Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60- tekst jednolity ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 10.06.2005 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego - 15.06.2005 r.), uzupełnionego dnia 04.07.2005 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
Z przedstawionej w piśmie sytuacji faktycznej wynika, że kanclerz uczelni, w którego kompetencji, zgodnie z § 12 ust. 2 pkt 6 Statutu szkoły wyższej jest możliwość ustalania wysokości oraz trybu wnoszenia opłat wpisowego oraz czesnego, może zwolnić studenta z części opłaty wpisowej przy przyjęciu na studia lub z części czesnego ze względu na szczególną sytuację materialną. Kanclerz, udzielając częściowego zwolnienia z opłat, nie obniża ich poniżej kwot ustalanych przez inne uczelnie, a obniżenia te stosowane są z reguły do osób, które nie osiągają żadnego dochodu, lub których dochód uprawnia je do uzyskania szczególnej pomocy materialnej z budżetu państwa określonej w ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 ze zm.). Powyższe zwolnienie jest świadczeniem pomocy materialnej przyznawanym studentowi ze środków własnych uczelni.
Stanowisko podatnika:
W stosunku do studenta, którego ze względu na szczególną sytuację materialną kanclerz uczelni zwalnia z części opłaty wpisowej przy przyjęciu na studia lub z części czesnego nie ma zastosowania przepis art. 11 ust. 1, ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - uzyskane w wyżej wymieniony sposób obniżenia opłaty wpisowej i czesnego nie stanowią dla studenta wartości nieodpłatnych świadczeń powiększających przychód. Artykuł 21 ust. 1 pkt 40 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje możliwość przyznania studentowi pomocy materialnej ze środków własnych uczelni.
Rozpatrując wniosek w oparciu o obowiązujący stan prawny stwierdza się co następuje:
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze
zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym, o wyższych szkołach zawodowych oraz o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.Przepisy ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) pozwalają władzom uczelni na podjęcie decyzji w sprawie zwolnienia z opłaty za zajęcia dydaktyczne, o czym stanowi § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 sierpnia 1991 r. w sprawie zasad gospodarki finansowej uczelni (Dz. U. Nr 84, poz. 380 ze zm.).
Podjęcie przez władze uczelni takich decyzji ma niewątpliwie charakter pomocy materialnej.
Mając powyższe na uwadze zwolnienie studenta z części opłaty wpisowej przy przyjęciu na studia lub z części czesnego ze względu na szczególną sytuację materialną jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla płatnika (podatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe), wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
POUCZENIE:
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.