tożsama z datą faktycznego uregulowania należności. Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, prawidłowe jest księgowanie przedmiotowych kosztów - tj. zakupów dokonywanych za granicą, w momencie ich poniesienia na podstawie wyciągu bankowego, za wyjątkiem towarów handlowych i materiałów podstawowych. W przypadku zakupu materiałów podstawowych bądź towarów handlowych - mogą wystąpić różnice kursowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji.
Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń.Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).