Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 oraz § 4 i art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 14.02.2005 r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 17.02.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Z wniosku z dnia 14.02.2005 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego: 17.02.2005 r.) wynika, w dniu 28 maja 2001 r. podatniczka zakupiła samochód marki Skoda Oktawia w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą za cenę brutto 66,350,00, który stanowi środek trwały firmy. W związku z wątpliwościami co do stanu technicznego samochodu wystąpiła do sądu o zasądzenie wymiany samochodu na wolny od wad, względnie do zwrotu ceny kupna.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział I Cywilny wyrokiem z 27.05.2004 r. zasądził na rzecz Pani kwotę 6.635,50 zł z ustawowymi odsetkami od 28 maja 2002 r. do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu w kwocie: 1.295,00 zł. W uzasadnieniu podał, że:
- podstawą do ustalenia przysługujących Pani uprawnień z tytułu wad rzeczy sprzedanej są przepisy art. 556 § 1 k.c. Dodał, że w przypadku gdy rzecz sprzedana ma wady kupującemu zgodnie z art. 560 § 1 k.c. przysługuje uprawnienie do odstąpienia od umowy albo żądanie obniżenia ceny,
- nadal jest Pani związana zawartą umową sprzedaży jednakże stwierdzone wady w rzeczy sprzedanej wpływają na obniżenie wartości o 10% a w ślad za tym obniżenie ceny tego samochodu.

Wątpliwość podatnika sprowadza się do wyjaśnienia kwestii, czy zwrócona kwota związana z obniżeniem wartości samochodu powinna wpłynąć na obniżenie wartości początkowej środka trwałego oraz czy odsetki ustawowe oraz zwrot kosztów procesu stanowią pozostałe przychody z działalności gospodarczej.
Zdaniem podatniczki zwrot wartości samochodu winien wpłynąć na obniżenie wartości początkowej środka trwałego a odsetki oraz koszty procesu należy zaliczyć do pozostałych przychodów z działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji (wykazu) z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Za wartość początkową środków trwałych, z uwzględnieniem ust. 2 -18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty zawiązane związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Tut. organ zauważa, że wartość początkową środków trwałych może być również zmieniana w przypadku uzyskania od kontrahenta faktury korygującej. Stosownie do § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania /...(Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 971) w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Przepis ten stanowi, że obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.
Ponieważ podstawą odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa ustalona w cenie nabycia tj. w wysokości kwoty należnej zbywcy ponowne ustalenie wartości początkowej środka trwałego powinno nastąpić w miesiącu otrzymania faktury korygującej względnie innego dowodu świadczącego o obniżeniu kwoty należnej kontrahentowi.
Podstawą do obliczenia amortyzacji będzie cena zakupu samochodu pomniejszona o zasądzoną kwotę 6.635,50 zł. Przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych należy zachować warunek wynikający z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym tj. że dokonuje się ich do czasu zrównania sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środka trwałego czyli w tym przypadku w kwocie pomniejszonej o zasądzoną kwotę.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 2, pkt 3a tejże ustawy do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się:
- kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek,
- zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 14 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań. Przepis ten dotyczy jednak dłużnika. Natomiast w przypadku wierzyciela tego rodzaju koszty procesu jak np. wpis, opłata kancelaryjna, koszty zastępstwa procesowego i inne koszty procesu w wysokości zasądzonej przez sąd zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów. Zatem w przypadku gdy poniesione przez Panią wydatki na dochodzenie swoich należności, były właściwie udokumentowane to powinny być one zaliczone do kosztów. Natomiast z treści przepisów art. 14 ust. 3 pkt 3a wynika, że dopiero faktycznie otrzymane od dłużnika kwoty tytułem zwrotu zasądzonych kosztów postępowania sądowego stanowią przychód podatkowy.
Zatem przychód z działalności gospodarczej stanowią faktycznie otrzymane kwoty odsetek związane z rozrachunkami z kontrahentami oraz zwróconych innych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest słuszne pod względem prawnym.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Z posiadanych danych przez tut. organ podatkowy wynika, że wobec Pani nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. i 2005 r.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia - na podstawie art. 14a § 4, w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.