Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie: art. 14a § 1, art. 14a § 3 oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy stwierdza, że stanowisko Państwa zawarte we wniosku z dnia 22 lutego 2005 r. (wpływ do urzędu 23.02. 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zastosowania do celów amortyzacji budynku niemieszkalnego - stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%

jest prawidłowe

U z a s a d n i e n i e

W dniu 23 lutego 2005 r. złożyli Państwo w tut. Urzędzie wniosek o udzielenie przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Powyższy wniosek uzupełnili Państwo pismem z dnia 10 marca 2005 r. (wpływ do urzędu 15.03.2005 r.).

Z treści złożonych pism wynika, iż prowadzą Państwo działalność gospodarczą w formie spółki jawnej.

Do amortyzacji zakupionego w 1998 r. budynku niemieszkalnego (zakwalifikowanego do podgrupy 10 KŚT) zastosowali Państwo stawkę amortyzacyjną w wysokości 2,5%. Budynek ten przed zakupem był używany przez okres co najmniej 60 miesięcy (około 20 - 30 lat), a w latach 1998 - 2002 został przez Państwa ulepszony poprzez modernizację.

Obecnie uznali Państwo, że do amortyzacji przedmiotowego budynku - wskutek błędnej klasyfikacji - przyjęto nieprawidłową, za niską, stawkę amortyzacyjną, która Państwa zdaniem powinna wynosić 10%.

Pytanie nr 2 zawarte w przedmiotowym wniosku dotyczy możliwości zastosowania do celów amortyzacji budynku niemieszkalnego stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%.

Państwa zdaniem, można za lata 1998 - 2003 zastosować stawkę 10% zgodnie z obowiązującym w tych latach rozporządzeniem.

W 1998 r., tj. w roku wprowadzenia przedmiotowego budynku do ewidencji środków trwałych, zasady amortyzacji środków trwałych regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35).

Stosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do budynków i budowli normował przepis § 9 ust. 4 pkt 3 cyt. wyżej rozporządzenia, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniem § 8 ust. 1 - 3 i 5 mogli indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji lub wykazu, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w poz. 03 wykazu stawek amortyzacyjnych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Zgodnie z § 9 ust. 5a cyt. wyżej rozporządzenia - budynki i budowle uważa się dla celów amortyzacji za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 pełnych miesięcy.

W rozumieniu ww. przepisów maksymalna indywidualna stawka amortyzacyjna w odniesieniu do używanego budynku może być tak skalkulowana, by okres amortyzacji nie był krótszy niż 10 lat, co oznacza, że taka stawka nie może być wyższa niż 10%.

Z przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy budynek przed jego nabyciem był wykorzystywany przez okres ponad 60 miesięcy (20 - 30 lat) a zatem - w świetle przytoczonych wyżej przepisów - wskazana we wniosku indywidualna stawka amortyzacyjna za lata 1998-2003 w wysokości 10% mogła być zastosowana.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych oraz kontroli skarbowej w odniesieniu do pytania nr 2 zawartego we wniosku, przytoczonego stanu faktycznego oraz stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja wiąże wskazane powyżej organy do czasu jej zmiany lub uchylenia, jak również zmiany stanu prawnego stanowiącego podstawę jej wydania.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.