Temat interpretacji

W dniu 13.04.2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego pisemny wniosek podatniczki o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, kontrola skarbowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskodawczyni pyta, czy należy złożyć zeznanie podatkowe z tytułu zasądzonego wyrokiem sądu lecz nie wypłaconego zaległego wynagrodzenia za pracę?

Z przedstawionego przez wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że w okresie wypowiedzenia umowy o pracę tj. od stycznia do marca 2004 roku pracowała w Sp. z o. o. Z uwagi na to, iż za w/w okres Spółka nie wypłaciła należnego wynagrodzenia za pracę, podatniczka złożyła sprawę do Sądu Pracy. Wyrokiem z dnia 05.07.2004r. Sąd Rejonowy zasądził na rzecz podatniczki od Sp. z o. o. zaległe wynagrodzenie za pracę oraz ekwiwalent za odzież roboczą. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, do dnia wniesienia zapytania podatniczka nie otrzymała w/w kwot.

Według wnioskodawczyni, z uwagi na to, iż nie otrzymała zaległego wynagrodzenia, nie powstał przychód i nie ma obowiązku rozliczenia zasądzonych kwot w zeznaniu podatkowym.

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz obowiązujących przepisów prawa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Śremie postanawia:
Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 , art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 1 w/w ustawy, za przychody ze stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Tak więc osoba zatrudniona w ramach stosunku służbowego lub uzyskująca składniki wynagrodzenia z tego tytułu, na mocy art. 10 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązana jest do opodatkowania z tego źródła przychodów otrzymanych lub postawionych do jej dyspozycji w roku kalendarzowym. W tym przypadku nie ma znaczenia jakiego okresu dotyczy wypłata.
W oparciu o powołane wyżej przepisy należy stwierdzić zatem, że zaległe wynagrodzenie za pracę staje się przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z chwilą jego faktycznego otrzymania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że kwota zasądzonego wyrokiem sądu zaległego wynagrodzenia za pracę będzie dla podatniczki przychodem dopiero z chwilą jego faktycznego otrzymania i stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatniczka powinna wykazać w/w przychód w zeznaniu podatkowym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychody i opodatkować je łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i wynikający z załączonych dokumentów oraz zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia. Interpretacja ta jest wiążąca do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.