Temat interpretacji
Jakie są skutki podatkowe udzielenia przez Gminę bonifikaty przy wykupie mieszkania komunalnego?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lipca 2012 r.) uzupełnionym w dniu 25 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia przez gminę bonifikaty przy wykupie mieszkania komunalnego jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia przez gminę bonifikaty przy wykupie mieszkania komunalnego.
Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 18 września 2012 r. znak: IBPB II/1/415-662/12/MK wezwano do jego uzupełnienia.
Wniosek uzupełniono w dniu 25 września 2012 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
W najbliższym czasie nastąpi transakcja wykupu przez Wnioskodawcę (i sąsiadów) mieszkania komunalnego. W Urzędzie Miasta poinformowano Wnioskodawcę, że po transakcji dostarczony zostanie PIT-8C ze wskazaniem kwoty bonifikaty, od której zobowiązany będzie do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Wykup mieszkania następuje na podstawie uchwały Rady Miasta w sprawie określenia zasad sprzedaży nieruchomości stanowiących lokale mieszkalne wraz ze sprzedażą udziału we współwłasności gruntu stanowiącego własność Gminy R. oraz zasad udzielania bonifikat od ceny sprzedaży ().
Z uzupełnienia wniosku z dnia 20 września 2012 r. (wpływ do tut. Biura w dniu 25 września 2012 r.) wynika, iż ww. uchwała Rady Miasta jest aktem prawa miejscowego i nie dotyczy tylko mieszkań komunalnych w budynku przy konkretnej ulicy, lecz wszystkich mieszkańców R. chcących wykupić od Gminy mieszkania komunalne.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy stanowisko Gminy jest zgodne z przepisami prawa...
Wnioskodawca uważa, iż skoro sprzedaż mieszkania następuje na podstawie uchwały Miasta, podjętej w oparciu o ustawę o gospodarce nieruchomościami, to bonifikata nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bonifikata przewidziana jest uchwałą Rady Miasta i jej uzyskanie nie następuje na wniosek beneficjentów.
Poza tym, zdaniem Wnioskodawcy, bonifikata tylko w części pokrywa poniesione przez najemców koszty utrzymania i remontów lokali, jest więc pojęciem abstrakcyjnym dla wszystkich najemców regularnie płacących czynsz i remontujących nieruchomość we własnym zakresie. Wobec tego udzielenie tej bonifikaty jest podatkowo obojętne.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 ze zm.) w przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu, z zastrzeżeniem art. 216a, przysługuje osobie, która jest najemcą lokalu mieszkalnego, a najem został nawiązany na czas nieoznaczony.
Stosownie do art. 37 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli jest zbywana na rzecz osoby, której przysługuje pierwszeństwo w jej nabyciu, stosownie do art. 34.
Z przepisu art. 67 ust. 3 ww. ustawy wynika, iż przy sprzedaży nieruchomości w drodze bezprzetargowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 i 3, cenę nieruchomości ustala się w wysokości nie niższej niż jej wartość, z zastrzeżeniem ust. 3a.
Przepis art. 68 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, iż właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana jako lokal mieszkalny.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, bonifikata obejmuje cenę lokalu, w tym cenę udziału w prawie własności gruntu lub, w przypadku gdy udział obejmuje prawo użytkowania wieczystego, pierwszą opłatę z tego tytułu. Bonifikata udzielana od ceny lokalu obejmuje wszystkie jej składniki w jednakowej wysokości (art. 68 ust. 1a ww. ustawy).
W zarządzeniu wojewody albo uchwale rady lub sejmiku, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych (art. 68 ust. 1b ww. ustawy).
Z przestawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w najbliższym czasie nastąpi transakcja wykupu przez Wnioskodawcę mieszkania komunalnego. Wykup mieszkania następuje na podstawie uchwały Rady Miasta w sprawie określenia zasad sprzedaży nieruchomości stanowiących lokale mieszkalne wraz ze sprzedażą udziału we współwłasności gruntu stanowiącego własność Gminy R. oraz zasad udzielania bonifikat od ceny sprzedaży (). Uchwała Rady Miasta jest aktem prawa miejscowego i nie dotyczy tylko mieszkań komunalnych w budynku przy konkretnej ulicy, lecz wszystkich mieszkańców R. chcących wykupić od Gminy mieszkania komunalne.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 05 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena sprzedaży ulega zmniejszeniu, u nabywcy następuje przysporzenie majątku stanowiące różnicę pomiędzy wartością towaru, a faktycznie zapłaconą ceną.
Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Jak dowodzi użycie sformułowania w szczególności, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.
O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Należy jednak zaznaczyć, że nie w każdym przypadku przysporzenie to będzie rodziło skutek podatkowy. Jeśli bowiem bonifikaty udzielane będą ściśle na zasadach określonych w ustawie a krąg osób uprawnionych do wykupu mieszkań komunalnych z bonifikatą będzie nieograniczony, udzielenie bonifikaty będzie podatkowo obojętne.
Jeżeli zatem prawo beneficjentów nie będzie ograniczone do konkretnych osób lub grup osób indywidualnie oznaczonych i bonifikata na takich samych zasadach przyznana będzie wszystkim osobom uprawnionym do wykupu mieszkań komunalnych z bonifikatą, to korzystanie z tej bonifikaty należy uznać za neutralne podatkowo.
Skoro w przedmiotowej sprawie bonifikata dotyczy nie tylko Wnioskodawcy ale wszystkich mieszkańców R. chcących wykupić od Gminy R. mieszkania komunalne, to wartość bonifikaty nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 880 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach