Temat interpretacji

W 2005r. poniosła Pani wydatki na cele rehabilitacyjne i na ułatwianie czynności życiowych przekraczające 2.280 zł (m.in. na stałą opiekę, leki, dojazdy taksówką na badania lekarskie i zabiegi rehabilitacyjne). Spełnia Pani warunki wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (m.in. orzeczono wobec Pani stopień niepełnosprawności odpowiadający I grupie inwalidztwa). Odnośnie części wydatków nie posiada Pani dowodu ich poniesienia. W zeznaniu podatkowym za 2005r. odliczyła Pani kwotę 2.280 zł od dochodu, a urząd z tego tytułu wypłacił kwotę 433 zł.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12.06.2006r., stwierdza, iż tylko wydatki faktycznie poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych podlegają odliczeniu od dochodu.

W świetle art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy obliczaniu podstawy opodatkowania, od dochodu można odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zatem powyższy przepis wyraźnie wskazuje, iż wydatki poniesione przez osobę niepełnosprawną na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegają odliczeniu od dochodu, nie zaś od podatku i w konsekwencji zmniejszają dochód będący podstawą obliczenia podatku dochodowego za dany rok podatkowy.

Stosownie zaś do art. 27 ust. 1 powołanej wyżej ustawy podatek dochodowy pobiera się od podstawy jego obliczenia wg skali podatkowej. Stawka podatku uzależniona jest od wysokości podstawy jego obliczenia.

W konsekwencji podatnik, opodatkowany wg stawki obowiązującej w I przedziale skali podatkowej (19%), który odlicza od dochodu kwotę 2.280 zł, faktycznie odzyska maksymalnie 19% tej kwoty, tj. 433 zł. W przedstawionym stanie faktycznym, korzystając z przedmiotowej ulgi, odliczyła Pani od dochodu kwotę 2.280 zł i otrzymała tytułem zwrotu nadpłaty kwotę 433 zł. Wysokość powyższego zwrotu jest zatem prawidłowa.

Ponadto należy zauważyć, iż odliczeniu podlegają jedynie poniesione wydatki, a brak obowiązku posiadania dokumentów opłacenia dotyczy wyłącznie niektórych rodzajów wydatków na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Jednakże i w tym przypadku podatnik nie jest zwolniony z obowiązku udowodnienia, iż rzeczywiście poniósł określony wydatek. Pytanie Pani dotyczy sposobu odliczenia wydatków - od dochodu bądź podatku, nie zaś warunków odliczenia wydatków danego rodzaju, a przedstawiony przez Panią stan faktyczny pozwala na rozstrzygnięcie jedynie kwestii odliczania wydatku od dochodu bądź podatku, toteż postanowiono jak w sentencji.