Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Nowa Huta działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 27.04.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe przy ścisłym zachowaniu niżej wymienionych kryteriów.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że w Pańskiej firmie występują dwie sytuacje dotyczące osób wykonujących pracę poza granicami kraju. W pierwszym przypadku personel zatrudniony w Pańskiej firmie zostaje oddelegowany do świadczenia usług na rzecz podmiotów z terytorium innych państw unijnych w miejscu gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (stałe miejsce prowadzenia działalności) lub adres zamieszkania. W drugim przypadku kieruje Pan osoby poszukujące pracy do pracodawców zgłaszających do Pańskiej agencji oferty - zapotrzebowanie na pracowników, którzy zawierają umowę o świadczenie pracy bezpośrednio z osobą z Polski - wskazaną przez Pańską agencję, świadczącą usługi pośrednictwa - jako właściwą do wykonywania powierzonych jej czynności.

W pierwszym przypadku należy odwołać się do definicji stosunku pracy zawartej w Kodeksie pracy. Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zmianami) przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Na podstawie z art. 77 tiret 5 § 1 cyt. wyżej ustawy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Zatem świadczenie pracy będzie uznane za wykonane w ramach podróży służbowej wtedy, gdy odbywać się będzie w miejscu, które, co wynika z treści umowy o pracę, nie będzie miejscem stałego jej wykonywania. Jeśli więc przyjąć, że pracownik wykonuje zadania określone przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce jego pracy, będziemy mieli do czynienia z podróżą służbową. Na mocy przepisów oddelegowani do pracy poza granicami kraju w ramach podróży służbowej pracownicy otrzymują oprócz wynagrodzenia uzyskiwanego i opodatkowanego w kraju diety. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami, z zastrzeżeniem ust. 13. Natomiast wykonywanie pracy w uzgodnionym przez strony w umowie o pracę miejscu pracy pracownika za granicą nie rodzi obowiązku płacenia temu pracownikowi ani diet (ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów utrzymania w czasie podróży służbowej), ani świadczeń rozłąkowych.

W drugim z przedstawionych przypadków t. j. w stosunku do osób, które zostaną skierowane przez agencję i zawrą umowę o pracę bezpośrednio z pracodawcą unijnym, będą mieć zastosowanie przepisy odnoszące się do osób przebywających czasowo za granicą i wykonujących pracę bez skierowania w ramach delegacji służbowej, otrzymujących wynagrodzenie w miejscu wykonywania pracy. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym, wolna od podatku dochodowego jest część dochodów osób, o których mowa art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, z wyjątkiem wynagrodzenia uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej, w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym była wykonywana praca; zwolnienie dotyczy dochodów nie przekraczających rocznie równowartości trzydziestu diet, z zastrzeżeniem ust. 15.

Do należności, które otrzymują pracownicy oddelegowani poza granicą kraju w ramach podróży służbowej nie ma więc zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 20 cyt. wyżej ustawy. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym diet i innych należności pracowników oddelegowanych wynika z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a cyt. wyżej ustawy.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących; nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Nowa Huta w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.