Temat interpretacji

Zgodnie z art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134 poz. 1509) w 2003 r., jeżeli miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, miesięczne koszty uzyskania przychodu wynoszą 124 zł 95 gr, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.499 zł 40 gr.

Zgodnie z art. 10 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, określone w ust. 2 i 3, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Zgodnie z art. 22 ust. 13 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., wyżej cytowanych przepisów nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 112 lit. a).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 112 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Płatnik nie stosuje jednak wyżej określonego zwolnienia, zatem przysługuje prawo do odliczenia od przychodu za 2003 r. poniesionych kosztów na zakup imiennych biletów okresowych na dojazdy do pracy.