Temat interpretacji

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpoznaniu sprawy z zażalenia Pana ... z dnia 16 maja 2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu z dnia 12 maja 2005r. Nr USIII/415-17/75/05 w przedmiocie udzielenia Panu pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie

-odmawiam zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 2 maja 2005r. wystąpił Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą.

Z opisanego przez Pana stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych polegających na świadczeniu usług kierowcy, opodatkowaną na zasadach ogólnych.

Pańskim zdaniem, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach ww. działalności może Pan odliczać kwoty diet przysługujących pracownikom, z tytułu podróży służbowych dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Uzasadniając swoje stanowisko twierdzi Pan, iż zarówno ww. przepis, jaki i przepisy wynikające z Kodeksu pracy, nie uzależniają możliwości zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów wysokości diet z tytułu podróży służbowych od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grudziądzu postanowieniem z dnia 12 maja 2005r. Nr US III/415-17/75/05 uznał Pańskie stanowisko zawarte we wniosku z dnia 2 maja 2005r. za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu podatkowego pierwszej instancji złożył Pan zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W złożonym środku zaskarżenia twierdzi Pan, iż stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu jest niesłuszne i krzywdzące dla podatników świadczących usługi transportowe.

Pańskim zdaniem zarówno przepisy Kodeksu pracy jak i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania diet od zakresu i częstotliwości świadczonych przez podatnika usług, wykonującego zadania służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy. Ponadto informuje Pan o pozytywnym dla podatników stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku zezwalającym na zaliczanie w ciężar kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych podatników świadczących usługi transportowe.

Dyrektor Izby Skarbowej rozpatrując i oceniając pod względem prawnym Pańskie stanowisko stwierdził, co następuje:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w w art. 23 ww. ustawy.

W świetle postanowień art. 23 ust. 1 pkt 52 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nim współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

W konsekwencji powyższego przedsiębiorcy świadczącemu usługi transportu samochodowego lub kierowania pojazdem nie przysługuje prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów diet z tytułu podróży krajowych i zagranicznych.

Podróże te bowiem, są realizacją usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny, zdaniem organu podatkowego drugiej instancji - w Pana sytuacji brak jest podstaw do zastosowania przepisów art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że w świetle ww. przepisu nie może Pan w ramach prowadzonej działalności zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych.

Tym niemniej możliwym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych podczas wyjazdów związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej

przez podatnika świadczącego usługi w zakresie transportu samochodowego na zasadach ogólnych przewidzianego przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunkiem koniecznym jest jednak aby wydatek poniesiony był w ramach

prowadzonej działalności gospodarczej i w celu uzyskania przychodu. Poniesiony wydatek powinien być także prawidłowo udokumentowany.

Odnosząc się natomiast do podniesionego w zażaleniu argumentu odnośnie pozytywnego dla Pana stanowiska zajmowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku - należy podnieść, iż interpretacja przedstawiona zarówno przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu jak i organ podatkowy drugiej instancji zgodna jest ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 5 grudnia 2003r. NR PB 2/AS-0600-2495/03.

Mając na uwadze fakt, że zaskarżone postanowienie organu pierwszoinstancyjnego zawiera prawidłową ocenę prawną, zażalenie Pana uznać należało za nie uzasadnione.

Wobec powyższego orzeczono jak w rozstrzygnięciu.

Niniejsza decyzja jest ostateczna.

Na decyzję służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, za pośrednictwem tut. organu, w terminie 30 dni od doręczenia decyzji.