Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczeln... - Interpretacja - III US/DPM.4/415/107/1/2006

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.05.2006, sygn. III US/DPM.4/415/107/1/2006, Trzeci Urząd Skarbowy w Szczecinie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że płatnik przyznaje świadczenia socjalne dla emerytów i rencistów. Zgodnie z zasadami korzystania z funduszu socjalnego emeryci mają możliwość do organizowania spotkań okolicznościowych. Na tę okoliczność dokonują stosownych zakupów artykułów spożywczych, naczyń jednorazowego użytku itp. Na podstawie wystawionych na osoby indywidualne lub Związek Emerytów i Rencistów rachunków za te arytkuły otrzymują od płatnika świadczenie socjalne w formie pieniężnej z tytułu działalności kulturalno-oświatowej (rozporządzenie Ministra Sraw Wewnętrznych i Administracji z 9 września 2004 r. w sprawie funduszu socjalnego emerytów i rencistów Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 208, poz. 2124 ze zm.). Świadczenia pieniężne pochodzą z Funduszu Socjalnego Emerytów. Emeryci sami sobie organizują wszelkie spotkania. Przedmiotem wątpliwości jest czy należy to uznać jako świadczenie rzeczowe czy jako świadczenie pieniężne.

Zdaniem wnioskodawcy jest to świadczenie pieniężne, a zatem zasadne jest potrącenie z tego tytułu podatku w wysokości 10%.

W związku z powyższym Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 września 2004 r. w sprawie funduszu socjalnego emerytów i rencistów Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 208, poz. 2124 ze zm.) w § 2 określa, iż środki funduszu mogą być przeznaczone na świadczenia socjalne m. in. na dopłaty do korzystania z różnych form działalności kulturalno-oświatowej. Dysponentem środków funduszu jest Komendant Główny

Aby świadczenie rzeczowe korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

  1. świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian tych świadczeń,
  2. świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,
  3. świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z isniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy,
  4. kwota ekwiwalentu pieniężnego nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Zawarte w omawianym przepisie sformułowanie "w zamian" świadczy o tym, że faktycznie przysługujące, na podstawie odrębnych przepisów (układu zbiorowego pracy bądź innych obowiązujących u pracodawcy przepisów resortowych), świadczenia rzeczowe nie zostały przez zakład pracy emerytom i rencistom przekazane.

Z przedmiotowego zwolnienia nie mogą korzystać świadczenia pieniężne, które nie mają swojego odpowiednika w pierwotnym prawie do świadczenia rzeczowego. Ustawodawca nie dokonał w omawianym przepisie wyszczególnienia rodzajów świadczeń rzeczowych. Za świadczenia rzeczowe należy uznać paczki świąteczne zawierające np. artykuły spożywcze i przemysłowe, bilety do kina, karnety na basen. Natomiast nie można uznać za takie świadczenia zwrotu - na podstawie faktury przedstawionej przez byłego pracownika - emeryta kwoty zapłaconej przez niego za produkty żywnościowe.

Z powyższego wynika, że świadczenia pieniężne wypłacane emerytom i rencistom będą korzystały ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 38 powołanej ustawy wyłącznie w sytuacji, gdy z odrębnych regulacji wynika prawo do uzyskania przez te osoby świadczenia rzeczowego, a wypłacone pieniądze stanowią jego ekwiwalent, czyli zostają wypłacone w zamian wykonania świadczenia rzeczowego będącego jego równowartością.

Mając na względzie opisany stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż zwrot poniesionych przez emerytów (rencistów) wydatków na zorganizowanie przez nich samych spotkań okolicznościowych, do których organizacji nie jest zobowiązany były zakład pracy nie podlega zwolnienieniu w myśl art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji płatnik zobowiązany jest pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 % należności (art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Powyższa interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę w jego indywidualnej sprawie stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja ta nie jest wiążąca dla płatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem Trzeciego Urzędu skarbowego w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.

Trzeci Urząd Skarbowy w Szczecinie